"Fazla takıntılı olma, geçmişe takılı kalırsan geleceği göremezsin." Dedi gözlerimin en derinlerine bakarak. "Yanlış düşünüyorsun, geçmişi unutmam imkansız, geçmişi unutan gelecekte kaybolur." Dediğimde küçük çaplı bir kahkaha dudaklarından dökülüverirken yanlış bir şey mi söyledim diye düşünüyordum. "Bir soru sorabilir miyim?" dedim onun bu hallerini bir daha göremeyeceğimi düşünerek. "Sor," "Geçmişi unutan gelecekte kaybolur ise, geçmişi silen gelecekte ne yapar?" Dediğimde elindeki içkiyi masaya koyup yüzüme doğru yaklaştığında bu soruya ne cevap vereceğini çok merak etmiştim. "Bu soruyu zamana bırakalım o cevaplasın, olur mu?" "Olur." 🍁 En yakın arkadaşı İrem yüzünden akıl hastanesinde senelerce yattığını öğrenen Anna, elindeki mektup sayesinde gerçekleri öğrendiği an hastaneden kişilik bozukluğu yaşayan arkadaşıyla beraber kaçar, saatler sonra gittiği mekanda bir adamla tanışır ve olaylar başlar. Dipnot: Kitapta her şey 8. Bölümde başlıyor. 23.07.22 # 1- gecemavisi 10.03.23 #1- kaygı 11.04.23 # 1- baskı 18.07.23 #1- şarkı

Her şeyin bir karşılığı var. İyi ya da kötü olsun hep bir bedel, hep bir karşılık ödediğimiz bu hayatta karşıma çıkan teklifi kabul etmeme gibi bir lüksüm olduğunu düşünmüyorum. Korkuyorum ama kabul ediyorum. Çünkü sunduğu teklif benim için çok değerli... Not: Kurguda +18 kısımlar vardır. Rahatsız olacaklar lütfen okumasın.

Olmaması gereken bir yerde, görmemesi gereken şeyleri gören masum bir kız. BAHAR ÖZTÜRK Hayatında kimseye merhamet etmemiş kalbi buz tutmuş karanlık bir adam. AYAZ KESKİN. ♣

Ben Mina, Silah olarak yetiştirildim. Şimdi o silahla onları öldürmek için ant içtim. Adım Ateş Parçası Adım Ölüm Meleği Adım Ateş Adım Ölüm

Bir adam, beni yangına çevirmişti. Bir adam, benliğimi bozmuştu tereddütsüz. Ve bir adam benim cennetimin ateşi olmaya ant içmişti ansızın... O adam acımasızdı. Acımasızlığın zirvesini yaşıyordu. O adam, karanlığın elli tonunda nefes alıyordu, acıyı seviyordu. Acıtmayı, yakmayı seviyordu. İçerisindeki ateşi etrafına püskürerek körlemeye meiliydi. Bir adam seviyordu acıtmayı.. bir adam, karanlığın kralığını üstelemişti severek. O adamdı işte acımasız olan. O acımasızın vücut bulmuş haliydi. Ben ise kanatlarında renk biriktiren küçük bir kelebeğim. Bir yanım uçurum dibi bile belli değil, diğer yanım ise karanlık ve tutsak. Etrafım mı çok karanlık, yoksa hayatım mı çok siyah? Karanlığa karşı koyuyordum. Onu üzerimden kaldırmaya çalışıyordum sadece direniyordum. Sonra beni tam olarak ezmesine izin verdim ve ben.. ve ben karanlıkla bütünleştim. Kapak tasarımı - #JuliaKarli

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Bu o, bu o!" deyip heyecanla beni çekiştirmeye başladı. "Ne diyorsun hiçbir şey anlamıyorum, ayrıca kolumu koparmaya çalışmaktan vazgeçebilir misin lütfen," diyerek kolumu elinden kurtarıp kızgın bir bakış fırlattım arkadaşıma doğru. Beni hiç umursamadı. "Bu o diyorum sana! O işte!" Bezgince iç çekerek bakışlarımı tekrar çocuğa çevirdim. Boyu oldukça uzundu, omuzları geniş, kolları kaslıydı. Ellerini ceplerine koyup başını kaldırdığında şapkanın altına gizlediği yüzü ortaya çıktı. Tek kelimeyle mükemmeldi. Dalgalı siyah saçları kapkaraydı ve kısa tutamlar halinde gri şapkasının kenarından çıkmış kusursuz yüzünü çevreliyordu. Gözleri koyu renkti, baktıkça insanın içini titreten fırtınalı bir gece kadar soğukluk barındırıyordu. Hafif çatık duran kaşları ise ona sert bir hava katıyordu. Tıpkı sonsuzluğu vaat eden bakışları gibi.. Gözlerimiz buluşunca damarlarımda hafif bir sıcaklığın gezindiğini hissettim, işte o an benim için zaman durdu ve nefes almayı bırakıp donmuşçasına karşımdaki çocuğa bakakaldım. Bu gerçekten oydu ve karşımdaydı. Alperen Bozkurt.

Cehennemin durakları vardır. İlk durakta inenler cehennemin kapısını aralar ve ateşle yıkanırlar. Canları öyle yanar ki akılları gider başlarından. İkinci durağa gidenler ilk duraktakilerin çığlıklarını duyamazlar bile. İkinci durağın ismi Seir'dir. Ateşin kokusunu soluyup, ruhların kıvranışını hissederler. Orada inenler başlarına gelecekleri anlayıp geri dönmeye çalışırlar ama kapılar çoktan kapanmıştır ve diğer bekleyenler bu görüntü karşında korkmaya başlarlar. Üçüncü durağın ismi Hutame'dir. Kimse bu durakta inmek istemez ama zebaniler hepsinin dört bir tarafını kuşatıp onlara bunu mecbur kılarlar. Çığlıkları herkes tarafından duyulur. Artık herkes şeytanın kahkahalarını duymaya başlar. Dördüncü durağın ismi Lezza'dır insanlar korkudan yerlerde sürünüp yalvarmaya başlar, beşinci durak Sekar'dır ateşi durağa inmeden tenlerinde hissedenlerin bedenleri parçalanmaya başlar, altıncı durak Cahim'dir kendini tamamen kaybeden insanlar bu sefer kurtuluş yolu olarak birbirlerini parçalamaya başlarlar, yedinci durak Haviye'dir, onlar hiçbir şey yapmazlar çünkü zaten cehennem onlara ilk soludukları havayla armağan edilmiştir. Ateş onların tek gerçeğidir. Bazen insanlar ölmeden de cehennemi yaşamalıydılar. Onunla ben bunu hedeflerken bir aşkın içinde cehennemin yedi katında birden yanmak planlarımız içinde yoktu. Yana yana yakarken cehennemin her parçası olmayı kabul etmiştik. 🔥 İçi gidiyordu bana; içim gelsin diye bekliyordum onu. 🔞

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾

"Birlikte güldüğün birine aşık olmak kolaya kaçmaktır; ben seninle ağlamaya bile aşığım." Sıradan başlayan planlı bir intikam oyunu; ne denli büyük bir karmaşaya yol alabilir ve ne denli büyük bir aşka sebep olabilirdi? Tanıtımının Yayınlanma Tarihi: 23.07.2014 Finalinin Yayınlanma Tarihi: 17.01.2016