Yasemin, kendine ait dünyasında ona bu dünyayı veren birçok dostuyla beraber yaşayan, kalbi yaralı ama yaralarından en güzel çiçekler inşa eden bir kızdır. Sonra biri çıkar gelir. Yaralardan inşa edilen o çiçeği görür. Koparmaya kıyamaz, koklamaya da. "Yasemin," der. "Çiçeklerin en güzeli."
İlk kitabı okumadan bu kitabı okumayınız. Çünkü hiçbir şey anlamazsınız! Aksiyon kat be kat yükselerek devam ediyor! Size tek bir ipucu verebilirim; Gece'nin psikologluk yaptığı hastanede Gece'nin babası var! Siz anlarsınız herhalde olacakları? Kapak yapımı bana aittir. Düzenlenme tarihi= 1 Şubat 2020
texting | tamamlandı 053*: kaybolmuş bir kadının mektuplarıydı onlar 053*: o kadar kayboldum ki 053*: artık sen bile bulamazsın beni - 05.05.2020
"Bu saatte burada ne arıyorsun?" "Asıl sen ne arıyorsun?Yaklaşık iki saattir denizi izleyip iç çekiyorsun. Nedir seni bu kadar üzen?" Kaşlarımı çattım. "Seninle daha yirmi dört saattir bile tanışmıyoruz. Burada geçmişimi dökecek değilim." O da kaşlarını çattı. "Dünyanın en kötü şeyleri başına gelmiş gibi konuşma.Emin...
O sabah yeryüzündeki en güzel mavilere sahip olan adam bana çarptığında, kalbim avuçlarının içine düşmüştü. ಡ Sen bir öküzsün, yakışıklı öküz. Ama öküz öküzdür öyle değil mi? ಡ Macera içinde #1 (09.06.2019)
×××××× Hayatımda ailemden çok gördüğüm şeyler var. Mesela; Otobüs ve otobüs durağındakiler Mesela; Matamatik hocam. Bu liste uzar gider ama Şuan bir farklılık var ve beynim 'farklı insan' ışıkları veriyor. Otobüs durağında sadece bir kişi var o'da bana bakıyor. E hali ile de bende ona Gülümsediğinde içimdeki o dürtü...
Vio anısına yazılmıştır! Ölmeyi istedim o gün,ölmüş bir ruhu tekrar öldüre bilmeyi umut ederek!
