" Acıyı öğrendik, sevmeyi öğrendik. Acıyı sevmeyi de öğreniriz elbet."

Ashley adındaki bir kızın hayatta tek istediği şey gerçekten iyi yazılım bilip istediği herşeyi yapabilmekti. Kim demiş ona bunu yapamazsın diye?

*TAMAMLANDI* Bir genç kız hayal edin. Yirmi bir yaşında, hayatının baharında bir genç kız. Şimdi o kıza biraz farklı özellikler yükleyin. Diğer kızlardan biraz daha deli, biraz daha değişik, biraz daha farklı. Biraz daha çılgın! İşte kızımız; Gözde Çevik! Gözde, bir iş başvurusundan olumlu bir haber alır. Görüşmeye gider ve işe kabul edilir. Akşam, çok sevgili akrabaları (!) Gözdeyi tebrik etmek için bir ziyaret yapar. Gözde bir pastaneye uğrayarak çikolatalı pasta almak ister. Ama alamaz! Çünkü fazla yakışıklı, fazla karizmatik, fazla çekici biri onun pastasının üstüne konar. Gözde bir anda öfkeyle köpürür ve ''Megolomanyak Karşıyakalı!'' sıfatıyla pastasının üstüne konan o karizmatik adamı baya bir haşat eder. Ama dünya tersine döner ve Gözde' nin ilk iş günü başından aşağı kaynar sular dökülür. ''Megolomanyak Karşıyakalı!'' Onun ''Büyük Patronu" dur! Tüm hakları benden bile saklıdır! Sulu sulu bir Romantik&Komedi' de Shailene Woodley ve Theo James' e merhaba diyelim! BÜYÜK PATRON (!)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

"Her insanın kendi zevkleri vardır küçüğüm, benimki de cesetler. Ve unutma ki, katilini affedersen seni yeniden öldürür." Mavi ve Yeşil'in savaşı. •Kitabımda reklam yapmayın ve spoi vermeyin lütfen. Bunu tekrar eden kullanıcılar engellenecektir.Bu gibi işleri özel mesaj yolu ile halledin. •

Mavi Aksoy, arkadaşına atacağı 'Beni Ara' çağrısını yanlışlıkla hiç bilmediği bir kişiye gönderir ve aşka kapılarını aralar. • Ege Adamı : Tek gerçeğim sensin, Mavi. Ege Adamı : Ve benim senden vazgeçmeye hiç niyetim yok. ▪ NOT : Tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır (romantik-komedi) ve ilk hikayem olduğu için bazı kısımlarda yazım yanlışları ve mantık hatası vardır. Hikaye daha düzenlenmediği için lütfen bunları dikkate alarak okuyun. Teşekkür ederim. Öptüm... Çok. ▪ Genç Kurgu #1 : 16.04.2020 Genel Kurgu #1 : 25.12.2019 Gizem #1 : 22.12.2019 Mizah #1 : 28.06.2019 Kısa Hikaye #1 : 26.08.2020 Texting #1 : 20.02.2019 Sevgi #1 : 20.02.2019 Romantizm #1 : 30.05.2020 Genç Kız Edebiyatı #1 : 23.01.2021 ▪ Başlangıç Tarihi : 17 Temmuz 2018 Bitiş Tarihi : 23 Nisan 2020 ▪ [Kapak tasarımı - bbhikayeleri ♡]

Terk edilmenin acısını yaşayan genç kızın başvurduğu garip yol kendine göstermelik bir sevgili bulup eski sevgilisini kıskandırmaktır. Bunun için okulun popüler çocuklarından biriyle anlaşma yapar ve yeni bir maceraya atılırlar. Girdiği bu engebeli yolda gerçek aşkı bulacak, bulduracaktır. *Wattpad'de yayımlanan Göstermelik Sevgili isimli ilk hikayedir. *Mizah #1 (03.08.2020) *Kısa Hikaye #1 (06.09.2020) *Genç Kurgu #1 (08.09.2020) *Genel Kurgu #1 (14.09.2020) *Genç Kız Edebiyatı #1 (11.10.2020)

053****: Gezegen diye kaydet. Yakut: İsmin Gezegen mi? 053****: Hayır. Ben sadece senin Gezegenin olmak istiyorum. 053****: Dev bir Gezegenin olmak... 053****: Tüm istediğin şeyleri, istediğin hayatı orda yaşayabileceğin dev bir gezegen olmak istiyorum 053****: Senin hayalin olmak, hayallerini gerçek yapmak istiyorum o gezegende. 053****: Rengini sen seç. ××× Hikâyenin tüm hakları saklıdır. Kapak: @geeceninkaranligiii

GECE KARANLIKTIR AYDA ONUN MUCİZESİ...

"Neden?" Sakin kalmaya çalışıyordu ama bana her an bağıracakmış gibi duruyordu. Seni bu derece sinirlendiren ben miyim Ay'ın Oğlu? "Sevmiyorum." Sana gerçeği söyleyemezdim. Seni o kızdan deli gibi kıskanıyorum diyemezdim. O kız bakışlarıyla bana meydan okuyordu. Tek değerli varlığım olan seni benden almak istiyordu. "Gerçek sebebin ne Gece?" İnanmamıştı. Ne söyleyebilirdim ki? Sana gerçeği söylersem benden gidersin Ay'ın Oğlu. "Gerçek sebep bu zaten. Sevmiyorum işte o kızı." "SEN ZATEN KİMİ SEVİYORSUN Kİ?!" İşte yine oluyordu. Kalbimin kırıkları dört bir yana saçılıyordu. Acı acı sızlamaya başlamıştı... Bana ilk kez bağırıyordu. İlk kez bana karşı bu kadar acımasızdı. O kız senin için bu kadar mı değerli Ay'ın Oğlu? O kızın yanında ben bir hiç miyim gözünde? Peki ya sana kimseyi sevmediğimi düşündüren ne? Üstelik seni bu kadar severken. Küçük Gece'nin gözünden bir damla yaş süzüldü usulca. Bu kez benim küçük kızım ağlıyordu. "Özür dilerim." Seni bu kadar sevdiğim için... Gülümseyip. Ya da gülümsemeye çalışıp "Ben gitmek istiyorum." Dedim. Arat yüzümü taradı ardından bakışlarını gökyüzüne dikip "Git" Dedi. Küçük Gece'm hıçkırarak ağlıyordu. Usulca başımı sallayıp yürümeye başladım. Yanından çekip gittiğim adama içim giderken üstelik. Çok kırılmıştım. Bu kez neden bu kadar kırılmıştım ki? Bu çok fazla gelmişti. Kalbim sıkışıyordu ondan uzaklaştığım her adımda. Nefesim daralıyor, boğulacakmış gibi hissediyordum. Yine de yürüdüm. Adımlarımı kırgınlıkla atıyordum. Ondan böyle bir atak beklemiyordum. Yaralarımı saran bu adamın bana en büyük yarayı açmasını beklemiyordum. Sanırım seni kaybettim... Ay'ın Oğlu.