Bir kadını sevip derin bir uykuya daldı uyandığındaysa yanmış bir filmin ortasındaydı. Siz hiç çok sevdiğiniz halde gittiniz mi? Saf bir aşkın getirdiği ölümün vicdanından kaçmak için,sevdiğinizi bırakıp gider miydiniz? Ali gitti. Ve ardında yanmış bir evden kalan küller kaldı. O küller yirmi yıl sonra yeniden tutuşmaya başladı. Ali sevdiği kadınla birlikte yaşadıkları köyü terkedip İstanbul'a kaçma hayalleri kurmaktadır.O yıl ailesini bir yangında kaybeder.Bu yangından sevdiği kadını ve onun ailesini suçlar.Ve her şeyi ardında bırakıp İstanbul'a yerleşir.Orada yeni bir hayat kurar başka bir kadınla evlenir ve mutlu bir aile tablosu çizer. Ama geçmişin izleri bu tabloyu en hoyrat çığlığıyla paramparça etmeye doğru adım adım yaklaşmaktadır.Yıllar sonra o yangının külü Ali'yi ve hayatında ki insanları yeniden yakıp geçecektir.

"Gülleri sevmezdim, lakin Gül kokulu bir kadın sevdim, dikenleri kanattı avuçlarımı Sızdı kalbime kokusu taht kurdu yüreğime." "Ölümden korkardım, lakin Ölü bir adam sevdim, Yaşama muhtaç kaldım, Kalbim atınca yaşadığımı, ancak ölünce anladım." Adam, gül kokulu kadını aramakta. Kadınsa ölü adamdan kaçmakta. Ölüm, gülün yapraklarına dokunsa solacak kırmızı yapraklar. Dokunmasa ikisi de yok olacak. Lakin gülün kokusunu ancak ona dokunduğunda anlayacak. • "İnsanlar gecenin gizeminden korktukları için geceleri uyurlar. Halbuki geceye gözlerini yumduklarında göz kapaklarının ardında başka bir geceye uyanırlar."