⋆weishin⋆ "Jinhyuk, intihar eden arkadaşı için mektuplar yazmaya başlamıştı." uyarılar!!!: [A] - angst → - in progress

Kalbimin tam ortasına isabet etmiş bir kurşun darbesi. Ne kadar acıtabilirdi ki kalbimi? Nereden bilebilirdim ki onun sonum olacağını? Belki de kurşun istemiyordu böyle olsun. Sevdiği insana pamuk düşmanına yumruk oluyordu. Belki de benim sonum olduğunu düşündüğüm kurşun, bana hayat verecek bir tohumdu... Cover by: @Rosefna <3

KİTAP ASKIYA ALINMIŞTIR. Bu FNaF kitaplarımda en çok düşündüğüm kitaptı, çünkü nasıl bir hikaye anlatacağımı bulamamıştım. Bu Hikayeyi Yazarken Etkilendiğim Seriler : Five Night's At Freddy's (Tony Crynight) - Five Night's At Freddy's Tüm Sezonlar (Zajcu37) ✯ DÃŔKŁĒGİON Kapak Yapımcısı Deviantart : Amel-Genius17

"Ertesi gün beni bir daha asla göremeyeceğini öğrenseydin eğer, Neyse boşver." #1 bipolar kategorisi #3 psikiyatrist kategorisi #30 mesajlaşma kategorisi

Doktor Annabelle Clarke, dönemin en ünlü ruh sağlığı merkezi Windsor Kliniği'ne kabul edildiğinde, sadece hastalarla başa çıkmak için değil, kendi içindeki karanlıkla savaşmak için de hazırlıktaydı. Kliniğin sessiz koridorlarından yükselen gizemli fısıltılar, onu içine çekeceği bir dünyanın kapısını aralıyordu. Akıl sağlığını korumak artık yeterli değildi; Annabelle, merkezin unuttuğu sırları ve gölgeleri keşfetmek zorundaydı. Aksi takdirde, bu klinikte gerçekten neler olduğunu öğrenemeden, kendi ruh sağlığını da kaybedecekti. 96 numaralı odada kalan hasta, isimsiz, tekinsiz. Yıllarca bir başına kaldığı odada dünyadan bihaberdi, ümitsiz vakaydı. Ya da sadece öyle düşünüldü. Annabelle, onu iyileştirmekte kararlıydı. Ancak bu, gerçekten istediği bir şey miydi? Wattys2018 Hikaye Ustaları Ödülü Kazananı 🏆

Asıl cehennem insanlardır.

Sönmüş kömürler yeniden yanabilir mi? Solmuş çiçekler yeniden hayata dönebilir mi? Yanlış yazılmış bir şarkı yeniden yazılabilir mi? Tozlanmış bu kalpleri yeniden insanlar doldurabilir mi? Yaraları açan kişiler bu yarayı iyileştirebilir mi? Peki aşk,yeniden öğrenilebilir mi?

"Yıldızlı gecelerde en parlak yıldız benim, yıldız yoksa bil ki karanlık benim." Bir okyanus mudur insanı boğan yoksa bir avuç düşünce mi karanlığında boğar? Hayatı kayıplarla doluydu, saçları up uzundu kısa yaşamının aksine. Hayatına tutsaktı fakat umutları vardı, özgür olmak isterdi, o kadın. Gözlerini kapamıştı hayata, iğne ve iplikle kanata kanata göz kapaklarını dikmişti, gerçekleri görmemek adına. Bırakın pembe masallar diğerlerinin olsun, biz acı dolu roman sayfalarına sahibiz zaten.