*Perseus Yayınevi ile kitap olmuştur. Hayatın kimilerine göre daha acımasız davrandığı bir avuç insanın yaşamı er ya da geç kesişir. Yaşam piyesinde, bir amaç için paylaştırılan rolleri oynamaksa fanilerin kaçınılmazlığıdır. Yasak Meyve, kişilik bozukluğuna sahip bir kızın 'sıradan' olana uyum sağlama mücadelesidir. Yaşama güdüsü etini, kemiğini terk eden birinin tutunduğu cılız ve titrek umudun mücadelesi. Yasak Meyve, doğum ve ölüm arasındaki esnek çizgide, hayatın aleladeliğini kabullenmeyip sınırların dışında yaşamayı tahayyül eden Ecrin'in potansiyelinin hikayesidir. Eşsizin, sıradana ulaşma çabasının beyhudeliğini ECRİN'den dinle, geçmişin kirini bir gölge gibi taşımanın ağırlığını ARAS anlatsın sana. Kendi değerine, başkalarının sadaka gibi verdiği sevgiden pay biçmeyi SAYRA'dan, en yakın olmak istediğine adım dahi atamamayı KUTAY'dan, hırsın talim ettiği yolda yürüyen insanın deforme olmasını YAĞIZ'dan öğren. Yolun sonuna gelindiğinde asıl meselenin varılan yer değil, yolculuğun kendisi olduğunu BENDEN öğren.

Hayatları çok sıradan ilerleyen üç farklı genç kız... Hayat onları bir çıkmazın tam içine gönderiyor... Ya orada kalıp hayatlarına devam edecekler... Ya da bu hayattan sessizce göçüp gidecekler... Sadece iki seçenekleri var.. Ya ölecekler... Ya da yaşayacaklar... "Sana söz veriyorum. Gözlerinden bir damla yaş dahi akmayacak!" Öyle bir ciddiyetle söylemişti ki bir an gerçek sandım. "Nasıl olacak?" İnanmaz gibi yüzüne baktığımda bana göz kırptı. Bu hareketiyle bile kalbimi yerinden oynamıştı. Şu an hafızamı kaybettiğime çok üzülüyordum. "Seni yanımdan hiç ayırmayacğım ve hep mutlu edeceğim." Çok nadir de olsa o soğuk ve sert mafya gidiyor. Yerine ROMANTİK MAFYA geliyordu.

Masum becerikli bir mimar Esila Keskin Acımasız sert duygusuz bir patron Yiğit Ozansoy

""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??

Hala ukala bir tavırla alay edercesine, sanki az önce burda hiç bir şey olmamış gibi etrafımızda bir sürü ceset yokmuş gibi, sanki sıradan bir gündeymişiz gibi konuşmaya devam etti... 'Yengeniz sıkılmış belli ki beyler.Toparlanın gidiyoruz.' (+18 kısımlar ve şiddet içermektedir.Rahatsız olanlar lütfen okumasın.)

"Tebrikler Defne Hanım,hamilesiniz." Dünyamı başıma yıkan bu cümle... Karnımda o herifin bir parçasını taşıyordum... Peki şimdi ne yapacaktım?