"çok seveyim derken, öldüreceğim seni kuşum."

seni kendimden tanıdım çocuk; yüreği sürekli çiğnenen bir yol. gövdesi acılardan acılara köprü. biraz öfke, biraz umut, çokça onur olan kendimden. eğildim, öptüm yıkık alnından. uzaktın, kıyamadım sessizliğine. biraz daha dedim, içimden. biraz daha. gün olur onuru güzel çocuk, acı da yakışır insanın yüreğine.*

O zeytin gözler, ailemdi benim. Beni onların muhteşem dünyasıyla tanıştıran biricik dostum Gözde'ye -@jikookbtsx- ithaftır. 💜 07.01.2017 - 09.03.2017

Gökyüzün olabileceğimi sanmıştım.

Park Jimin krallığın gizli sırrıydı. Kimselerin görmesine izin verilmediği yüksek surların ardında tutulur, sakınılırdı. O gizli bir mücevher, saklı bir hazineydi, yıllar önce henüz doğduğunda; bir cadının gazabıyla gözlerine gömülen Minya'ların bedelini ödüyordu. Ve Park Jimin, kralın en güçlü silahıydı. Oysa Prens silah olmak için fazla küçük, fazla güzel ve fazla özeldi. Günün birinde Jeon Jungkook isimli bir dolandırıcı, soytarı kılığına girdi. Yüksek surları aştı ve Kuzey Karolina Prensini kaçırmaya kalkıştı. Masal başladığında Minya fazla umutsuz, soytarı ise fazla kurnazdı. Bittiğindeyse hiçbirinden eser kalmadı. /MİNYA/ Şehir şehir, kasaba kasaba dolaşan bir sirk kumpanyası. Kumpanyanın içindeki akrobatlar, cambazlar, tek tekerlekli bisikletçiler ve sihirbazlar... Kumpanyanın içindeki Jimin ve Jungkook. Birbirinden eşsiz oyunların arkaplanında yapılan sahici büyüler ve onunla büyüyüp şekillenen bir aşk. Devrilen krallık, rayına konulması gereken bir plan... ヅ kapaktaki sanat; kaged640.tumblr.com

/tamamlandı/ Jeon Jungkook, bir hayalciydi. Gece saat dördü on geçe, insanların yatağına sızar, arkalarında uzanır; saçlarını koklar ve gitmeden önce kulaklarının tam altına ıslak bir öpücük kondururdu. Her gece binlerce yatağa, düşe ve hayale misafir olurdu. Ve binlerce geceden birinde, binlerce yatağın yalnızca birinde, uykusunda uyuyan bir çocuğu peri sandı. Hayaletler sık sık Park Jimin'e aşık olmazdı ama Jeon Jungkook o gece görünmez kalbini Jimin'in yastığının altına iliştirmiş, ve yok olup gitmişti. Şeytanla bir anlaşma yapana dek Park Jimin'in hayalini kurdu. Bu... alışılabilir bir şeydi. Zira Jeon Jungkook bir hayalciydi. Ve bir hayalcinin sahip olması gerekenden çok daha fazlasına sahipti. ヅ //kapaktaki sanat: @-nushanchel (twitter)

"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018

Seokjin'in bağımlı olduğu tek şey uyuşturucu değildi. #1 Angst 15.01.2019 © Tüm hakları saklıdır. Start: 18.07.2018

❥ jikook/kookmin Hiç kayan bir yıldıza bakarak göz yaşlarına boğuldunuz mu? Durup dururken, terasınızda oturup çizgi roman okuduğunuz bir anda, kayan bir yıldıza bakıp hüngür hüngür ağladığınız ve "Lütfen beni sevsin." diye yalvardığınız oldu mu? Benim oldu. Hem de her yıldız kaydığında. Sabah aklınızda bir adamla uyandığınız, geceleri bir adama dua ederek uyuyakaldığınız oldu mu? Benim oldu. Hem de onu gördüğüm ilk andan şimdi aldığım nefesin son saniyesine kadar. Her gün. Hiç gülüşüne güldüğünüz bir adam oldu mu? Hiç bir adamın ağlayışına ağladınız mı? Hiç bir adam için ölmek istediniz mi? Hiç aşık oldunuz mu? Direkt soruyla giriş yaptığım için üzgünüm ama anlatacağım şeylerden önce kendinizi sorgulamanızı istedim. Aşkı bilip bilmediğinizi sormanız gerekiyordu kendinize, yoksa anlatacaklarımın hiçbirini hissedemez ve anlayamazdınız. Aşk. Basit bir kelime. Üç harf. Ama otuz üç yıllık hayatım boyunca yaşadığımı hissettiren tek şey, bu üç kelimede saklıydı. Aşk beni büyütmüştü. Aşk beni yaşatmıştı. Aşk beni çok ağlatmıştı. Bunların hepsi onun yüzündendi. Park Jimin, bana aşkı öğretmişti. Beni güldürmüştü. Beni yaşatmıştı. Ve Park Jimin kimseyi ağlatmak istemezdi. Ama beni çok ağlatmıştı. hiraeth: Gal dilinde, geçmişte yaşanılan, artık dönmenin mümkün olmadığı bir yere veyahut ana duyulan özlem.