VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

İntikamın laneti Cihangir'in ruhuna bir veba misali çöktüğünde, Cemre'nin masumiyeti yutulması gereken bir zehir gibiydi. Yılların biriktirdiği adalet arzusu, Cihangir Arslan'ı düşmanının yuvasına saklanmış en kıymetli parçasına, Cemre Başaran'a sürükledi. Artık Cemre'nin avuçlarında babasının günahlarının bedeli vardı. Bu günahlardan örülmüş duvarların ardında kaderiyle baş başaydı. Cihangir'in intikamı, Cemre'nin nefretine çarptığında kader ikisini de aynı uçuruma sürükleyecekti. İkisinin de vazgeçmeye niyeti yoktu. Biri adaletin soğuk ağırlığını, diğeri ise yılların biriktirdiği öfkeyi taşıyordu. Cihangir'in tek istediği; içindeki boşluğu, intikamın soğuk tadıyla doldurmaktı. Ve işte o an geldiğinde; ne adaletin ne de aşkın sınırlarını bilen bu iki ruh, kendi karanlıklarında birbirlerini yok etmek veya yeniden var etmek arasında bir seçim yapmak zorunda kalacaktı.

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.

" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artık istese de duramazdı, bunun farkındaydı. Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacaklar okumasın.

ARJİN & AFRAN Aşılmaz duvarları olan karanlık bir yüreğin, duvarlarından sızan minik bir kıvılcım ile başladı her şey. Gaddar dedikleri adam, sevdi. Ve kadın, o sevgiye yenildi. ..... Van'da geçen bir töre hikayesidir... Telif hakkı şahsıma aittir!

"Bütün çatılar tepemize yıkılabilir, hiç sorun değil. Sen; kendi başına benim dayalı döşeli evimsin."

🖤❤ Mahalleler arası aşk. ....... Size diyorum beni dinleyin artık. " Canın sesiyle kendime geldim. Osmanın etkisi altından çıkmanın verdiği rahatlıkla derin bir nefes aldım. Kalbimin göğüs kafesimden çıkmak istemesi canımı acıtıyordu. Aşk böyle birşey miydi? Sadece adını ve ne iş yaptığını bildiğin adama koşulsuz şartsız güvenip heyecanlanman mıydı? "Diyorum ki bence abimin Gülü kendisine aşık etmesi için ona yardım etmelisin. " bu saçma fikirde nerden çıkmıştı. ......... Osmana baktım. Sanki bulunduğu ortamda durmak istemiyormuş gibi bir hali vardı. Belkide kuzenimle tek konuşmayı istiyordu. Aniden bakışları bana dönünce far tutulmuş tavşan gibi donup kaldım. Gözlerini çevirmek yerine oturduğu yerden ayaklanıp bana doğru gelmeye başladı. Neyseki ayaklarım yerde değil yoksa titrediğim çok belli olurdu. Yanımdaki salıncağa oturmak yerine hemen önümde durup salıncağın iki yanına ellerini yerleştirip bana doğru eğildi. Melül gözlerle baktım gözlerine. Şuanda benim yanımda değil kuzenimin yanında olması gerekiyordu. "Sallamamda bir sakınca var mı?" Gülümsemekten kendimi alamadım. Yanıma gelme sebebi beni sallamak mıydı? "Yok. " sesimdeki muzip tınıyı saklama gereği görmedim. Osman beni kendine doğru çekip havalandırıp saldı. Ciddi ciddi beni sallıyordu. Geriye gidip tekrardan Osmana doğru giderken gözüme bankta bizi izleyen Can takıldı. Abisine bakıp sırıtıyordu. Bakışları abisinden bana dönerken sırıtması dahada büyüdü. #Gençkızedebiyatı içinde 1 #Genelkurgu içinde 2 #romantizm içinde 1 #Gençkurgu içinde 77 #Romantik içinde 41

Toplantı başladığından beri sadece töre cinayetleri ve evlilikleri hakkında konuşuyorlardı. Adamın ağzından çıkan son kelime beni çıkmaza sürükledi. "ve bu töre ile ilgili davalarla Ömür hanım gidip yerinde ilgilenecek. Yani Mardin'e gidiyorsun Ömür. " ne kadar da kolay verebilmişti bu kararı. Belkide mesleğimde iyi olmamdan kaynaklanıyordur. Masadan kalkıp odama doğru yürümeye başladım. O psikolojiyi kaldırabilir miydim? Kendimden hiç emin değilim. Bi yandan da seviniyorum. Oralara gitmek hep hayalimdi. gitmek zorundayım zaten. Görev bu sonuçta... Çok büyük endişelerim vardı. Belki de gidip birdaha dönemeyecektim. Omuzlarıma büyük sorumluluk yüklenmişti. Ben bu ağırlığı uzun bir süre taşıyacaktım sanırsam. Zor da olsa iyi yönünden bakmaya çabaladım. Kahretsin ki kötü yönleri daha ağır basıyordu. Tek iyi yönü mesleğimde kademe atlayacağımdı... &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& "Yaa üfff anacım yaa. Ne zaman bana kız resimleri göstermekten vazgeçeceksin? " dedim anneme ümitli ümitli bakarken. " Bana gelin bulduğun zaman" dedi annem ve bana resti çekti. "Buldum ben sana gelin" dedim. Ne diyordum acaba ben? Hem kim bu şanslı kız. Benim birini ayarlamam lazımdı. Bu ızdıraptan kurtulmak için yalan söylemem gerekiyordu ve yalan aletimi bulmuştum. "Kim oğul gelinim? " " Karşımıza yeni taşınan kız Ömür " dedim. Allah beni affetsin ne diyim. *************** SAVCI ÖMÜR VE TOPRAK AĞANIN KARMAKARIŞIK DUYGULAR İÇEREN HİKAYESİDİR. BÖLÜMLER YENİDEN DÜZENLENMİŞTİR VE DEĞİŞİKLİKLER YAPILMIŞTIR.

"Peri gibisin de, bu nişan ne zaman bitecek?" dediğinde biraz kızardım. "Bilmiyorum ki biter herhalde şimdi." "Kaçsak mı?" dediğinde güldüm. "Hadi kaçalım." dedim. "Harbi mi? Bak şu arka taraftan çıksak kimse birşey farketmez." "Saçmalama Özgür. Az kaldı zaten." dedim ve arkama yaslandım. "Nişan bitince konuşacağız ya annenler bir yere gitmemize izin verir mi?" "Verirler ya çabuk gelirim dersem birşey demezler." "Peki. Biraz nişanlıcılık oynayalım mı?" dediğinde gülerek kaşımı çattım. "O nasıl olacak?" "Böyle." dedi ve sandalyesini yanıma çekip sarıldı. Yanağımı ve alnımı öpüp uzaklaştı. *** Mafya kitaplarından, entrikalardan, vurdulu kırdılı kitaplardan bıktınız mı? O zaman doğru yerdesiniz. Mahalle de yaşayan bir kızın hayatı. **** Başlama tarihi : 05.12.2020 Bitiş tarihi : 29.01.2021