Fakirliğin ve oturdukları semtin tüm zorluklarına göğüs germeye çalışan gençlerin hikayesi.. "Rüzgar.." dedim ve duraksadım. "Burada ki hiçbir duvar senin gözlerindeki umut ve ışığa şahit olmadı daha önce. Çocukların umutlarını elinden alan ve kendi şartlarına göre yetiştiren bir yer Kuşrak. Bizi ailemiz değil, Kuşrak büyüttü. Bu mahalle içine aldığı herkesi yutuyor. Senide yutacak, bizide." Her zaman ki ışığıyla gülümsedi. "Savaşmadan bilemeyiz Su Perisi." ••• Sizce onlar, Kuşrak'tan sağ çıkmayı başarabilecekler mi?

Gölgelerin içinde yaşamalıyım ben. Gölgelere mahkûm olmaya zorlanan bir bedenim, karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum var. Hayatımsa yarım, adımın aksine nefessiz. Hayatın bana bir can borcu var ya da belki benim ödemem gereken bir bedeldi yıllar önceki. Yaşamama karşılık. Ben karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum, her ne kadar aydınlıkla lanetlensem de. Ve ben, Nefes'im. Her ne kadar nefes aldığımı hissedemiyor olsam bile.

-Kaç yaşındayım bilmiyorum. Kaç yaşındaysam milyonlarca kez daha fazla yorgunum. Kaç yaşında olursam olayım, kalbi kırık bir kız çocuğuyum. Hiçbir mutluluk, acım kadar samimi ve devamlı olamıyor. Ki avutmuyor beni, hiç kimsenin sevgisi...