"GECENİN KRALİÇESİ'SİN KADUPUL" demişti. O karanlığı hükmeden, ben ise maviyi hükmeden biriyim... Onun karanlığın en koyu tonu olan kömür rengi siyah gözleri, beni hükmediyordu.... Ve ben ONA karşı koyamıyordum... Ben git gide siyaha kaçıyordum, siyah olduğunu bildiğim halde... Resmen siyaha kaçan bir mavi olmuştum... Ve ben bilmediğim bir şekilde onun karanlığına aşık olmuştum. Ve bu sefer bende karanlık olmuştum... ஐ KARANLIĞIM İSE MUTLULUĞUMUN TEK UMUDU OLMUŞTU..... ஐ MAVİNİN EN DİBİNDE YAŞAYAN KÜÇÜK BİR KIZIN YANLIŞLIKLA KARANLIĞA HAPSOLUŞU VE HİÇ KURTULAMAMASI... KADUPUL'A HOŞGELDİN! 20.12.2016

Bazı gerçekler vardır insanın kaldıramayacağı. İnsanın sırtına ağır yükler verip dik yürümesini isterler çok saçma değil mi? Hayat işte, ya kendini zorlar, dik yürür kazanırsın, ya da başında pes eder yolunu şaşırırsın. PEKİ SEN, HANGİSİNİ SEÇECEKSİN... Seni İNTİKAMIN ATEŞİ'ne bekliyorum... Onlar hangisini seçmiş, gel birlikte görelim. "İNTİKAMIN ATEŞİ' NE HOŞ GELDİN." M. IŞIK ve Karolin

NOT: (+18) AĞIR BİR KİTAP OLACAKTIR. RAHATSIZ OLACAKLAR OKUMASIN LÜTFEN... Çürümeye, yanmaya mahkum bir ruh. Ruhun parçalandığı, zehirlenerek yok edildiği yer, ardından da intihara sürüklenen bir beden. ஐ "Sen beni parçaladın!! Ve şimdi de parçalama sırası bende!" "Ah Ruhfeza söz konusu ben isem sen hep kaybetmeye mahkumsun.. Unutma benim dünyamdasın ve benim dünyama ait kalacaksın. Ben var olduğum sürece de sen hep kaybedeceksin! Kendi çukurunda kaybolacaksın. Unutma seni o çukurdan da yalnız ben kurtarabilirim..." ஐ Ben EFRA ALKAN. Kendi çukurunu oluşturan, o ruhsuz kız. Uzun, dipsiz ve karanlık bir çukur. Burası benim ruhumun parçalandığı, kana bulandığı bir çukur. Burası Efra'nın; vicdanının köreldiği, kaybolup, yok olduğu bir çukur.. ஐ Burası benim çukurumdu. Burası Efra'nın çukuruydu. Burası benim VİCDANIMIN ÇUKURUYDU!... ஐVİCDANIN ÇUKURU'NA HOŞ GELDİN!ஐ ஐ 20.06.2017 ஐ