"Eğer olacakları önceden bilebilseydiniz yine de devam eder miydiniz? Yoksa arkanıza bile bakmadan milenyum hızıyla evrenin en ücra köşesine doğru kaçar mıydınız? Ben tercih hakkımı birinci seçenekten yana kullandım. Peki ne mi oldu? Gelin de neler olduğunu birlikte görelim." ☾⋆｡°✩ Sıradan hayatın sıra dışı bir gerçeğe kapılarını araladığı bir serüven... İyinin kötüye, aydınlığın karanlığa olan savaşında filizlenen destansı bir aşk hikayesi. Savaşçı prensesin dünyası keşfedilmeyi bekliyor, Sen de onunla birlikte bilinmezliğin denizlerinde keşfe çık. ☾⋆｡°✩ *Wattpad TR'deki ilk Ay ve Güneş temalı fantastik kitaptır. YILDIZ TOZU EFSANESİ serisi: 1) Ay Taşı, 2) Ay Prensesi ve 3) Ay Tanrıçası (ve İngilizce versiyonu The Stardust Saga: Moonstone) adlı kitaplar tamamen şahsıma ait olmakla beraber tüm hakları saklıdır. Üçlemede bahsi geçen sınırlı sayıdaki mitolojik esas dışındaki tüm kurgu ve karakterler baştan sona özgün olup hayal gücümün ürünüdür. Düşler ülkeme özgün olan içeriğin (bölüm başlıklarının, ırkların, karakterlerin, yerlerin, olay örgülerinin, sahnelerin, repliklerin, uydurma özel isimlerin ve Yıldız Tozu Efsanesi dünyasına özgü fantastik unsurların) serinin içinden seçilip alınması ve çalınması durumunda; veyahut kalemimden dökülen cümlelerin, betimlemelerin ve metaforların izinsiz alıntılanması veya başka dillere çevrilmesi dahilinde; eserlerimi ve içeriğini kopyalayan veya çoğaltan kişiler hakkında avukatım tarafından gerekli makamlarda yasal işlemler başlatılacaktır. İlk yazılma tarihi: 23 Eylül 2014, bir sonbahar ekinoks festivali günü ⋆｡°✩ Wattpad'de ilk yayımlanma tarihi: 4 Mart 2015 ♥ Written in 23 September 2014 and first published in Wattpad in 4 March 2015, the chapters are being republished after receiving official copyright registration for extra protection.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

" Acıyı öğrendik, sevmeyi öğrendik. Acıyı sevmeyi de öğreniriz elbet."