"Yoldaşa haber salın,yol yoruldu. Tren garında görmüştü bu gözler bir elanın parlaklığını,sonra şunu işitti elalardan"İnsan nasibine vâkıftır." Kaç vakit sonra,kaç bahar çiçek açıp yaprak dökücek,kaç dua sonra geliceksin bilmem ama,bu eller senin için semada feda edildi bile... Turgut Uyar'ın dediği gibi-"İnsan sevdikçe iyileşiyor."