"Anlaşmayı kabul ettim diye her istediğini yaptırabileceğini sanıyorsan, bil diye söylüyorum. Öyle bir şey olmayacak." dedim meydan okuyan bir sesle. Dudaklarının kenarı muzipçe kıvrılırken, belimdeki elini daha çok sıktı. Beni kendine yasladı ve kulağıma fısıldadı. "İçimden bir ses çok eğleneceğimizi söylüyor sevgili karıcığım."

Asha her zaman asi bir kız olmuştu. Küçükken göze batmayan bu hali büyüdükçe sorun olmaya başlamıştı. Bir prenses ve bir kadın olmayı öğrenmeliydi. Bu yeterince sıkıcı değilmiş gibi Asha'nın kalbi bir de imkansız bir aşkın pençesine düşmüştü. Asha gerçek bir prenses olup ondan bekleneni yapıp, uygun bir taliple mi evlenecekti yoksa aşkının peşinden mi koşacaktı?

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...