"Neden getirdin beni buraya?" Gitmek istedim. Arkamı dönüp ilerleyeceğim sırada eliyle bileğimi tuttu. "Yürü." Emir veren sesine rağmen o an bile dediğini yapabilirdim ama kendime engel olup yapmadım. Peşinden sürükledi beni. Elimle bileğimdeki elini itmek istedim ama başaramadım. Parmakları mengene gibi sarmıştı bileğimi. O kadar hızlı adımlar atıyordu ki koşmak zorunda kalıyordum. Rüzgardan elbisemin etekleri savruluyor diğer elimle eteğimi tutmaya çalışıyordum. Hızlıca avlunun merdivenlerini çıktı. "Biraz yavaş olur musun?" Aldırmadı, daha da hızlı yürüdü. Avluya ulaştığımızda durdu. Aniden durması ile göğsüm sırtına çarptı. Nefes nefese kalmıştım. Savrulan saçlarımı düzelttim. Aşiret toplanmış bütün ağalar bize bakıyordu. Kolumu elinden kurtardım, omzu düşmüş hırkamı düzelttim. "Beni öldürmeleri için mi getirdin buraya?" Sanki etrafta hiçkimse yokmuş gibi sordum ona. Bana bakmadı. Cevapta vermedi. Ağaların içinden biri konuştu. "Ömer Ağa kızı getirmek ile en doğrusunu yaptın. Ölüm fermanı verilmiştir." Gözlerim anında konuşan adama döndü. Diğer ağalarda onaylar gibi başlarını salladılar. Ama o öyle bir şey yaptı ki, herkes şok oldu. "Zerde bundan böyle sözlümdür, Eroğlu aşiretinin gelin ağasıdır, ölüm fermanı düşmüştür." Ağzım açık ona baktım. ### Okuduğunuz töre hikayelerinden farklı bir kurguya sahiptir.

Elif ve Alaz... Berdelle hayatları birleşen iki yürek... Elif Hayatının baharında olan 18 yaşında bir genç kız... Alaz hayatın büyük darbelerine karşı hala yıkılmamış bir delikanlı... Berdelden sonraki hayatları nasil olacak? Elif Alaz'ın annesine, kuzenine ve Alaz'ın sinir sorunlarının üstesinden gelebilecek mi?? Okuyup görelim

Bir karar, bir insanın tüm hayatını değiştirebilir miydi? Umutlarını kurutabilir miydi? Gökkuşağının renklerini silebilir miydi gözlerinde? Bir adam, bu kadar acımasız olabilir miydi? Geride bıraktıklarını unutmaya çalışmak ne kadar doğruydu? Yeni bir sayfa açılmıştı, Buke için. Ancak bu sayfa bembeyaz değil, kapkaranlıktı.

"Zarin Hozan ve Beran Bejindarın Hikayesi başlasın o zaman! " Bir insan en fazla ne kadar sevilmezse işte o kadar sevmedi beni! 2019/7/24

O, hayallerinden acımazsızsa koparıp alınmış bir kızdı. Hayatına dair kurduğu güzel hayalleri varken, elbette bir berdele kurban gideceğini bilmiyordu. Omuzlarındaki en ağır yük dersleri iken, üzerine giydirilmiş olan gelinliğe öyle yabancıydı ki.. Üniversite hayalini kurarken, yüreği kinden, nefretten taşlaşmış olan bir adamın karısı olacağını nereden bilebilirdi? Henüz içinde büyütemediği masum, küçük bir kız çocuğu varken, o adamın nasıl karısı olacaktı? Yüreği buz kaplamış bu adama nasıl dokunacaktı Hesna? Önünde iki yol vardı Hesna'nın. Ya berdele boyun eğdiği gibi Cihan ağanın taş kalbine de boyun eğecekti. Ya da.. O kalbe öyle bir dokunacaktı ki, Cihan'ın hiç gün yüzüne çıkmamış duygularını açığa çıkaracak ve gönlünde taht kuracaktı. Ya ömrünü bu adama heba edecek ya da bir ömür gönlüne yerleşecekti.. Hesna bu kadar güçlü müydü peki? Ferfecir isimli hikayemin ikinci kitabıdır. İlk kitaptan bağımsız okunmaması tercih olunur. Başlangıç Tarihi : 15.06.2019 Bitiş Tarihi : 15.06.2020 Kapak Tasarım: miihribanbb

|TAMAMLANDI| Burası Mardin'di taşıyla, toprağıyla kan kokan şehir. Ve bizim hikayemizi Azat Alemdar yazmıştı. * ''Sen iyi bir adamsın Azat.'' Gözlerindeki sakinlik dediğimle birlikte yerini hırçın bir öfkeye bıraktığında dudaklarımdaki buruk tebessüm silinip gitti. ''Ancak ben saçlarının her telinde acı olan kadınım.'' ''Acı saçlarında yaşam buluyorsa acılı bir adam olurum Berre.'' Dedikleri zihnimdeki tüm çarkları susturduğunda gözlerindeki feryadı ilk kez duydum. Sesi, sağır olmuş bir müzisyenin acılı sesini andırıyordu. ''Acı bize yakışan tek gerçek.'' Sözlerimin devamını getirmeden öylece başımı dizlerime yaslayarak gözlerimi yumdum. ''Bizi bu acılar bir etti kadın.'' Yumduğum gözlerimin ardında onun yüzü belirdiğinde gülümsedim. ''Bizi bu acılar yok edecek adam.'' O eğilip beni kucağına aldığında karşı koymadan başımı göğsüne yasladım. Bedenimdeki elleri incitmekten çekinircesine bir emanetlikle tenimdeyken uzun zaman sonra susmuş olan zihnimle rahat bir nefes alabildim. * Bu kurgu pişmanlıkların affı için geç kalanlara ithafen yazılmıştır. Özür dileyin, affedilin ve affedin çünkü tarih gidenlerin yasıyla deliren insanlarla dolu. 220517

! Aşiret, Berdel konuludur! ! Yetişkin içerik! -Alıntı- "Seni ilk gördüğüm de o konakta ki aklı başında tek insan olduğunu düşünmüştüm." Sesini duymamla ürkek bakışlarımı camdan ona doğru çevirdim. Sesi ilk karşılaşmamızda ki gibi naif değildi. Keza hareketleri de öyle. "Ama sen o koynuna girdiğin piç kurusu gibi yalancı ve ikiyüzlüymüşsün." Bir zehirden daha etkili olan sözleri onu yıllardır tanıyan birisi için can yakıcı olabilirdi. Peki onu henüz 2 gündür tanıyor olmama rağmen neden benim canım bu denli yanıyordu. Bir süre ikimizden de ses çıkmadı ve öylece birbirimizin gözlerine baktık. Göğsü tıpkı bir körük gibi hararetle inip kalkıyor, kara ve aynı zamanda ölümü çağrıştıran gözleri ise baktığı yeri yakıp kül ediyordu. İşin garibi ise bakışlarında anlam veremediğim bir tanınmışlık vardı. Peki ya o da böyle hissediyor muydu? DİLDÂDE: Gönlünü vermiş aşık.

*Aşiret/Köy Kurgusudur* Ömer Boran & Rojda Azamet🪶 (Yayınlanma tarihi; 21 Mart 2023) İlk görüşte aşka kesinlikle karşı olup inanmayan Boran Aşiretinin Ağası olan Ömer Boran iş sebebi ile yolu sahibi olduğu tarlaya düşer. Orada Rojda'yı görür ve ilk görüşte aşık olur ama Ömer Ağa bunu kendine yediremediği için bir süre uzaktan sever. Daha sonra da Rojda'ya açılır ve olaylar başlar...

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

🌹 Genç adam, karşısında melekleri kıskandıracak derece güzel olan karısına doğru adım attı. Tam önünde durdu ve siyah gözlerini kısıp derin bir nefes aldı. Elindeki kırmızı kutunun kapağını açtı ve yüz görümlüğünu çıkardı. Genç kız heyecandan titreyen elleri, deli gibi heyecandan atan kalbi ile gelinliğin eteklerinden tuttup arkasını döndü. Kocası yüz görümlüğünü takacaktı. İçindeki heyecana engel olamıyordu. Kocasının ellerini bir anda boyunun da hissedince istemsizce bir ürperdi. Tekrardan kocasına doğru döndü. Bu sefer elleri duvağı tuttu ve kaldırdı. Mavi gözlerindeki heyecan ile kocasının gece gözlerine baktı. Kocaman ellerini genç kızın yanağına koydu. Yüzü o kadar küçüktü ki, elleri arasında kaybolmuştu eğildi ve anlına bir öpücük kondurdu. - Yeni evine hoş geldin Gül." Dedi kalın gür sesiyle, genç kız uzun kipriklerini kıpraştırdı, ve kocasının aksine ince olan bir sesle konuştu. -Benim adım Gül değil ağam. Gülhanım." Gülhanım & Yusuf Mirza 🌹 Yayınlanma Tarihi:05.11.2022 Not; Çiftlerimin arasında yaş farkı vardır rahatsız olanlar okumasın lütfen.🌸