Arman, Peri'nin kolunu yakalayan Mete'yi gördüğü anda kollarındaki adama sert bir yumruk atıp bayılttı. "Lan!" Adamı yere atıp hızla onlara ilerledi. Peri'nin kolunu Mete'den kurtarıp aralarına girdi. "Bir daha ona dokunursan..." "Bitti! Aranızdaki her şey bitti! Sürekli kızı sıkıştırıp duruyorsun. Fikrini bile sormuyorsun. Acaba Perihan seninle gelmek istiyor mu?" Bu sözleri ile Arman duraksadı, Peri'ye dönüp baktı. Bir cevap bekliyordu ondan belki de ilk kez. Peri, sevdiği adamın yeşil gözlerine baktı ve sonra elini tuttu. Parmakları kolayca birbirine geçti. Arman tekrar Mete'ye döndü. Aralarında ki mesafeyi kapatıp sevdiği kadınla beraber ordan ayrılmadan önce son kez konuştu. "Bir daha onunla konuşursan, teline bile dokunursan kemiklerini kırarım senin." ~~~

Aybars, battaniyeyi genç kadının omuzlarına koydu. "Teşekkür ederim." Hilal, çekinmeden battaniyeye sarmıştı kendini. Tekrar karşıda ki denize dönmüştü bakışları. Karanlıktı, ay ışığı suya yansıyordu. "Yorgunum biliyor musun? Böyle her şeyi bırakıp gitmek istiyorum bazen." Kadın, kendini ona açarken Aybars onu izledi ve dinledi. "Gidipte geri gelmemek istiyorum. Sorumluluk almak istemiyorum, bir gün olsun ajandamı doldurmamak istiyorum, abla olmak istemiyorum, evlat olmak istemiyorum." Gözleri yaşlarla dolmuştu ama devam etti. "Gerçi evlat mıyım ki ben? 'iş bul Hilal, bunu getir Hilal, şunu yap, bunu yap, destek ol.' o kadar sıkıldım ki bunları duymaktan." Göğsünde bir yumru hissetti. "Ben de insan olmak istiyorum. Duygularımı saklamak istemiyorum, neysem o olayım istiyorum. Ağlamak istiyorum..." Bu sözleri ile Aybars yanında ki kadının başını göğsüne yaslamasını sağladı. Eli, destek olup rahatlatmak adına saçlarını okşarken gömleğini ıslatan göz yaşlarını hissetti teninde. Önemli değildi onun kadar. Dudakları, kadının saçlarında durdu ve sessizce mırıldandı. "Ağla, ağla güzelim burdayım, hiç bir yere gitmiyorum."

alternative universe, age gap.