Gökyüzü mavidir, deniz mavi, insanların gözleri mavi... Huzurun rengi mavidir. Nedense hep maviyi çok sevmiştir. Ne görmüştü ki mavi de, ne hissetmişti kimse bilmiyordu...

#Tamamlandı#

#Bilim-Kurgu'da 8 Serinin ilk kitabıdır. K.A.O.S. projesinin tek amacı, daha güçlü, daha dayanıklı ve daha sağlıklı nesiller üretmekti. Kim bilebilirdi ki böylesine iyi niyetli bir projenin herkesin laneti olacağını? Dünya'nın tüm çocukları projeye dahil edildi ve bu mucizevi proje hayata geçirildi. Taa ki beklenmeyen gerçekleşene kadar... Virüs her çocuğun bünyesinde bir zehir etkisi yaratarak onları içten yok etmeye başladı ve acı içinde ölüme terk etti. Virüs çoğu çocuğu öldürmüştü, hayatta kalanları ise değiştirmişti. İşte şimdi her şey daha yeni başlıyordu... Projeyi yürüten herkesi öldürdükten sonra sıra hayatta kalan çocuklardaydı... Peki ya çocuklar buna baş kaldırırsa? Ya karşı çıkarlarsa? İşte her şeyi belirleyecek şey güçlü taraftı. Onların savaşına hoşgeldin. Taşıyıcıların savaşına... Kapak tasarımı :Fjdjeha

Bu Kitapda Geçenler Tamamen Hayal Ürünüdür.Gerçekle Hiç Bir Alakası Yoktur.

[TAMAMLANDI- DÜZENLENİYOR 'Sadece yazım yanlışları' ] 1#Şaka 1#Çılgınlık 1#İkilem 1#Şamata 1#Çelişki 6#Romantizm "Ben erkek halini bile sevmiş olduğum kızın gidişini kabullenmiyorum..." Tutku ve Utku, ailesi tarafından evlerinde hapis yaşamış çok iyi iki sporcudur. İkiz kardeşler birbirlerine tıpa tıp benzerler. Utku, Milli bir sporcu olmak için üniversite sınavlarına girer ve kazandığı üniversitenin özel yetenek sınavlarına gireceği gece bir kavgaya karışır. Bileği çatladığı için ise ikiz kız kardeşi Tutku bir ay boyunca onun kılığına girmek üzere üniversite seçmelerine katılır. Okulu birincilikle kazanan yetenekli kızımız, okulun bir anda gözdesi olur ve bu fazla ilgi bir müddet sonra başına tatlı belalar açar. Peki sizce bir kızın erkekler yurdundaki halleri ne kadar eğlenceli olabilir? Bilmek ister misiniz? ©Hikayenin tüm hakları saklıdır.

Her şey arkadaşlarıyla pizza yemek için bir dükkana giden kızın bekleme sorunuyla başladı. *** "Ha bu arada." Dedi Kel. Önüme bir kart fırlattı. "Yeni kimlik kartın." Elime alıp inceledim. Anne adı, baba adı soyadı değişmişti. Diğer bilgiler aynı. "Nabi abi evlatlık gibi olmuşum ya. Benim soyadım zaten iyiydi." Dedim. Önce güldü ve komik dudaklarından şu sözler döküldü. "Sen artık başka birisin, başka birinin seni tanıyıp ölmesini istemeyiz değil mi ?" Dedim. Kabul büyük tehditti. Soyadım da karanlıklı bir şeydi zaten, dur bakayım Karan'mış. Ekim Karan, tüm mafyaların tuhaf rüyası. Ehehehehe korkulu rüya olacak halim yoktu ya. Ben yani ben. Gülerdim ki. *** "Nabi abi başınızdaki adam nasıl öldü ?" "Silahla." "Yakınları ?" "Silahlı saldırıyla." "E o zaman beni silahtan korumayacaksa neden yakın dövüş çalışıyorum ?" "Dövmek için." "E siz varsınız ya, söylerim döversiniz." "Bizimle olmaz, sen korkutacak, sen dövecek, sen haraç alacaksın. Düşmanlarına korku salacak, dostlarına güven vereceksin." "Sonra düşmanlarım beni kurşunlayacak." "Bunun yanında istediğin okulda okuyabilir, istediğin her şeyi satın alabilir, bazı zamanlarda istediğin her yere gidebilirsin. Uygun kiloda istediğini yeyip içebilirsin bile." "Yine de bu hayatıma değmez." Dedim. Her an korkuyla yaşayacaktım. "Ehehe." Diye güldü Kel. "Komik mi ?" Dedim baygın bakışlar atarak. "Biz boşuna mı koruma oluyoruz ?" Dedi. ***

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.

