Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."

"Bay Kim. Evinize dönün."

"Hey, Jeongguk!" diyor. "Öpüşelim mi?"

faustusjj Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anıdan ibaretsin.

Sevdiğini bul ve seni öldürmesine izin ver.

"Benimsin demiştim, ben de senin, Renkli Rüyalar Oteli'nde..." 011219

(@josetapes hesabımdaki street artist hikayesini artık buradan yayımlıyorum.) "Sen sokaklara aşıksın, ben de sana. Niçin sokaklarda öpüşmeyelim?"

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.

"Bizim hikayemizde görmek yok sevgilim."

'' Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesini bilir misin? '' TaeKook__VKook