"CESARET GRUBU" Cesaret Grubundan herkes teker teker yok oluyor peki bunu kim yapıyor. Ve tek bir genç kız. Çaresiz kız ne yapacağını şaşırıyor ve ona sorulan soru"Doğruluk mu Cesaret mi?"

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Hangi kalem benim için önemli de sen onu istiyorsun?" Diye sordu. "Sizinle ilk dersimizde zilin çalmasına yakın yoklama aldınız. Ceketinizin iç cebinden üstünde italik harflerle 'KARAHAN' yazan pilot bir kalem çıkardınız. İşte o kalemi istiyorum ,öğretmenim." İfadesi şaşkınlıkla çarpıldı ve bakışları hiçbir yere kaymadan yüzümde çivilendi. Yaklaşık beş dakikadır konuşuyoruz ama ilk defa beni gerçek anlamda şimdi ciddiye aldığını görebiliyordum. Gözleri anlamsızlıkla gözlerimde dolanıyor, istediğim şeyin neden bu olduğunu sorguluyordu. Biliyordum, deminden beri benimle önemsizce konuşuyorken dikkatini bu sözlerimden sonra çekeceğimi biliyordum... 🍸 - Watpaad 'te ilk VÂR-İS adında kitaptır!! - Kapak bana ait olup, kendi yapımımdır! Yayınlama tarihi》 24/05/2020

Siyah bir tablo. Gri'ye hasret siyah bir tabloyum, tam 3 yıldır. Gülümsemeyi bile kendine yakıştıramayan o simsiyah kız. Peşimde bir piskopat, her an ölüme sarılabilecek uzaklıktayım. Herkesten uzakta, kapkara bir noktayım. Fakat beni kaygıya düşüren ne ölümün sıcak kolları, ne yalnız oluşum. Beni kaygıya düşüren annem.. Beni kaygıya düşüren, 3 yıldır yüzümde ufak bir umut görmek için gözlerime bakan babam.. Noktaya benzeyen bir gri var en derinlerimde, annemden kalan. O nokta belki bir gün büyür diye bu direnişim. Direniş yolumda karşılaştım onunla. Gri Adamla. Yavaş yavaş kalbime işleyen, işledikçe beni siyahtan uzaklaştıran. Bana griyi getiren adam. Siyah Kadının, Gri Adamı. SİYAH'IN GRİ'Sİ ZEYNEP KÜÇÜK

Hafıza kaybı yaşayan bir kız ve telefonunda Aşk diye kayıtlı tanımadığı bir numara. Bu onların birbirini bulma hikâyesi. ---------- Asena: Kimsiniz? Aşk: Bunu ben sormalıyım. Aşk: Kimsin? Asena: Ama numaranız bende kayıtlı. Aşk: Ama bende kayıtlı değil. Asena: Başıma bir olay geldi. Daha doğrusu bir kaza. Bu sebeple bazı sorunlarım var. Yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Bu yüzden ismimi söyleyemeyeceğim. Asena: Rahatsız ettiğim için üzgünüm. Aşk: Eski sevgilim ve arkadaşlarımın birçoğu şu an beni engellemiş durumda. Anlayacağın hiç sevilmeyen bir tipim. Aşk: Ve sen beni tanımıyorsun ama sende numaram var? Aşk: Rehberinde ne diye kayıtlıyım onu söyle bari. Seni tanıyor muyum merak ettim. Asena: Rehberimde...Aşk diye kayıtlısınız.