Λυδία: 17 ετών, ντροπαλή μεν δυναμική δε. Είναι καλή μαθήτρια και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δέχεται bullying στο σχολείο από ένα άτομο, που στα παιδικά της χρόνια δεν θα περίμενε να της συμπεριφέρεται έτσι στο μέλλον. Αχιλλέας: 17 ετών, το bad boy του σχολείου. Δεν ήταν έτσι μικρός, όμως όλα άλλαξαν μια μέρα και ξεκίνησε να πληγώνει την μοναδική και καλύτερη παιδική του φίλη. ~~~ Η πλάτη μου ακούμπησε στο τοίχο και ένιωσα την ανάσα του να πέφτει πάνω στο πρόσωπο μου. Κράτησα την ανάσα μου. Ένιωσα το χέρι του στο λαιμό μου να με σφήγγει. "Α-Αχιλλέα με πο-πονάς", προσπάθησα να μιλήσω. Εκείνη την στιγμή τον χτύπησα με το πόδι μου στο μόριο του και έπεσε κάτω. " Σε μισώ", είπα μόλις βρήκα την αναπνοή μου και έφυγα τρέχοντας με δάκρυα στα μάτια.

"Είσαι γλυκούλης τελικά" του λέω και τον πειράζω στα μάγουλα "Και εσύ ηλίθια" μου λέει γελώντας "Ορίστε?" απομακρύνομαι από την αγκαλιά του "Η δικιά μου ηλίθια" λέει αρπάζοντας με ξανά στην αγκαλιά του και με φιλάει ξανά Περιγραφή στο πρώτο κεφάλαιο Δεύτερο βιβλίο του ο κολλητός του αδελφού μου δεν χρειάζεται να διαβάσετε το άλλο βιβλίο για να διαβάσετε και αυτό αν θέλετε βέβαια ρίξτε του μια ματιά:)

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Η ζωή μου ανήκει σε όλους-εκτός από εμένα. Κάμερες, πρωτοσέλιδα, πολιτικά παιχνίδια στα οποία πρωταγνωνιστώ από παιδί... Όλα γύρω μου με πνίγουν. Όταν εκείνος εμφανίζεται, όλα αλλάζουν. Ο Άρης Οικονόμου δεν είναι απλώς ο σωματοφύλακάς μου. Είναι απειλή και καταφύγιο μαζί. Είναι πολύ μεγαλύτερός μου και κάθε λέξη που βγαίνει από τα χείλη του με κάνει να αναριγήσω. Είναι, επίσης, ο τελευταίος άνθρωπος που θα έπρεπε να με κάνει να νιώθω ζωντανή. ΑΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Έχω ζήσει αρκετά μέσα στο σκοτάδι ώστε να ξέρω πως ο έρωτας είναι απλώς μία αδυναμία. Έχω μάθει να σκοτώνω όταν μου το ζητάνε, να υπακούω, και να μη νιώθω. Η αποστολή μου είναι απλή: να προστατεύσω την κόρη του πρωθυπουργού, τίποτα περισσότερο. Η δουλειά μου είναι να την κρατήσω ζωντανή, όχι να την φαντάζομαι να λιώνει στα χέρια μου. Μα η Αφροδίτη δεν είναι απλώς κάποια πλούσια, κακομαθημένη κληρονόμος. Είναι η μόνη που μπορεί να με κάνει να χάσω τον έλεγχο. Είναι φωτιά που σιγοκαίει και απειλεί να κάψει όποιον την πλησιάσει. Κι εγώ είμαι ο μόνος ανόητος που στέκεται πολύ κοντά.

-Εγώ μικρή μου δεν ερωτεύομαι, μόνο με ερωτεύονται.Kαι ξερω, οτι εισαι ερωτευμενη μαζι μου, είπε και ήρθε υπερβολικά κοντά μου, σε απόσταση αναπνοής. -Ξέρεις, ότι μπορώ να σε κάνω να με ερωτευτείς, απάντησα κοιτάζοντας τα γαλάζια μάτια του , χωρίς να τραυλίσω. -Και τι σε κάνει να πιστεύεις, ότι μπορώ να ερωτευτώ ένα κορίτσι σαν και εσένα;Ρώτησε -Ας παίξουμε ένα παιχνίδι τότε. Ας μιλάμε συνεχεία, ας λέμε γλυκόλογα ο ένας στον άλλον, ας αρχίσουμε να στέλνουμε κάθε μέρα Καλημέρα και κάθε βράδυ καληνύχτα, ας βγαίνουμε έξω μαζί,ας βάλουμε ψευδώνυμα που θα τα ξέρουμε μόνο εμείς,ας βγαίνουνε βόλτες με φίλους και μόνοι μας,ας αρχίσουμε να μιλάμε όλο το βράδυ και να αγκαλιαζόμαστε. Μα, οποιος ερωτευτεί πρώτος, χάνει... Απάντησα και απομακρύνθηκα ελαφρά -Μέσα, είπε και δώσαμε τα χέρια. Στην πίσω αυλή του σχολείο μας άρχισε αυτό το απρόβλεπτο παιχνίδι, τι τέλος θα έχει ; #1 in Εφηβική Φαντασία -> 1/11/2017 • ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΆΨΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΜΟΥ •ΑΝ ΔΕΊΤΕ ΠΑΡΌΜΟΙΟ ΚΕΊΜΕΝΌ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΣΤΕΊΛΤΕ ΜΟΥ ΜΝΜ

Μια περιγραφή στο πρώτο κεφάλαιο...

