❝Benim şeytanlarım iyiliğe içiyor. Çünkü dünyam alt üst. Tanrı'yı gördün mü? Son zamanlarda aramız bozuk. Görürsen selamımı söyle ona. Bence onun da kafası karışık. Biliyorum, bir günahkarım artık. Ya da sadece aşık.❞ KARGALAR SERİSİ; AHVEB, EDİN ve KASIRGAYA KANAN SAKA kitaplarından oluşan bir seridir. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın illa ki spoi yiyeceksinizdir. İstediğiniz kitaptan başlayabilirsiniz.

"Alacalı Ala küçücük canın var onu da bu aç aslanın önüne bırakıyorsun." Medar uğursuz bir şehirdi, Ala Safir Rima ise bu şehirde yaşıyordu. Ve bu şehirde yaşamanın bir bedeli vardı. Ala Safir, yalnız kaldığı şehirde geçmişiyle yaşamak zorundaydı. Ta ki bir gece hayatını kurtardığı adama kadar. Lider Ulu Vasil. Soğuk, sert ve mesafeliydi. Tanrı'nın yarattığı en güzel ve en çirkindi. Gri gözleri, sözlerinden daha şiddetli bir şekilde kalbimi parçalayacaktı. Ve ben ona çocukluğumdan beri aşıktım. Hayatını kurtardığımda, bana bir anlaşma için geleceğini bilmiyordum. Anlaşmanın bana geçmişin sırlarını ve yeni bir hayatı vereceğini. Aile sırları, geçmiş ve o... Kalbimi parçaladığı her an ona daha çok aşık oluyordum. Ve onsuz geçireceğimi düşünmediğim bir gün olmadığını biliyordum.

[WATTYS 2022 KAZANANI] Parmağı omzumun üzerindeki belli belirsiz benlere dokundu. Ardından köprücük kemiğime kaydığında dudaklarım, bir nefese muhtaç kalmış gibi titreyerek açıldı. Koyulaşan bakışlarını gördüğümde göğüs kafesimin içindeki kalbim, hızlı bir takla atmıştı. "Ne yapacağım ben seninle?" diye mırıldandığında kısa saçımın tutamlarından birini parmağına dolamıştı. Güçlü eli, belimi sıkıca sarıyordu. Dudakları kulağımın üstüne dokunduğunda titreyen ellerim omuzlarına tutundu. Tüm günahlarım birleşerek bedenimi ve ruhumu ona emanet ettiğinde içimdeki şeytan gülümsedi. Ardından onun dudakları da kıvrıldı ve çenemi kavrayıp ona bakmamı sağladı. Bakışlarımız buluştuğunda; cehennemin tüm ateşleri ikimiz için yandı ve dudaklarından adıma işlenen zehir döküldü. "Vera." (TAMAMLANDI.) [14.03.2020 | 14.07.2021]

*Yetişkin içerik!* Yaralarından köşe bucak kaçmaya çalışan küçük bir kızın hayatına aniden kimliği belirsiz bir adam girmişti. Gözü karaydı adamın. Amacı doğrultusunda her şeyi yapabilecek kadar gözü kara... Bir yabancı, dedi o adama. Bir acımasız, Bir katil, Bir şeytan, Bir yara, dedi adamın kara gözlerine her baktığında. Oysa adamın, büyük bir cinayetin pençelerinden kurtulmak için kendisine sığındığını bilmiyordu. Acılarından kaçarken o kızın peşine takıldığını, kaybolduğu karanlıkta yalnız kendisinin o adama ışık olacağını da bilmiyordu. Cennetten kovulmuştu adam. Kendine bir cehennem yaratmak için. Ve cennetin varlığını dahi bilmiyordu kadın. Ölümden bir adım sonrasına ayak basamadığı için. ••• O gün, ilk kez, bir yarasının olduğunu görmüştüm. Belki de birden çok... Ve nasıl kapanacağını bilmiyordum. "Yara bandım var," demiştim gözlerindeki uçsuz bucaksız karanlığa bakarak. "Yara bandı olur mu?" Olurmuş... ••• "Şeytan, yasak meyveyi avuçlarıma verdi ve bana, cehenneme hoş geldin, dedi." Yayım Tarihi: 01. 07. 2020 ••• ‼️Kitabımın kurgusu, betimeler ve olay örgüsü tamamen şahsıma aittir. Hikayemin en ufak bir kopyalama ya da çalıntı durumda yasal işlem başlatılacaktır! Kopyalama durumunda hukuki işlem başlatılacaktır. Lütfen kurgumu kopyalamayınız.‼️ ‼️Kitabım, kurgum ve yazdığım her şey sadece Wattpad uygulaması üzerinden yayımlanmaktadır! Lütfen diğer çalıntı uygulamalardan okumayınız ve çalındığını görürseniz bana bildiriniz! Anlayışınız için teşekkür ederim.‼️

