Senin kalbin, onun okyanusunda atıyordu. Öylece elleri ellerinde çaresizce önünüzde dönen geçmişin dönme dolabını izliyorken, kasırgalar saçlarının arasındaydı. Çığlıkların göz yaşlarına sıkışıp evreni örtüyordu. "Ağlama," dedi hep, ve tutunduğun tek bir kelime oldu. Bir insan, bir hayat oldu. Aslında, çokça koşup...
~Tamamlandı~ "Nasıl?" derin bir nefes alıp devam etmişti. "Nasıl izlediğin manzaradan daha güzel olabilirsin...?"
Beyaz, narkoz kokan hastane koridorunun tam ortasında. Sızım sızım sızlayan geçmişin iltihaplı yaraları inliyordu. Geçmişinin pranga vurduğu bileklerinde, kelepçeleri küf tutmuştu. Yosunların su ile seviştiği saklı bir kutuydu Park Jimin ve Hye Su. Hastanenin başhekimliğini alarak kendisi ile gurur duyan Hye Su, s...