Kort verhaal over het gevoel, dat je perfect moet zijn. ------- "Wanneer ben ik perfect genoeg?" ------- Perfectionism is not a quest for the best. It is a pursuit of the worst in ourselves, the part that tells us that nothing we do will ever be good enough. ~ Julia Cameron You are perfect exactly as you are; there is no need to change anything except the thought that you aren't good enough. ----- TW: dit verhaal gaat over een eetstoornis. Ik vermeld geen details, maar geef hierbij toch een waarschuwing

Ik weet niet precies wat of wie ik ben. Ik ben ik. Ik denk dat ik eigenlijk best wel veel weet... Ik ken het verschil tussen donker en licht, maar prefereer niet het ene boven het andere... Rarara wie of wat ben ik... Ranking: • #6 ~ Poëzie |21-04-2018 • #47 ~ Poëzie |10-05-2018 • #38 ~ Poëzie |13-05-2018

Hij stapte uit de trein. Regendruppels vielen als parels van de deuren omlaag. En hij zag haar. Spelend op het station, Met haar viool stevig vast, Vragend om geld. Haar blauwe ogen, Smekend om hulp. Haar blonde haren, Wiegend in de wind. Prachtig en teer, Dat was ze. Als een rozenblaadje, Kwetsbaar, Maar o-zo mooi. De volgende dag, Kwam hij opnieuw kijken, Maar ze was verdwenen. Weg. Opgelost in het niets. En vanaf dat moment, Ging hij elke dag kijken, In de hoop een glimp van haar te spotten. *** Begonnen: 20-09-2018 Geëindigd: - Cover: Survalio10