Onlar buzun üstünde bütünleşip bir oluyorlardı. Buzun üstünde dünyayı unutup sadece dans ediyorlardı. Buzun üstünde ay güneşini bulmuştu.

Star olmak için doğmuş, yükselen bir aktör Kore'nin merakla beklediği ve gelecek vaadeden draması için oyuncu kadrosuna alınır. Ama şans bu ya, başroldeki partneri sete birlikte ayak basmak isteyeceği son kişidir. Çeviridir. Tüm hakları @ pjungkook'da saklıdır.

Sınav senesi annesi ve babası tarafından abisi Jin'e emanet edilen Jungkook'un düşünebildiği tek şey, abisinin en yakın arkadaşı Jimin'dir.

Θ Quockerwodger; 19. yüzyılda bir süre siyasi bir hakaret olarak da kullanılan tahtadan bir oyuncak. Θ Quockerwodger'i gönderen, gönderen kişiyle işbirliği yapan ve onu götüren herkesin cezası ölümdür. Θ started; 17.07.18

[Tamamlandı] Bana ilk gülümsediğinde 4 yaşındaydı. Benim gerçeklerle tanıştığım yaştaydı. Annemin ölüsünü gördüğüm yaştaydı. Kaşlarımı çatıp yüzümü ona yaklaştırdığımda bile yüzündeki gülümseme silinmemişti. Başımı eğip ciddi görünmeye çalışarak sordum. -nasıl bana gülümsersin? Ellerini arkada bileştirip yerinde sevimli bir şekilde sallanmaya başladığında gözleriyle kapıdan birinin gelip gelmediğini sürekli kontrol edip duruyordu. Küçük çelimsiz bedeni her an kaçmaya hazır bekliyordu. Bir adım bana yaklaşıp fısıldadığında onun kadar cesur birini gördüğüm için şaşkındım ama sürekli kapıyı kontrol eden gözleri yüzünden cesareti yalnızca bana gibiydi. -Ben senin de kölenim ama sen baban gibi değilsin. Sen iyisin, değil mi? Henüz küçük olduğu için kelimeler ağzından sevimli bir şekilde çıkıyordu ve onunla ilk konuşmamız buydu. Parmağımı dudaklarıma götürerek ona sessiz olmasını işaret ettim ve ince kolundan tutup masanın altına çekiştirdim. Masanın altına gizlendiğimizde aşağıdan hala kapıyı kontrol ediyordu. Kolunu bırakmak istemiyordum ama morluklarından dolayı canını acıtacağımı düşünerek elimi çektiğimde iri gözleri benimkileri bulmuştu. Öncekinden daha sessiz bir şekilde ona cevap verdim. -Sakın kimseye bu dediğinden bahsetme. Başını salladığında elimi korkakça saçlarına götürüp karıştırdım. Karşısındayken ben ondan daha korkaktım. O ise gözlerini kapatmış gülümsemeye devam ediyordu. Benim ailem tarafından sürekli işkence görürken nasıl bana karşı bu kadar rahat olabildiğini çözememiştim ama babamın onun kulübeden çıkmasına izin vermesinden beri uzaktan beni sürekli takip ettiğini farkediyordum. Serçe parmağımı ona uzattığımda merakla bakınca onun da minik serçe parmağını tutup benimkiyle birleştirdim. -Bu günden sonra arkadaşız.

Jungkook'un sürüsü, soğuk ve acımasız ormanda yüzyıllardır varlığını sürdürmeyi başarmıştı. Doğaya ve rakip sürülere karşı hayatta kalmalarını sağlamak için katı gelenek ve kurallara uymaları gerekiyordu. Kısa sürede, sürüyü yönetme sorumluluğu onun omuzlarına yüklenecekti, ancak lider alfa konumunu üstlenmeden önce, bir omega ile eşleşmek zorundaydı. Sorun ise, Jungkook'un ondan ölesiye nefret eden bir omegaya aşık olmasıydı. ( çeviri ) thanks for ur permission, NaHe original story: https://archiveofourown.org/works/10489182/chapters/23139036

Jungkook, Jimin'in kutup ayısı gibi uyuduğu hastane yatağından kalkmasını bekliyordu. 🎠 *fluff. *düzenlenecek.

Jeon jungkook, üvey kardeşi jeon jimin'e aşık olmuştu..

/tamamlandı/ Jeon Jungkook, bir hayalciydi. Gece saat dördü on geçe, insanların yatağına sızar, arkalarında uzanır; saçlarını koklar ve gitmeden önce kulaklarının tam altına ıslak bir öpücük kondururdu. Her gece binlerce yatağa, düşe ve hayale misafir olurdu. Ve binlerce geceden birinde, binlerce yatağın yalnızca birinde, uykusunda uyuyan bir çocuğu peri sandı. Hayaletler sık sık Park Jimin'e aşık olmazdı ama Jeon Jungkook o gece görünmez kalbini Jimin'in yastığının altına iliştirmiş, ve yok olup gitmişti. Şeytanla bir anlaşma yapana dek Park Jimin'in hayalini kurdu. Bu... alışılabilir bir şeydi. Zira Jeon Jungkook bir hayalciydi. Ve bir hayalcinin sahip olması gerekenden çok daha fazlasına sahipti. ヅ //kapaktaki sanat: @-nushanchel (twitter)

Jimin'in karanlığını aydınlatan yalnızca, onun gözlerindeki yıldızlardı. Fakat o yıldızlar kaydı birer birer. Gören herkes dilek tuttu. Yanan ise, onlardan başkası değildi. O gece, iki çocuk birlikte uyudu burun buruna. Biri güneşe sahip değildi, biri de aya. "Ipomoea, sana benziyor."