Bir 'Korkacaksın...' fısıldayışıyla başlar benim saniyelerim. 'Yaşamdan çok fakat ölümden az.' 'Korkacaksın...' 'En az gözlerimdeki gölgen kadar." ----------------------- "Bu gece ay, bizi mühürledi Ayza." Aramızdaki mesafeyi kısaltması sesinin üzerime daha çok tesir etmesine neden olurken birkaç adım daha attı. Kendiyle benim aramda sadece birkaç santim mesafe bıraktığında durdu ve gözlerimin içine baktı. Fakat bu öncekilere benzemiyordu çünkü bakmakla yetinmiyordu. Görmeye çalışıyordu. Karşısında kim olduğunu, kiminle mühürlendiğini ya da sadece beni...ve itiraf etmeliyim ki bu ürkütücüydü. Karşımda, kendinden o kadar emindi ki bu onu durdurmama engel oluyordu. Kokusu yavaş yavaş üzerime sinerken onun bana yakın olması evrenin en doğal şeyi gibiydi. Mühürden dolayı mı böyle hissediyordum emin değildim ama doğru geliyordu. Yanımda olması yıllarca geciktirilmiş bir gerçek gibiydi. Sağ eli usulca havalanıp sol omzuma doğru yol aldığında hareket etmek istedim. Onu durdurmak, ondan uzaklaşmak...ama vazgeçtim. Ne yapacağını merak ediyordum. O, tanımadığım biriydi ve kendim dışında gördüğüm tek asildi. Benim gibi miydi bilmek istiyordum. Eli, elbisemin askısına değdiğinde iki parmağını kanca gibi yaparak askıyı kavradı. Parmakları tenime değdiğinde hissettiğim karıncalanma kalbime kadar yol almaya başladığında tepki vermemek zordu. Öyleki kendimi bunu saklamak için gözlerine daha kararlı bakarken buldum. Onun da gözleri değişti ama hiçbir şey demedi. Kafasını eğerek başını bana daha da yaklaştırdığında aramızda bir nefeslik mesafe vardı. Hareket etmedim, kavradığı askıyı iki hilal de görünecek şekilde indirdiğinde bile. Bakışları birkaç saniye benden kopup omzuma kaydığında nefesini tuttuğunu hissettim. Yeniden gözlerime döndüğünde karanlık harelerinin daha da koyulaştığını görmemek mümkün değildi

"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?" ☙ ❧ "Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zorunda kalıyorum!" ☙ ❧ "Beni hayata döndürecek kadın o mu? Ona dönüp bir baksana! Hiç bana benziyor mu? Birbirimizin ne kadar farklı olduğunu göremiyor musun?" ● O Kuzgun'du. Kuzgunlar gece gibi siyah olurdu. Gecenin karasını kanatlarında taşır, yüreğini de siyaha boyayan duygular gözlerinden okunurdu. Asla acısını belli etmez, asla gün ışığına aldanmazlardı. Aşkın varlığını dahi bilmezler, onu görmek ve solumak istemezlerdi. Karanın rengini almış ruhları, bir sis gibi hareketlerine yayılırdı. Kuzgun yakardı; siyahıyla, gecesinin acısıyla, sevişiyle ve acısıyla. O ne kadar siyahsa, ben o kadar beyazdım sanki.Gece gibi kara bakışlarına bakıyor ve görsün istiyordum. O kadar derin, o kadar koyu ve o kadar çok şey anlatan bir bakıştı ki, içim titredi. Peri'si olarak ona tutunmak, o bakışlardaki acıyı ve çaresizliği ondan alıp sonsuza kadar yok etmek istedim. Bana ihtiyacı vardı ve bunu dile getiremiyordu. Çünkü çok gururluydu. Çünkü gururun onu koruduğunu düşünüyordu. Oysa gurur, bizi hayattaki güzel şeylerden alıkoyuyordu: cesaretli olmaktan, korkusuz olmaktan, sevmekten. Ona, "Yeter artık," diye fısıldamak istedim. "Görmelisin artık beni. Ve teslim olmalısın..." Ama hiçbir şey diyemedim. Biz kelimeler hakkında ne bilirdik ki? Ve duygular hakkında? Konuşamayacak kadar yoğun duygular boğazımızda düğümlenirken titrerdik ancak dil kemiğe bürünüp de söze gelmezdi. Su bütün sızıları dindirirdi ama suyun sızladığını kimse bilmezdi. Gözlerimi kapatmak istedim. Suyun sızısını içimde hissetmek istedim. Sızılarımı dindirebilseydi, ona ne derdim? AŞK SERİSİ 4. KİTAP

İstanbul misali derin, hırçın, aşka inanmayan ve bilmediği hâlde başka bir adamın derin yarası olan bir kadın. Karadeniz misali hoyrat, aşkı tanımayan ve tek kadına bağlanmam diyen bir adam. * Hayat onlara neler yaşatırdı bilinmez ama kader; kadına, aşka inanmayı öğretecekti. Adama, ömür boyu tek bir kadını sevmeyi. Kadına yeniden doğmayı öğretecekti. Adama sevdiği kadının kokusunda hayat bulmayı. Kader; Ateş ve Barut'u yan yana getirecekti. Bundan sonrasında onlara düşen, sadece bu aşkla yanıp, yeniden doğmak olacaktı. Yayın tarihi: 02.08.2017

Çocukluktan beri arkadaş olan 4 kız ve 4 erkeğin dostluğu... Ve zamanla değişen hisler... Keyifli Okumalar...💚💙

İki yaralı kalbin hikayesi

Ölüm;kelebek olmak demekti. Bunu bir ölüm, bir de biz biliyoruz çiçeğim... ံ ထ ံ

En yakın arkadaşının evlilik arifesinde tanıştığı James'e aşık olan Selen, hissettiği yoğun duygulara rağmen genç adamın beraber yaşama teklifine çok ters tepki vererek hayatına kaldığı yerden devam eder. Ta ki!.. Sevgili Brandon amcası devreye girip iş bahanesiyle kendisini Amerika'ya çekene kadar!..

Gölge oldum sana, kadın; Ağladığında gözyaşlarını tek tek öpebilmek için. Nefes oldum sana, adam; Tüm dertlerimden arınıp kısacık saçlarımla sana gelmek için. ~ Çıldırasıya seviyor bu kalp seni... Sözlerini, kalbinin güzelliğini. Delicesine sarılmak istiyor bu beden sana... Tutkuyla, aşkla. Gözlerim gözlerini; dudaklarım alnını; tenim tenini istiyor. Ölüyor bu adam sana... Yanıp kül olacağını bile bile ateşe yürüyor. *** Tüm hakları saklıdır. *UYARI: Herhangi bir çalıntı söz konusu olursa yasal işlem başlatılacaktır.*

(Başta klasik bir genç kurgu yazıyordum ama ilgimi çeken fantastiğe çevirdim) Taekwondo kızı bir melez. Bu kız hem peri, hem kurt, hem vampir hemde bir büyücü. Fakat bunu öğrenmesi için 17 yaşına gelmesi gerekiyor. Dünyayı kurtarmak için kendini geliştirmesi gereken bu kız, HAYAL dünyayı kurtarabilecekmi? Yoksa büyük bir felaketemi sebep olacak?...

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?