[When you meet in the dark, you'll always notice when there's darkness in their light.] Selene Dawson komt na vier jaar op Beauxbatons te hebben gezeten naar Hogwarts. Niemand weet waarom ze van school is gewisseld. Maar al snel word dat vergeten en word ze met liefde opgenomen in het Gryffindor huis. Stukje bij beetje wint ze iedereens vertrouwen. Ze word gezien als het altijd vrolijke meisje, dat iedereen kan motiveren en opvrolijken. Ook de Hufflepuffs, Ravenclaws en Slytherins kunnen het goed met haar vinden. Ze speelt hoog in het Quidditch team, houd de beste feesten en haalt nog steeds goede cijfers. Perfect, toch? Sirius Black verlaat in de vakantie na het vierde jaar het huis van zijn ouders. Hij ontsnapte van het donker en liep recht het licht in. Op school staat hij bekent als de player. Hij is knap en populair. Een groep met goede vrienden staat om hem heen, de marauders. Ze waren populair, maar niet door iedereen zo gelieft, door sommige zelfs gehaat. Maar het maakte ze niet zoveel uit, ze hadden elkaar en dat was genoeg voor ze. Maar als ze het vijfde jaar binnen gaan, lijkt Sirius een geheim voor ze te hebben. En het had iets te maken met het nieuwe meisje. Maar dat had de rest van de school niet door. Perfect, toch? Maar ondanks dat ze in het licht waren, werden ze nog altijd gevolgd door een donkere schaduw. En die van Sirius en Selene leken verbonden. Misschien waren ze minder perfect dan werd gedacht.

[ She was just an angel. Born and raised in hell. But yet she still saw the light. She didn't become a demon because of the hell.] Dit is het verhaal over Olivia Smith. Het meisje dat alles leek te hebben naar niks had. Het meisje dat van iedereen hield, omdat ze zo graag geliefd wou worden. Alle rechten gaan naar J.K Rowling. Ik own niks van Harry Potter behalve Olivia en de andere mensen die ik heb bedacht.

[I just wish that I was good enough. Would you stay, if I was better?] Mabel Malfoy groeit op bij met alles wat waar hartje begeert. Ze is het perfecte meisje. De blonde lokken vallen altijd strak op haar schouders en haar ogen hebben een prachtige hazel kleur. Er waren maar een paar regels in de Malfoy familie. Een daarvan ging over Huwelijk. Het was er vanaf kleins af aan in gestampt. Mabel Malfoy zou trouwen met Sirius Black. Het stond vast en ze zou daar niks aan kunnen veranderen. Maar met haar ouders was afgesproken dat tot haar zesde jaar ze vrij was. Ze mocht doen wat ze wilde. Voor haar ouders part zou ze met elke jongen gaan en zou oké zijn. Zolang ze maar vanaf haar zesde jaar met Sirius Black zou komen. Maar op een dag ontmoet ze een jongen. En die ene regel, word haar einde. Want liefde word erdoor vermoord.

[ I miss you but one day, i'll get over you ] Aurora Black was opgegroeid bij de Weasleys. Ze wist vrij weinig over haar vader, alleen dat hij nooit bedoelt had haar achter te laten. Niemand had dat haar ooit gezegd. Ze wist het gewoon. Alles wat er ooit gebeurd was herinnerde ze. Van haar eerste stapjes tot die ene keer veter strikken drie maanden toen ze zes was. Alles. Ze had het eigenlijk allemaal wel voor elkaar. Ze haalde geweldige cijfers, ze had een goede groep met vrienden en was samen met haar vriendje Cedric het gouden koppel van Hogwarts. Kortom, het ging haar allemaal aardig voor de wind. Tot ze van Hogwarts af moet. Haar hele leven is in stukken. En hoe maak je iets waarvan er stukken kwijt zijn?

[ when you love someone you either get the whole world or it'll be your end, there's no in between. Love is a Russian roulette ] Ik ben Penelope Black. Je doodnormale 15-jarige tienermeisje. Nouja, mijn ouders zijn uitgehuwelijkt. En mijn twee broers en ik zijn tovenaren. En we gaan naar Hogwarts, een toverschool. Voeg daarbij toe dat er ook al besloten is met wie ik later trouw en wanneer. En hoe de rest van de wereld mij moet gaan zien. Maar niks van dat alles houd me tegen van doen wat ik wil. Ik zit in Gryffindor, het huis dat mijn ouders haten. Ik doe grappen met mijn broer, wat mijn ouders ook haten. Zo nu en dan vervloek ik mijn 'verloofde', wat mijn ouders nog meer haten. Ik heb een gekke oogziekte wat ervoor zorgt dat ik kleuren anders zie, wat mijn ouders niet eens weten. En glij ik met matrassen van trappen en breek mijn benen, wat mij nog al eens in de problemen brengt. Al met al doe ik vaker dingen die ze niet al te leuk vinden. Maar nu gebeurde er iets waar ik niks aan kon doen, en het bracht me de lastigste situatie ooit. Want hoe moeten mensen kiezen tussen liefde en familie?

[ I'm broken, can't shine anymore. But the outside looks ok. So I guess everything is fine. I'm like a broken lightbulb ] Hi, ik ben Alexandra Hemsworth en ik ben je doodnormale 20-jarige jongvolwassene. En ik was een beroemde zangeres. En een prinses. En ik werkte in een restaurant. En ik was een Muggle. En ik werkte in een school. En ik speelde in een band. En ik was een dienstmeid. En ik vocht in een oorlog. Oké, misschien ben ik niet zo doodnormaal. Op mijn twintigste verjaardag, precies 394 jaar geleden werd ik vervloekt door ene vijand van mijn vader. Sindsdien ben ik niet ouder geworden. Ook kan ik niet doodgaan. Ik kan ziek worden en verwond raken, het kan me alleen niet vermoorden. Geloof me, ik heb het geprobeerd. En de afgelopen jaren heb ik iedereen om me heen zien doodgaan. Familie, vrienden, de liefde van mijn leven. Iedereen. Dat is waarom ik me niet meer hecht aan mensen. Maar in de chaos komt een roodharige jongen achter mijn geheim. En alles word in de war geschopt.