Aşk, ayrılık, gözyaşı ve pişmanlık... Sancılı Bir Güz Hikâyesi

"Bana düşman mı olacaksın? Ol! Bugün seni öldürür, bir saat sonra adını unuturum! Yolda ayağıma takılan küçük çakıl taşından başka bir şey olamazsın sen!" Öyle sinirli konuşuyordu ki yer gök inliyordu öfkesinden ama karşısındaki kadın gram korkmamıştı ondan. Aksine meydan okuyan gözlerle bakıyordu gözlerinin içine. Alayla gülerek süzdüğünde onu iyice sinirlenmişti. Bu kadını hiçbir şey korkutmaz mıydı? "Kabul et, korktun benden." Kadının, cazibeli bakışının gafletine kapılarak hayran bakışlar sundu mavi gözlerine. Ancak hemen toparlandı. Karşısındaki düşmandı. En azından genç adam öyle zannediyordu. Oturduğu yerden kalkarak kadının bağlı olduğu sandalyeye yaklaştı. Elini sırt dayama yerine koyarken kadına doğru eğildi. Meydan okuyan bakışlarla onu süzüyordu. "Ben korkmadım ama sen korkmalısın küçük çakıl taşı. Çünkü kim olduğunu anlatmazsan son göreceğin yüz benimki olacak." Kadın, karşısında ona meydan okuyan adamı ciddiye almadı. Kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı. Bu yüzden onu artık hiçbir şey korkutmuyordu. Karşısındaki karanlık bakışlı adam bile. Kader, onları bir araya getirmişti. Şimdi ise kalan kaderlerini onlar yazacaktı.

Aksiyon 1. sıra 30.09.2017 Yalnızdı. İlk doğduğu andan itibaren, emeklemeye başlarken, ilk harflerini söylerken ve büyürken. O hep yalnızdı. Kimsesiz büyümüştü ona yabancı insanların arasında. O kimsesizdi. Tüm hayatı boyunca tek istediği şey sadece bir aileydi. Şimdi ise bir aileye sahip olacağını düşünüyordu ama nereden bilebilrdi ki kendisini ülkenin en çok aranan soygun çetesinin bir üyesi olarak bulacağını? Bilemezdi. Peki ya kendisinden nefret eden ve hatta korkan bir adamı seveceğini nereden bilebilrdi? Bilemezdi. Başlangıç Tarihi: 16.10.2016 Bitiş Tarihi: 30.09.2018 "Kiralık Cehennem." Adıyla yayınlanan ilk Wattpad eseridir. Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.

1950 - 1960 yılları arasında geçen bir aşk hikayesi. Kızıl saçları ile göçmen bir hemşire, Hamra. Eski bir asker olan mert ve kaba bir adam Alparslan Kürşat. Bir av. Bir sevda. ❤️ "Avda yaraladığım ceylanı istiyorum. Her gecem de her gündüzüm de, yatağımda, yastığımda, mutfağımda, salonumda, her zerremde istiyorum." "Kürşat-" Eliyle dudağıma baskı yaparak susturdu beni. "Sıra benim hatun dinle." Başımı yavaşça salladım. Bakışlarını dudaklarıma düşürerek fısıldadı boğuk sesiyle. "Ben bilmiyorum bir kadınla ilişkiyi. Senden öncesi yok bende. Kimseye bakmadı bu gözlerim, kimseyi görmedi. Ta ki sana kadar. Sen aklımı başımdan alan kızıllarınla girdin hayatıma." Elini yanağıma koyarak okşadı. "Bu çillerin akıl bırakmadı bende. Minik bedeninle düşler kurdum. Kollarımın arasında olduğun, beni sevdiğin!" Sustu. Diğer elini de yanağıma koyarak yüzümü kavradı sert elleriyle. Alnını alnıma yasladı. "Seni istiyorum, evet artık biliyorum ne istediğimi. Benim ol istiyorum, sadece benim." Dilim tutulmuş bir şekilde dinliyordum dediklerini. "Kokunu soluyunca kalbim vuruyor, deliyor göğsümü. Sevmek nedir bilmem, sana öyle süslü laflar diyemem ama şunu bil hatunum!" "Sen benim sevdam olacaksın." ❤️ 27.12.20 Tüm hakları saklıdır! Yazım ve noktalama yanlışı olabilir. Düzenlenmemiştir.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.