1. A miało być tak pięknie
Świat oczami dziewczyny, która prawie nie mówi.
Nastoletnia Marta jest uczennicą dobrego gimnazjum. Zdolna, utalentowana, osiąga wspaniałe wyniki w nauce. Ma doskonałe ciało, kochającą rodzinę, dostaje wysokie kieszonkowe. Jednak czegoś jej brakuje: nie potrafi się z nikim zaprzyjaźnić. Pewnego dnia odkrywa coś, co przewraca jej życie do góry nogami. Już nic nie je...
Marta próbuje nauczyć się żyć ze swoją tajemnicą. Nie potrafi nikomu zaufać na tyle, aby się nią podzielić.
Ostatnia klasa gimnazjum i związane z tym trudne wybory. Marta szuka w sieci ludzi podobnych do niej, ale wcale nie są podobni. Czy psycholog odkryje jej tajemnicę?
16-letnia Marta po raz pierwszy wyjeżdża na wakacje bez rodziców. Jak sobie poradzi?
Dalszy ciąg wakacji nastolatki, która prawie nie mówi. Czy Marta dogada się z nowymi koleżankami?
Psycholog chce pomóc Marcie i kieruje ją do synapsisu. Czy to już koniec jej cierpienia?
Czy Marta pozna inne osoby takie jak ona? Czy terapeutom uda się do niej dotrzeć?
Marta rozpoczyna terapię grupową w nowym miejscu. Co zaobserwują prowadzące?
18-letnia Marta opowiada o tym, jak wyglądało jej życie w podstawówce (klasy 4-6).
Kolejne próby unormowania nastoletniej Marty. Jak wygląda jej typowy dzień? Czy z mamą rzeczywiście rozmawia "normalnie"?
Marta opisuje swoje zainteresowania, o których nie może z nikim porozmawiać.
18-letnia Marta jest coraz bardziej rozczarowana życiem. Systemem edukacji. Pomocą terapeutyczną. Ogólnie całokształtem.
Ostatni, bonusowy rozdział opowieści o Marcie. Liryka samobójcza. Notatki z zeszytu do matematyki 6 - 20 kwietnia 2011 r.
Marta próbuje się odnaleźć na letnim obozie językowym dla młodzieży.