"O seksi ellerindeki bagetleri davullara vururken benim kalbim ne kadar hızlı atıyor, biliyor musun?" Dünyaca ünlü bir müzik grubunun bateristi olan Alper, özel telefon numarasına gelen bu mesajı okuduğunda hayatının ne denli değişeceğinden habersizdir. *Kısa hikâyedir ve mesajlaşmalar içerir.

Tam hayattan vazgeçerken, Beni aşka inandır. mizah#1 (09.06.2019) texting#1 (18.06.2019) lise#1 (22.07.2019) anonim#1 (26.07.2019) macera#1 (02.12.2019) genelkurgu#1 (31.12.2019) gençkızedebiyatı#1(20.01.2020) kısahikâye#1(05.03.2020) gençkurgu#1(07.03.2020) romantik#1(16.05.2020) romantizm#1(28.05.2020) komik#1(30.05.2020) dostluk#1(25.06.2020) komedi#1 (05.12.2020) Başlama Tarihi: 16 Mayıs 2019💫 Bitirme Tarihi: 8 Eylül 2019💫 Kapak| missisbhikayeleri

"Acı insanı büyüten en büyük kavramdı ve ben yeterince büyümüştüm." Ağlamak için tuttuğum nefeslerin her birinde daha da nefret etmiştim bu dünyadan. Hayatın acımasızlığından, her iyiyimin içindeki gözyaşlarından, çok üzüldüm cümlesindeki sahtelikten kaçmıştım. Hayat bana istediğimi vermemişti. Ben kendi istediklerimi zorla alacaktım. Ama hayat da tabi ki geri durmayıp, önüme bir sürü engel koymuştu. Ama el ele yıkarak, kırarak geçmiştik o engelleri. Çünkü beraberdik. Ellerimiz birdi. Mutluluğun bile bedelini ödediğimiz bu dünya da hiçbir şey adil değildi. Biz kendi dünyamızı yaratmıştık. Gökyüzüne de kendi led ışıklarımızı asmıştık. Acıyı seviyorduk. Çünkü biz acıydık. Acı kalbimize işlemişti. İlmek ilmek örmüştü kendisini. Beraber söktük o ilmekleri. Ben onunkini o benimkini. Dertlerim, acılarım hepsi bir gülümsemesine bakıyordu. Bir gülse, hepsi yok olup gidiyordu. Beynim o an sadece onun gülüşüyle ilgileniyordu. Ben onun gözlerini değil, kahve yaparken ki halini seviyordum mesela. Kirpiklerini değil, minik benlerini seviyordum. Onda olan her şey zaten benim zaafımdı. Bizi ateşe atmışlardı. Ama biz su bularak değil yanarak kurtulmayı seçmiştik. Yavaş yavaş, yana yana kurtulmuştuk. Birbirimizi söndürmüştük, belki çok yanmıştık ama buna değerdi. Çünkü ben acıysam o mutluluktu ve acı olmadan mutluluk olmazdı.