Azerbaycanlı özel kuvvetlerden bordo bereli olan Rauf Memmedov verdiği sözü tutmak için Türkiye'ye gelir. Fakat bu sözü yerine getirmesi için gittiği yerin albayından hoşuna gitmeyecek bir şart duyar. "Sana yardım edeceğim ancak bir şartla." "Ne?" "Benimle çalışacaksın. Burada. Bu timin komutanı olarak." Verdiği sözü yerine getirmek için bu şartı kabul etmek zorunda kalan Rauf onu nelerin beklediğini bilmiyordu. Azerbaycan özel kuvvetlerden bordo bereli olan Rauf ve Azerbaycan askerlerinden nefret eden Türk askeriye hemşiresi Arzu'nun hikâyesini okumaya var mısınız? "Məni oda at bədənim yansın. Sadəcə qəlbimi burax, orda sən varsan." ©Tüm haklar saklıdır. Kitabın kurgusu, karakterleri, olayları, şarkıları ve kapağı her şeyi yazara aittir. Hiç bir sekilde diğer kurgulardan ç(a)lıntı, esinlenme yoktur. Hakaret ve eleştiri arasındaki çizgiyi bilerek yorum yapın. Instagram: privatea06_ Tiktok: privatea06_

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

Hayatta tutkuyla bağlı olduğu tek şey okçuluk olan ve oldukça basit bir yaşam süren bir genç kız, bir gün kendisinden hiç de haz etmeyen kamp arkadaşları tarafından ihanete uğrayıp tek başına ormana terk edilir. Ormanda geçirdiği korkunç gecenin ardından uyandığında kendini kanatlı yaratıklar olan amayaların yaşadığı bir köyde bulur ve üstüne üstlük hafızasını da kaybetmiştir. Yaklaşık bir yılı aşkın bir süredir üstlerine çöken korkunç bir lanetle mücadele etmek zorunda olan gizemli yaratıklar ve bu yolunu kaybetmiş yalnız kız birbirlerine yardım edip içinde bulundukları durumdan kurtulmalıdır. Fakat bu çok da kolay olmayacaktır çünkü bu yaratıklar, özellikle de onların başındaki genç komutan insanlardan nefret etmektedir. Kapak tasarımı @colorwheel9 a aittir. ❤️

Ölümcül Hazineler Serisi 2. Kitabıdır. Seri birbirinden bağımsızdır. Lakin küçük bağlantı noktaları bulunur. Daha iyi anlayabilmek için ilk kitap ile başlayın 😅 Beş büyük bölge, Bir ada. Andon ve Liya Kıtalarındaki yaşamalar birbirine tamamen zıt. İki kıta arasında bir ada Alasya Adası'nda ise kendi içinde tamamen zıtlık. Beş güç eli arasındaki aykırılık asırlardır pamuk ipliğine bağlı durumda. Birinin bu bağı güçlendirmesi gerek. Birinin yaşamın gerçek anlamını öğretmesi gerek. Ve birinin göz yaşının dinmediği bu evrene dengeyi sağlaması gerek. Kaderini değiştirmek için nelerden vazgeçebilirsin? Özgürlük için neleri feda edebilirsin? Birilerinin hayatı için nefretinden vazgeçebilir misin? Ya Kendi mutluluğundan vazgeçebilir misin? İyi düşünün! Bu evrende aptal düşüncelere yer yok! İyi karar verin! Bu evrende kararsızları ölüm bulur! Af yok! Acımak yok!

Ölümsüzlük uğruna öldüren bir katilin yeni avına karşı bir şeyler hissetmeye başlaması onu istediğini elde etmekten alıkoyabilir mi? Bir avuç güvendiği insandan başka kimsesi olmayan Rose, aslında kim olduğunu bile bilmediğini öğreniyor ve ölmekle ölü olarak yaşamak arasında bir seçim yapmak zorunda kalıyor. Benimsediği basit hayatı ve sevdikleri ellerinden kayarken çıkmaz bir yola girmekten başka bir şansı yok. Lütfen spoiler vermeyin.

*TAMAMLANDI* *Her ne kadar bağımsız olsa da hikayeyi daha iyi anlamak için önce UZAYLI adlı hikayemi okuyun.* Halam, aynı zamanda bir nevi teyzem, ben ona kısaca Hatey derim, bana hep bir masal anlatırdı. Bir gün yıldız kayarken bir dilek dilemiş. Sonra da biri kapısına eniştemi bırakıp kaçmış. Küçükken derdim ki: "Ne saçma masal bu be!" Ama büyüdüğümde bunun bir masal olmadığını anladım. Ben ki Ela Tekin... Soyadıma bakmayın, hiç de tekin biri değilimdir. Hal böyleyken benden bir şey kaçar mı? Kaçmaz dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız, kaçmadı. Madem bu işler böyle yürüyor diyen ben bir gün bir dilek dilemez miyim? Diledim elbette. Aman babam duymasın da... Gerçi gerçekleşmedi. Son model bir araba dilemiştim, daha bir ehliyetim bile yokken de. Ne bileyim, benim de şansıma bir uzaylı çıkıvereceğini? Aslına bakarsanız, o mu benim şansıma çıktı, yoksa ben mi onun, henüz belli değil ama bana soracak olursanız da, ben onun şansına çıktım. Neticede ben ki yedi düvene nam salmış Elapatra hazretleri... O ise bilmem hangi garip gezegenin tırt kralı... Sadede gelirsek... Ben dünyalıydım. O ise artık Dünya'lı. Hep uzaylılar mı dünyayı ele geçirmeye çalışacak, şimdi dünyalıların sırası. Elapatra, tırt uzaylı krala karşı... Bahisleri yan masadaki, yarı uzaylı kuzenime yatırabilirsiniz?

Bilinmezlik hep korkutur. Tüm canlılar gibi, insan da çevresindekilere hâkim olma arzusunu bir meşale gibi taşır içinde. Bilinmezlikten korkup, kendini bilmeden yaşayan varlıklarla dolu evrende, birbirinden kaçışa ''yaşam'' derler. Belki de bu yüzdendir bazı canlılara her şeyi bilme kapasitesinin verilmemesi ve bazılarının diğerlerinden bihaber yaşatılması... Aynı gezegende çok ufak farklılıklarla yıkıcı güç unsurlarını ellerinde bulundurur bazı ırklar. Ortaya çıkmaz, rahatsızlık vermez ama güce boyun eğdirirler.

*Serinin ikinci kitabıdır.* Bir korsanken artık çok daha büyük bir amaca doğru yükseldiğini ancak olaylar sonuca ulaşmaya başlayınca fark edilmesi ne kadar büyük bir felaket doğurabilir ki? Yeni bir maceraya yelken açmaya başlayan Kadın Kaptan Anoc artık sadece korsan değil, bir Ejder Binici'dir. Her ikisini beraber yürütmeye çalışırken Ejder Binici olmasının aslında bir tesadüften öte olduğunu, bunun onun laneti olduğunu geç anlayacaktır. Dahası; Ejder Adasının kaderi onun ellerindedir. ''Bir Ejder Binici olabilirim. Ama kimse korsan yönümü törpüleyemez.''

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.