"Δεν περιμενα να με αφήσατε ελευθερη τοσο γρηγ-ΑΑΑΑ!"λεω ενω βγαζω την κορδελα και συνειδητοποιώ οτι με εχουν αφησει πανω στο καλαθι της μπασκετας. Στην κανονικη!Που ειναι σχεδον 3πλασια το υψος μου ! Σε λιγο περιμενω να χορέψουν αυτον το χορο που παει ασορτι με το swish swish !! "Αχιλλεα , σου εύχομαι να μην βρεις ποτε τον μόνοκερο."του λεω ενω βαζω τα χερια μου στο γυρω γυρω για να κρατηθω ενω κοιτάω κατω . Μην κοιτας κατω .Πανω στον ουρανό. Ωπ ενα συννεφο που μοιαζει με εναν δρακο.Και ενα αλλο που μοιαζει με εμενα να χτυπαω τον Αχιλλεα . Και αλλο ενα που δειχνει τον Αχιλλεα πεθαμενο.

- Τι άλλο θέλετε; ~ξεροκατάπιε~ - Εγγύηση! Θα πάρουμε ένα άτομο της οικογένειάς σας μέχρι να ξεπληρώσετε. Εξαιτίας ενός παράδοξου γεγονότος η Ηλέκτρα αναγκάζεται να μείνει στο σπίτι μίας οικογένειας μαφιόζων μέχρι ο πατέρας της να ξεπληρώσει το χρέος τους. Η ζωή της όμως αρχίζει να παίρνει τα πάνω κάτω όταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας Στρατηγού αποφασίζει ότι θέλει την Ηλέκτρα δική του! - Δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι! Ο Ανδρέας γέλασε ειρωνικά και έκανε ένα απειλητικό βήμα προς το μέρος της και εκείνη με τη σειρά της ένα βήμα πίσω. - Θα σου μιλάω όπως θέλω! Εγώ κάνω κουμάντο εδώ πέρα! Κάνω ότι θελω και συ αν ξαναντιμιλήσεις δεν θα έχεις καλή κατάληξη... - Δεν μπορείτε να με πειράξετε! Είμαι εγγύηση! ~είπε με θάρρος~ - Μην με προκαλείς Ηλέκτρα... Τώρα πλέον βρισκόταν αρκετά κοντά της και τα πρόσωπα δεν απείχαν πολύ. #1 - Έρωτας ( 05-06.2020 ) #1 - Φαντασία ( 08-09.2020 ) #2 (10-11.2021) #1 - Πάθος ( 09.2020 ) #4 - Αγάπη ( 09.2020 )

"ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΞΕΙ;" μου φωναξε και αρχισε να με πλησιαζει. "Δεν σε αφορα το τι κανω Αρη. ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ!" Φωναξα και πηγα να φυγω αλλα με αρπαξε απο το χερι και με κολλησε στο τοιχο. Ηταν τοσο κοντα μου, που ενιωθα την ανασα του να σκαει στο προσωπο μου. Γαμωτο σου Αρη τα σκατωσες. "Εισαι μονο δικια ΜΟΥ μικρη." Μου ψιθύρισε στο αυτι και μου αφησε ενα φιλι στο λαιμο. Ανατριχιασα πρεπει να το παρατηρησε γιατι χαμογελασε. Έφυγε και με παρατησε εκει ο μαλακας. Γαμω, γαμω , γαμω. Γιατι πρεπει να εχει ακομα επιδραση πανω μου?! Αυτος player και badboy της κατεστρεψε τα καλυτερα χρονια μαζι με τον ξαδερφο της. Αυτη ενα κανονικο ομορφο κοριτσι. Το μονο που ηθελε ηταν να φύγει μακρυα να αλλαξει και τα καταφερε. Επεστρεψε αλλα δε θα αφηνε κανεναν να της φερθει το ιδιο. Προσοχη μπορει να περιεχει υβριστικο και σεξουαλικο περιεχομενο..

"Πες το ξανά"

- Φύγε Ιαν, φύγε! "ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ? ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΈΝΟΣ ΜΑΖΊ ΣΟΥ ΕΒΕΛΊΝΑ, Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ" Εγκλώβισε τα χέρια μου, και σε δευτερόλεπτα τα χείλη του είχαν ενωθεί με τα δικά μου... Μια στιγμή φτάνει να τα ανατρέψει όλα; Και οι δύο ξέρουν τι ζητάνε. Και οι δύο θέλουν να νικήσουν! Ποιος θα βγει ο χαμένος; Ένας έρωτας που είχε θαφτεί, μπορει να το ανατρέψει αυτό το παιχνίδι; Μπορούν να αγαπηθούν; Εβελίνα- Ιαν Άνω των 🔞