Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Dudakları yavaşça boynumdan aşağı doğru inmeye başladı. Aldığım zevk anlatılamazdı. Gözlerimi kıstım ve başımı geriye doğru atarak duvara yasladım. O ise göğüslerimin üstünü öpmekle meşguldü. İlk başta öpüyor daha sonra ufak ısırıklarını hırsla göğüslerime armağan ediyordu. Parmaklarım ile saçlarını okşamaya başladım. O ise kendinden geçmişti ve ne yapacağı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Göğüslerim de oyalanmayı bıraktı ve karnımı öperek dolgun dudakları aşağı doğru inmeye başladı. Her hareketi ile beni defalarca yakıp küle çeviriyordu. Ona karşı koymak imkansızdı. İşaret parmağını külotuma geçirdi. Daha sonra iri gözlerini bana doğru çevirdi ve boğuk bir şekilde konuştu. "İzin verir misin?" Halsiz bir şekilde gözlerimi kapattım. Ardından kısık bir sesle konuştum. "Yaşat beni, ruhumu öldürmen gerekiyorsa bile yaşat beni."

"Sakın sesini çıkarma ve kaçmayı aklından bile geçirme." dedi tehditkar bir sesle, geri geri gittim. Köşeyi dönersem ve hızla koşarsam herhangi bir apartmana girdiğimde beni bulması zaman alırdı. Ben de o sırada polisi arardım. Planı kafamda kısa bir süre tarttım. Ardından kendimi hazırladım, bir adım daha geriye attıktan sonra tüm gücümle koşup kaçacaktım. Son adımı attığımda enseme aldığım sert darbeyle adeta nevrim döndü. Yıldızları ve benek benek siyahlıkları aynı anda gördüm. Hissediyordum, ama kontrol edemiyordum. Ayaklarım bir öne bir arkaya giderken sanki kendi etrafımda dönüyordum. "Bayılacaksan bayıl artık salak kız!" enseme aldığım diğer ve öncekinden daha sert darbeyle kendimi yerde buldum, aynı zamanda ürpertici bir karanlıkta.

Yetişkin içerik. ~~~~~~~~~~ Sen misin ruhuma neşter saplarken, Kanamaması için yarayı çiçekle kaplayan?.. ~~~~~~~~~~ Mükemmel olmasa da mutlu bir yaşamı vardı küçük kadının. Fakat bir kaza ile her şey tersine döndü. Kendini bir anda hiç bilmediği bir hikayenin içinde buldu. Ve bu yolda sevdiklerini tek tek kaybetti. Bir yemin etti küçük kadın. Şerefi ve namusu üzerine, canı üzerine edilen bir yemindi bu yemin. İntikam barındıran bir yemindi. Kan akacak bir yemindi. Peki bu hikayede küçük kadın, kimi kahramanı olarak seçicek? Yoksa kahraman kendisi mi olucak? ~~~~~~~ Küfür,şiddet ve benzeri sahneler bulunur. Rahatsız olacaklar okumasın. Kapak tasarımı için @Youahaklıdır a teşekkür ederim

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Yetişkinlere uygun bir kitaptır. (+18)Lütfen çocuklar okumasın.

Sen gelirsen Siyahından sıyrılır geceler..

"Hissediyor musun ölümün nefesini?"diye sorduğunda ılık nefesi köprücük kemiğimin çukurunda uğulduyordu. "Hayır. "diye geveledim ağzımın içinde. Korkuyla birlikte tenim karanlığın avucunda geriliyor,göğüs iniş çıkışlarım saniyeler geçtikçe derinleşiyordu. Bekledi. Biraz daha. Ve biraz daha. Bu kısa bekleyişin ardından güzel dudaklarının arasından fısıltıyla çıkan kelimeler kulağımın içinde yankılandı ve canımı acıttı. "Ben hissediyorum..."dediğinde geri çekilerek kaba parmaklarını uzun boynuna doladı ve tamamını çevreledi. "Tamda.. ."diye devam ettiğinde ise sesi ortamda hapsoluyormuşcasına kırık ve cansızdı. Bir şeylere son vermek ister gibi parmaklarını, doladığı boynunda iz bırakacak kadar sıktı ve sağ gözünden akan bir yaş çenesini keşfetti. "Şahdamarımın üzerinde. " Hikayeye dair her şey bizzat noterden üzerime zimmetlidir.

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep