სასჯელია წვალობდეს და არ პატიობდე. არ პატიობდე პირვრლ რიგში საკუთარ თავს და მერე იქ ზემოთ,სადღაც გქონდეს სამდურავი. მის არსებობსას ნატრობდე, რომ შენც იარსებო. ვაი,რომ ის ვეღარ დაბრუნდება,შენ კი აქ ხარ.

დასრულებული

ესაა მიზიდულობა სულთა შორის, როცა მის გარდა ვერავის ამჩნევ. შეიძლება გიყვარდა მანამდეც, მაგრამ ეს ერთია,ეს სხვა ერთია. ის ერთია,უიმისოდ სიცარიელის მძიმე დაღი რომ გაზის და ქვეყნად არაფერი გიხარია. იწყება,ასე...

არის წუთები, როდესაც ფიქრობ ყველამ დაგტოვა, არის წუთები, როცა ფიქრობ ვერ შეელევი, მაგრამ ცხოვრება, არის, ალბათ, ბევრის დათმობა, და უსასრულო მოლოდინი ბედნიერების!!!

"გრძნობები ერთმანეთში იხლართება და ირევა. მე ტკივილს ვგრძნობ... სრულ სიცარიელეში ტკივილს ვგრძნობ. შენ კი შორს ხარ, ძალიან შორს. ნელ-ნელა ფერს კარგავ და მეც ველი, როდის ჩაიფერფლები"

-იხტიბარს გაგიტეხ! -თავსაც გაგიტეხ! *** -არც მე ვიწვები შენი სიყვარულით.

"Once you meet someone, you never really forget them."

"უყურებს მის სხეულს და ვერ ხვდება. ვერ ხვდება ახლა რას გრძნობს. ვერ ხვდება მისი სხეული იზიდავს თუ სული? რას გრძნობს ის, ვნებას თუ სიყვარულს?" (დასრულებული)

"შენ გამიღიმე, უბრალოდ გამიღიმე. მე შეგიყვარებ, უბრალოდ შეგიყვარებ"