"Böyle her gece erken yatıp hayal kuranlar, bir gün hayalindeki kişi olacağım diyenler ama o hayallere giden yolda hep arıza çıkaranlarla mücadele edenler . Size sesleniyorum ! Bu hikaye hayalerrimin hikayesi , ulaştığım düşlerim , yaşadığım zelzelelerim. Yani bu hikaye BENİM ! " DENIZ- Hayatımın en berbat gününde yani doğum günümde babamın acısını yaşıyorken sen geldin. Teşekkür mü etmeliyim sana ? ATEŞ-Etme . Gerek yok . Ben sadece sana yardım ettim hepsi bu . DENIZ-Peki seni bir daha gorebilecek miyim ? ATEŞ-Ne var biliyor musun ismini bilmediğim... deniz yıldızı ? Bir seyi çok istersen olmazmış . Senin o denizinde bir ateş yakmaya curret etmemelisin . Çünkü ateş yakar , kül eder . Yanarsın .Ben sana diyim . DENIZ-Ama su , ateşi söndürmez mi ? ATEŞ-Bilmem ..ya sönersin ya da ilelebet yanarsın . Farklı bir hikaye benimkisi . Kurumuş topraktaki tek yeşeren ağaç gibi , gecenin zifiri karanlığındaki ay ışığı gibi ... ve DENİZin içindeki ATEŞ gibi .!

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Defne ve Ömer'in aşkları , acıları ... Beraber çıktıkları bu yolda neler bekliyor hem onları hem bizi ?? Mutlu son çok yakın. Hatta belki gelmiştir bile . ;) okuyan herkese sonsuz teşekkürler ....