Gözümü açtığımda beyaz,boş ve kameralarla izlendiğim bir odadaydım.Kolumda değisik rakamlar,başım allak-bullak bir şekilde etrafa bakıyordum.Birden ayak sesleri odada yankılanmaya başladı. "Uyanık mısın?"dedi tanımlayamadığım bir ses. Tam ayırt edememe rağmen bir erkek olduğu sesinden anlaşılıyordu yanıma yaklaşmaya devam etti ve benden 2 adım uzaklıkta durdu ve: "Korkuyormusun?Bu iyi korku seni dinç tutar bu hissi asla unutma"dedi. Çok korkmuştum.... Ve benim hikayem başladı. Bilim adamlarının birer kuklası haline gelmiştik adeta ne olduğumuz belirsizdi; sayısız güçlere sahip olmuştuk.Korkularımız bizi hayatta tutan tek şeydi,umutlarımızsa yaşama sebebimiz.Kaçış imkansızdı,en azından diğerleri için.... Kapak tasarım: TAMAMEN BANA AITTIR. Yazar: Armygirl01 Menejer:Armygirl01-mnjr Başlangıç tarihi: 26 ağustos 2016

Romeo sokakta büyümüş bir köpek, Atalante ise kütüphanede çalışan mütevazi bir insan. Romeo Atalante'yı ilk görüşte sevmişti. Hatta ona aşıktı! Sorun şu ki Romeo bir köpek. Bir insan ile bir köpek mi? Bu sadece bir hayaldi. Ya da Romeo öyle sanıyordu. --- Atalente parmağıyla gökyüzünde beyaz hareket eden bir noktayı işaret ederek ''Hey bak! Yıldız kayıyor. Dilek tut.'' diyerek aceleyle parmaklarını birleştirip, gözlerini kapattığında şaşkınlıkla ona bakıyordum. Renk körü olsam da, o siyah beyazken bile güzelken, renkli kim bilir nasıl güzeldi! Atalante fısıltıyla ''Gerçek aşkımla tanışmak istiyorum.'' dediğinde bende ona bakarak ''Onun gerçek aşkı olmak istiyorum. Keşke insan olsam!'' dedim. ---- Ne dilediğine dikkat et.

Aşk bazen kapıyı çalar, bazende adeta kırardı.İrem'de de böyle olmuştu.Çok hazırlıksız yakalanmıştı aşka.Hiç beklemiyordu bu ani kalp çarpıntılarını.Ama olmuştu işte.Birden aşık oluvermişti o'na.Hiç tanımadığı ama bir o kadar da güvendiği Berke'ye. Aşk zordur derler.Peki ya karşılıksız aşk?İşte o adamı yakıp kavurur.Bana inanmıyorsanız gidin Yeşim'e sorun.En iyi arkadaşına aşık olup hayatını berbat ettiğinde bunu düşünmüştü:Karşılıksız aşk zor.Hemde çok zor.Aşktan kaçmaya çalışmıştı ama kaçtıkça daha çok içine çekiyordu onu aşk.Bir bataklık gibi. Meral'e gelirsek...Ailesiyle(kısmen annesiyle) sorunlar yaşayan bir genç kız o.Hayatını annesinin onu sevmesi için çalışarak yaşayan Meral annesinin değilde kendinin sorunları olduğunu düşünüyor.Annesinin onu sevmemesinin altında yatan gerçeği öğrenmeye hazır mısınız? Önceden hiç aşık olmamıştı Meral.Fakat aşka inanıyordu.Herkese çok çabuk güveniyor çünkü buna ihtiyacı var.Yani yanında birinin olmasına.''Ona destek çıkacak''birinin olmasına.