Birden bana doğru yürümesiyle başımı başka yöne çevirdim. Yanıma geliyor olmazdı değil mi? Saçmaladığımı düşünüyordum. Hayal görmeye başlamıştım iyice. Koskoca adamın bana gelecek hali yoktu ya. Kafamı öne eğip gitmesini bekledim. Derken ayakkabıları tam önümde durdu. Şaşkınlıkla ve çekingence başımı kaldırdım. Boyu benden uzundu, göğsüne anca gelirdim. Oldukça heybetli bir adamdı. Onunla ilk kez bu kadar yakındık. Heyecandan ellerim titremeye başlamıştı yine. Bakamadım yüzüne, kaçırdım gözlerimi. Çok, çok güzel bir adamdı be! "Benimle gel." Şaşkınlıkla suratına baktım. Bana diyordu. Hızla kızlara döndüm. Onaylar gibi baş sallamalarıyla gerçekten de bana dediğini anladım. Gitmek için onay ister gibi baktım. Sonuçta onlar benim dostumdu ve yalnız bırakamazdım. "Sen git canım. Biz seni kapıda bekliyoruz." Onlar kapıya giderken ben olduğum yerde kalmıştım. Ateş önden yürürken ben de tereddütle peşinden ilerledim. Biraz korkuyordum. Ama onun bana bir şey yapmayacağını da biliyordum. Onun o güzel kalbini görmüştüm. Acaba öğrenmiş miydi ona karşı hislerimi? Üst kata çıktık. Sessiz sakindi, kimse yoktu burada. Bir odaya girdi ve kapısını girmem için açık bıraktı. Korkak adımlarla ilerleyip ardımdan kapıyı kapattım. Masaya yaslanmış, kollarını göğsünde bağlamıştı. Ne kadar çekici göründüğünden haberi var mıydı acaba? Derince içimi çektim. İnsan asla sahip olamayacağı bir şeyi bu kadar ister miydi? Ben istiyordum. Ona büyülenmiş bir şekilde bakarken sordu: "Artık anlatacak mısın?" İşte şimdi bitmiştim. Aylardır içimde sakladığım sevdam belki de bugün gün yüzüne çıkacaktı.

Lisede 5 yakın arkadaş, Lisenin sonunda işlenen bir cinayet, Ve alınan cinayeti gizleme kararı. Aradan yedi sene geçtiğinde hala o günün acısını yaşayan 4 genç. Peki ya 25 yaşından sonra her şey düzelecek miydi? Yoksa intikam planlarıyla her şey daha mı kötü olacaktı? *Şuana kadar 135 sayfa yayımlanmıştır. *Klasik aşk hikayesi değildir, arkadaşlık ön plandadır.

Yasemin, kendine ait dünyasında ona bu dünyayı veren birçok dostuyla beraber yaşayan, kalbi yaralı ama yaralarından en güzel çiçekler inşa eden bir kızdır. Sonra biri çıkar gelir. Yaralardan inşa edilen o çiçeği görür. Koparmaya kıyamaz, koklamaya da. "Yasemin," der. "Çiçeklerin en güzeli."

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.