Στην προσπάθεια του να μαζέψει χρήματα για να γλιτώσει από το βίαιο πατέρα του, ο 18χρονος Ανδρέας αρχίζει να δουλεύει ως προσωπικός φρουρός για τον Λευτέρη Σακελλαρίδη, επιχειρηματία και πρόεδρος γνωστής ποδοσφαιρικής ομάδας. Η δουλειά, ωστόσο, συνειδητοποιεί σύντομα ο Ανδρέας δεν είναι τόσο απλή και ο εργοδότης του τον παρασέρνει σε ένα παιχνίδι που δυσκολεύεται να κατανοήσει. Σε ένα δωμάτιο γεμάτο με καρχαρίες, θα καταφέρει ο Ανδρέας να γλιτώσει; - backstory fic για τον Ανδρέα επειδή μπορώ || παρά 5 fanfic

Να τι πιστεύει ο Ανδρέας για την ηθική. Ή ίσως, καλύτερα, να τι δεν πιστεύει. Δεν πιστεύει στο καλό και στο κακό. Δεν πιστεύει στο Θεό. Δεν πιστεύει στη μοίρα, στο κάρμα. Δεν πιστεύει σε οτιδήποτε μπορείς να πιστέψεις. Ο Θεός δεν ήταν εκεί για εκείνον όταν πέθανε η μητέρα του αλλά έζησε ο πατέρας του. Αν ήταν μοίρα του να μπλέξει στις δουλειές του Παυρινού, να ένας καλός λόγος για να σταματήσει να πιστεύει και σε εκείνη. Και το κάρμα επιβράβευσε τα παιδικά του χρόνια με έναν τέτοιο πατέρα, και τη δουλειά του ως δολοφόνος με λεφτά και τον Νίκο. Όσο για το καλό και το κακό - Ο πατέρας του δεν τιμωρήθηκε ποτέ για το κακό που προκάλεσε. Και ο Παυρινός το ίδιο. - Όταν ο Νίκος επιστρέφει μετά την ανταλλαγή, κάτι έχει αλλάξει.

Au όπου η Αμαλία δεν είναι πεθαμένη και απλά τυχαίνει να τους βοηθάει συνέχεια, για να βγαίνει το πλοτ, θενκ γιου βερι ματς ~•~•~• Σε έναν κόσμο όπου μετά τα 18 ό,τι σημειώνεις πάνω σου εμφανίζεται στο δέρμα της αδελφής ψυχής σου, ο Σπύρος καλείται να συνεχίσει την αναζήτηση για τους δολοφόνους της Ελευθερίας, να ξεφύγει από τους δολοφόνους που τους κυνηγούν, να βοηθήσει την Αγγέλα με την κοπέλα που της αρέσει και ταυτόχρονα να κρατήσει κρυφά τα αισθήματα του από το αγόρι που θέλει γιατί, όπως λέει ο ίδιος, "αποκλείεται να γίνει κάτι μεταξύ μας, σωστά?"

( HE GIFTED HIM WITH HIS FIRST BREATH, AND CURSED HIM WITH HIS LAST ). Η διάφορα μεταξύ τους, ήταν πως τον ύπνο του Νίκου, συχνά τον τάραζαν οι σκέψεις του που έμοιαζαν με τα καλά λαδωμένα γρανάζια μια μηχανής που κινούσε το Σύμπαν. Με κάθε στροφή που έπαιρναν οι τροχοί, με κάθε σημάδι που έδειχνε πως όλα προχωρούν όπως θα έπρεπε, εκείνος άκουγε την φωνή του που αντηχούσε στα αυτιά του. Μου φαίνεται πως τόσο καιρό, ήμασταν στο λάθος στρατόπεδο. Μου φαίνεται πως τόσο καιρό, ήμασταν στο λάθος στρατόπεδο. Μου φαίνεται πως τόσο καιρό, ήμασταν στο λάθος στρατόπεδο. Σαν ο ίδιος να έλεγε στον εαυτό του πως είναι το λάθος γρανάζι, πως δεν ανήκει στην τελική εικόνα. Όταν ο Νίκος βγαίνει πρώτος από την φυλακή, συνειδητοποιεί πως κάτι έχει αλλάξει. NOBODY'S HOME 2020 © nuclearstars ( ΕΠΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ,,,, )

όλα τα φανφικ που έχω ανεβάσει στο ao3 και δεν είναι αρκετά μεγάλα για να γίνουν ξεχωριστά βιβλία

Στην Αγγέλα αρέσουν οι καλούνες.

εξαφανίζομαι από το wattpad για μισό χρόνο για να εμφανιστώ με ένα cringy φανφικ για το παρά πέντε εν έτη 2020 μόνο και μόνο επειδή συζητάγαμε στο tumblr που η Αγγέλα είναι λεσβία και την ήθελα να κάνει coming out στη Ζουμπουλία

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1991 ένα αεροπλάνο πέφτει. Την ίδια μέρα η Αμαλία ξυπνάει νεκρή. [συνέχεια με τα κριντζι παρά πέντε φανφικ]

Στο Παρά 5 fanfic, επεισόδιο 26 filler. Τη νύχτα μετά το συμβάν με τις γραμμές του τρένου, η παρέα των πέντε ηρώων μας προσπαθεί να ξεπεράσει όσα έζησε σε εκείνο το χωριό κοντά στη Λαμία. Δυστυχώς, για έναν από αυτούς θα είναι πολύ πιο δύσκολη κι επώδυνη διαδικασία... 3η θέση στην ψηφοφορία του κοινού για την κατηγορία FanFiction του διαγωνισμού Summer Pineapple Book Contest 2023! Disclaimer: Το παρόν αποτελεί ιστορία οπαδογραφίας (fanfiction), που δεν αποσκοπεί σε κανενός είδους οικονομικό κέρδος. Οι χαρακτήρες, το σκηνικό και τα γεγονότα της σειράς ανήκουν στον Γιώργο Καπουτζίδη.