Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

Her şeyimizi kaybetmiştik. Bir havlama sesi doldurdu kulaklarımı. Cesur delirmiş gibi havlıyordu. Adımlarım beni deliğe götürürken, Eymen'in çıldırmış yüz ifadesini gördüm. Herkes onu büyük bir kuvvetle tutmaya çalışıyordu ama o herkesi parçalayacak gibiydi. Titrek bir nefes verdiğim sırada herkesin diğer yandan, belki de benim için ağladığını gördüm. Dudaklarımdan arasından fısıltı gibi çıkan isim, mucizevi bir şekilde ona ulaşmıştı ve o sanki benim geldiğimi hissetmiş gibi bana dönmüştü. "Eymen..." Hareketleri durdu ve beni gördü. Ben ise neredeyse bayılıcakmış kadar yavaş adımlarla onlara doğru gidiyordum. Hızla kendini diğerlerinden kurtardı ve bana doğru koşmaya başladı. Diğerleri de beni gördüğünde şaşkınlıkla kalakaldılar ama Eylül gözyaşlarına boğuldu. Çünkü tek gelmiştim. "İdil!" diyen Eymen'in acı sesini duyduğumda kollarımı kendimde bulduğum son güç kırıntılarıyla açtım ve kollarım Eymen'in boynunu sararken, onun güçlü kolları belimi sardı. Onun verdiği güven hissiyle sesli bir şekilde ağlamaya başladığımda kafamı boynuna gömdüm. Bir elini başımda hissettiğimde derin nefesler verdim ama ağlamam durmuyordu. Eymen'in elleri titriyordu. 🧟♂️ - Yorumlarda reklam yapmayınız! -İlk bölümler kitap bittikten sonra düzenlenecektir. - Kitap finalden sonra düzenlenecektir.

Maça Kızı 8 için düşündüğüm karakterler ve olayların yaşandığı mekanların içerdiği bir hikaye olacak. Fikirlerinizi bekliyorum. Sizin düşündüğünüz karakterler ve ortamları yorumlarda belirtin ve böylelikle anket yaparak istediğimiz karakterleri oy ile seçelim. Bir zaman sonra olurda Maça Kızı 8 diziye\filme dönüştürülürse yazar Dilara Pamuk için fikir vermiş oluruz hatta belki bizim seçtiğimiz karakterler ve ortamlar kullanılır.

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

"Ben bir söz verdiysem tutarım sarı." dedi. Alışmıştım artık bu cümleyi onun ağzından duymaya. Her zaman söylerdi. Sözlerine sadık bir adamdı. Hafifçe gülerek başımı sağa sola salladım. "Keşke bu cümleyi bana ilk kez söylediğin ana dönebilsek." dedim. O kadar isterdim ki bunların yaşanmamış olmasını. Şu an tek bir dilek hakkım olsa Barlas ile ilk tanıştığımız ana gitmek isterdim. Çünkü o an bile şu anki andan daha iyiydi. Tanışmamız alevler içinde olmuştu evet, o kadar da güzel bir an değildi ama Barlas'ın beni kendisinden silmesi daha katlanılmaz bir acıydı. Alevlerin içinde kalıp yanarak ölsem, canım daha az acırdı. Tek bir dilek hakkı istemiştim ben demin burada, sarmaşıkların altında, isteğimin üzerinden gökten bir yıldız kaydı. Ben ne mi diledim? Ne kadar acı yaşarsak yaşayalım, bu hikayenin başına dönmeyi...

Hayatta tutkuyla bağlı olduğu tek şey okçuluk olan ve oldukça basit bir yaşam süren bir genç kız, bir gün kendisinden hiç de haz etmeyen kamp arkadaşları tarafından ihanete uğrayıp tek başına ormana terk edilir. Ormanda geçirdiği korkunç gecenin ardından uyandığında kendini kanatlı yaratıklar olan amayaların yaşadığı bir köyde bulur ve üstüne üstlük hafızasını da kaybetmiştir. Yaklaşık bir yılı aşkın bir süredir üstlerine çöken korkunç bir lanetle mücadele etmek zorunda olan gizemli yaratıklar ve bu yolunu kaybetmiş yalnız kız birbirlerine yardım edip içinde bulundukları durumdan kurtulmalıdır. Fakat bu çok da kolay olmayacaktır çünkü bu yaratıklar, özellikle de onların başındaki genç komutan insanlardan nefret etmektedir. Kapak tasarımı @colorwheel9 a aittir. ❤️

Rüyanda gördügün gizemli ve siyah kapşonlu bir adam gerçek hayatta delirmene ve heryerde onu görmeni saglayabilir mi? Rüyamda siyah kapşonlu bir adam vardı.Geceydi...sokak lambasının altında öylece duruyordum... Etrafıma öylece bakarken gecenin karanlığından bir adam elinde bıçakla bana doğru yürüyordu...! Fakat sanki beni yere çivilemişçesine kaçamıyordum ama çok korkuyordum..Adam bana yaklaşıp bıçağı karnıma sapladı ben yere yığıldım canım çok yanmıştı fakat ben bağıramıyordum bile... Ben yerde acı ile inlerken bir anda kanter içerisinde ve ormanda uyandım karşımda yine o adam elinde bıçakla duruyordu.ben ne ara buraya geldim ve bu adam burda ne arıyor diye düşünürken adam bu sefer bıçağı kalbime sapladı...bu seferde bağıramadım ve yere düştüm... yine kanter içinde uyandım.Fakat galiba hakikaten bu sefer rüyada değildim çünkü yatayımdaydım ve siyah kapüşonlu adam odada degildi... Bu muhteşem yeni gerilim fantastik ve gizem hikayesini hevesle okuyacaksiniz... #telaş :1 #kapşon :1 #jeremy :1 Tüm hakları bana aittir .

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın