"Size soruyorum. Duyuyor musunuz? Bir okyanus çağlıyor. Gökyüzü ağlıyor ve fırtına adım adım yaklaşıyor. Hissediyor musunuz? Kaos ruhlarımıza sızıyor inceden inceye. Herkes agresif, herkes tehditkar. Görüyor musunuz? Etrafımızda geziniyor karanlık. Her birimize sözler veriyor. İntikam, hırs... Anlıyor musunuz? Bunlar ölümün ezgileri. Hepimizi avlamak için geldiler. Erebos çok yakınlarda. Ate ona eşlik ediyor. Nyks de yanlarında. Karanlığın Tanrısı ve Günah Tanrıçası, Gece Tanrıçası ile iş birliği yapıyor. Şşt, sessiz olun. Buradalar. Sizi duyuyor ve görüyorlar. Biliyor muydunuz? Şu anda ölümlülerin başının üstünde yürüyor, Ate. Erebos gizlenmiş gölgelere. Nyks, Ayı göğe çıkarması için Selene'yi aldatıyor. Görün, izleyin. Güneş Titanı Helios nasıl da düşüyor. Kronos da burada. Kıyamet Tanrısı Moros'u iliklerinizde hissediyor musunuz? Erebos ve Nyks'i bu kez Hemera ve Aether durduramaz. Gün ve Işık Tanrıçaları kaybedenler safında... Odin'e ve oğullarına uğrayan Ragranok buraya geliyor. Kıyamet bir adım ilerinizde. Ne yapacaksınız? Ölüm ve Yaşam, kızları için harcadı denge taşlarını. Sonsuz denge döngüsüne bu iki ruh için son verdi. Anlıyorsunuz, değil mi? Kaos burada, kaos her yerde. Savaş, bu iki ruh daha yok olmadan önce başlamıştı. Kaybediyorsunuz. Geç kaldınız. Bakın etrafınıza. Dengeler yok oldu. Artık yalnızca kaos hükmedecek canlılara. Nefsinize kurban oldunuz ve göremediniz değişen dengeyi. Şimdi ise acıyı iliklerinizde hissedeceksiniz. Bu bir intikam oyunu değil. Bu bir aşk hikayesi değil. Bu acıların ve kanın dansının başlangıcı sadece. Karanlık kazandı bu kez. İstenmeyenler geçecek başa. Zamanında sürdüğünüz her canlı son derece öfke dolu bir şekilde geri dönüyor. Kaybettiniz. Geç kaldınız. Artık kurban sizsiniz. Karanlığın Çağı başladı!"

yine karanlık, ama intikam kokan bir sabah... Neden mi karanlık? çünkü yeraltında ışık olmaz da ondan... peki neden mi intikam kokuyor? çünkü yıllarca alınmasını beklediğim intikamımın gerçekleşmesi, bügün ki güç gösterisine bağlı. "Ben Hadesten olma, persphoneden doğma, Karanlıklar Tanrıçası ve yeraltı prensesi Nora. Ailemin huzurunu bozan ve abimin ölümünden sorumlu olan herkese, bedelini en ağır şekilde ödeteceğime kanım üstüne yemin ederim!" İşte her şey, o gün ettiğim kan yeminimle başladı... "Hikaye kapağı: SALAİ DESİGN Alıntı yapılamaz!! Tüm telif hakları şahsıma aittir... Herhangi bir çalıntı dahilinde gereği yapılacaktır...

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

Görevini aşk ile perdeleyen bir adam ve o aşka yalnızca yüreğiyle kanat çırpan bir kadın. *** "Gözlerin dünyanın en güzel, en ihtişamlı masalını anlatıyor ve ben o masalda bana yer olmamasından deli gibi korkuyorum...'' dedi sarhoşluğuna rağmen kelimeleri net kullanmayı başararak. Saçlarındaki ellerimi alnına kaydırarak oradaki tutamları sevdim hiç acele etmeden... Ardından da şakaklarında, siyah sakallarıyla bezeli yanaklarında ve çenesinde dolaştırdım parmak uçlarımı... ''Neden o masalda sana yer olmasın Barış?'' diye fısıldadım. Gözlerini kapatarak gülümsedi. Birkaç dakika yüzünü inceledim, göğsü düzenli soluklarla inip kalkmaya başladığında uykuya tamamen kavuşmuştu artık. Elimi tekrar yumuşak saçları arasına gömerek iç çektim hüzünle. ''Senin olmadığın bir masalda bana yer kalır mı sanıyorsun?''

"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı. "Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen onu görmekti amacım, 28 yaşındaydı Ali Ege ben ise 19 ama kendimi bildim bileli onu seviyordum o ise beni görmüyordu kardeşi olarak sayıyordu öyle koruyor öyle bakıyordu. Gözleri avını süzer gibi baştan aşağı beni süzdü utandım altımda kısa bir şort üstümde askılı bady vardı "Bu kılıkta" diyip üzerime bir adım daha yaklaştı kişisel alanını işgal etti o esnada arkadan 2 3 tane mahallenin erkeklerinden geçenler oldu o sebeple yaklaştığını anladım cevap veremedim. "Eve dön Asya" dedi yüzüme bile bakmadan oysa ben gözlerimi o güzel yüzünden bir saniye bile ayırmadım uzun boyluydu 1. 92 falan olmalıydı bense 1.71 kafamı kaldırıp bakma durumunda kalıyordum ama bir şikayetim yoktu yeterki yanımda olsun doya doya bakabileyim. Cevap vermediğimi farkettim itiraz ettim hemen "Daha yeni çıktım Ali abi" bize bakan sanırım daha doğrusu sadece bana bakan gençlerin olduğu tarafa bakıyorken konuştu "Akşam akşam katil olmamı istemiyorsan gir içeri bu hava alma mevzusunu sonra konuşucaz." Başlangıç tarihi 03.09.2020 İlerleyen bölümler +18 ağırlıklı olacaktır.

Kayıp Prenses. Doğaya aşık bir kız! Kendinden bihaber olan prenses! 18 yaşına kadar hayatını normal bir şekilde sürdürdü... Ama 18. yaş gününden sonra...her şey normalliğini yitirdi. Her şey gün yüzüne çıkıyordu. Sorular cevaplarını buluyordu. Herkes prensesi arıyordu.

"Yaralarını saracağım Beria." Kanayan göğsümdeki izi parmak uçlarıyla sildi, her dokunuşunda içime bir elektrik akımı yayılıyordu. "Yedi günah." Bedenimi vücuduna yasladığında saçlarım yüzüme düşen bir perdenin ardında kalan ateşi hissettirdi. Dudakları dudaklarıma yaklaşırken kalbim göğüs kafesime sığmıyordu; her atımı onunla yaşayacağım tutkunun habercisiydi. Arzuyla dudaklarını dudaklarıma bastırdı, soluklarımız birbirine karıştı. Ateş bizi derinden yaktı. 'Bir milim öte, gerisi yok... Hayal ya da gerçek, ilerisi hazin...' "İşleyelim mi?" • KİTAP BASILMIŞTIR. [Hikayede cinsellik, argo, şiddet ve psikolojik olaylar vardır. Gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur.]

Dövmesizlerin kabul görmediği bir dünya da ne kadar yaşayabilirdin ? Üstelik dövmenin çıkabilmesi için dövmesiz olan birini öldürmen gerekiyorken. Ben birini öldürmeyi,ailem gözlerimin önünde katledilirken karar vermiştim. Ve bu son da olmayacaktı. Merhametimin son kırıntısını üstünde sürtündüğüm adamı öldürerekte bitirmiştim. Şimdi tüm merhametsizliğim ile heyeti bitirmeye and içmiştim.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

[TAMAMLANDI.] #HACKER'DA 1 : 28 EYLÜL 2020 #UMUT'DA 1: 17 KASIM 2021 Gölge'ler bir tek Gece'leri özgür kalır. MİT tarafından ele geçirilen hackerlar özel nitelikli ajanlar olarak MİT'e ayrıcalıklı ajan olarak bir istisna ile alınmışlardı. Özel ajanlar arasında en zeki ve ileri görüşlü olan Gölge, MİT dahil herkesi parmağında oynatır. Bu genç kadın devleti için çalışsa bile asla kendi benliğinden ve karakterinden ödün vermez. Bu güçlü yapısı askerlerin lideri olmasına sebep olur. Peki bu genç kadının hacker olarak başladığı ajancılık oyunu gerçek bir hâl aldığında Gece'leri Gölge olarak daha ne kadar ensenizde soluyabilirdi? GAME OVER; Ben Gölge'n , tüm günahlarının şahidi, şimdi sıra bende...