En yakın arkadaşı sayesinde bir kampa giden kızın hikayesi.Başına neler gelicek habersiz.Ama ya bu masum kızımız aşık olursa.İşler karışıcak.Karşı çıkılacak ama kızımız Derin sevmekten vazgeçicekmi.Ya peki Demir,Derine karşı anı Duyguları besliye bilicekmi.??!! ➖➖➖➖➖ Çıkış kapısına onu yasladım ve o kırmızı olmuş gözlerine baktım."Seni öpe bilirmiyim" diye sordum.Sormasaydım öldürürdü bu kız beni.Kafasını olumsuz anlamda salladı ve hıçkırdı.Kaşlarım çatılırken "Neden" diye sordum aama vericeği cevabı biliyordum."Çünkü beni sevv-seven birine vericem" dedi.Sesi titriyodu."O zaman doğru kişiye vericeksin" dedim ve dudaklarına uzandım.Ellerimi beline sarıp kendime çektim ve dudaklarının üstüne dudaklarımı bastırdım.Gözleri kendiliyinden kapanırken ellerini omzuna koydu.Üst dudağını emdiğimde oda dudaklarını araladı.Direk alt dudağını emdim ve oda beceriksizce üst dudağımı emdi.Bu kızın ilk öpücüğünü ben aldım ve bu kız artık benimdir.Bu kızı kimseye değişmem artık. ➖➖➖➖➖ KÜFÜR İÇERİR

Üç kişi hayal edin. Üç birbirinden farklı karakter. O üçünün de kendine ait farklı fikirleri var ve sizin birinin yolundan gitmeniz gerekiyor. 1) "Bazı anlarda kalbinde olan kişinin, hayatında olamayacağını anlarsın." 2)"Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, aşktır güzelim." 3)"Sevmediğim bir şeyi seviyor gibi yapabilirim. Zor olan; sevdiğim bir şeyi sevmiyormuş gibi yapmak." Sen o üç kişiden hangisi olursun? Yanıtını bulmak istiyorsan, İmkansız'a benimle ulaş... Bir çöldeyim ben. İhtiyacım olan sadece bir damla. Küçücük bir damla su... İçimdeki o sonsuz sussuzluğu gidermek için istediğim tek şey o damla. Hayatıma dönüş biletim belki de. Karanlığa mahkum olan ben yaşadığım o sonsuz çöl gecelerinden sonra hiç beklemediğim anda çölün ortasında bir kaktüs bulmuştum. Herkes bilir kaktüslerin dışı dikenler ile kaplıdır. Doğru yerden tutmazsanız elinizi parçalayabilecek niteliktedir ama ben o kaktüsü düzgün bir şekilde tutmuştum. İlk başta anlamak için küçük yaralar almıştım ama o yaralara değen bir sonuç ile karşılaşmıştım. İçini açtığım anda aylardır istediğim şeye kavuşmuştum. Ben hayata döndürecek o küçük damla suya. Kana kana içmek isteyeceğim o bir damlaya kavuşmuştum. O yıldızlı çöl gecesinde yolumu bulmamı sağlamıştı o damla. Hiç beklemediğim bir anda pusulam olmuştu. Mahkumiyetinin acılı olduğu o dipsiz yerden kurtarmıştı beni. Wattys 2015 kazananı Sevgili minnoş okuyucum, Bu benim ilk hikayem ve en başta hatalarım olabilir ama lütfen unutma ; her yeni bölümde kendime bir şeyler katıyorum ve limitlerimi zorluyorum :) İ

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

《AĞIR KÜFÜR İÇERİR》 Ateş Barutçu ve Meriç Güçlü en iyi Mafya takımlarının liderleridir aynı zamanda en büyük düşmanlarıda, nefretten nasıl aşk doğacak? --------- Kesit: Ateş:Ne sırıtıyorsun be aşık gibi? Meriç:Zaten aşığım. Dedi hala gözlerimin içine bakarken. Utandığım için başımı eğdim. Eliyle çenemden tutup başımı kaldırdı ve şunları söyledi. Meriç:Artık sen istesende istemesende benim kadınımsın SADECE benim. --------- Bir göz atın bence, okumaktan zarar gelmez.

Onu ilk kez çiçekli pijamalarıyla görmüştüm. Hayır.. Uykudan yeni kalkmış gibi bir hali yoktu. Daha çok sinirden çıldırmış ve hayatındaki tüm olumsuzluklara rağmen hala ayakta olduğunu gösterir gibiydi. Yüzünün ferahlığı ve çekiciliği bir yana sarı saçları ona ayrı bir masumluk katıyordu. Onun yanındayken kendim gibi davranamıyordum. Sanki her an yanı başımdan çekip gidecek gibiydi. Ah, bugüne kadar gördüğüm en güzel kız neden benim üvey kardeşim olmuştu ki? ✔ Bu muhteşem kitap kapağı için @kolpaciyazar ' a çok teşekkür ederim.. ✔ Tüm hakları saklıdır.©

Hayata bir sıfır yenik başlamıştı. Ama o güne kadar o gözleri görene kadar, o sesi duyana kadar... Hep güçsüz, hep mutsuz olduğunu düşündü hayatta oysaki o vardı. O ay ışığıydı kendine sığınan kız, Meriç ise geceydi kendini karanlığa hapseden adam. Ay ışığı olmasaydı, gece var olmazdı. Gece olmasaydı ay ışığının var olması anlamsız kalırdı. Bu ay ışığının gecesini aydınlatışının hikayesi... Varlığını hissedişinin

@yeis: yüksek müsaadenizle bayım, @yeis: sizi sevmeye geldim. *Kısa Hikaye #1 (10.02.2020) *Genel Kurgu #1 (21.05.2020) *Romantizm #1 (14.08.2020) *Mizah #1 (09.11.2020)

🖤 Normal değiliz. Yetinemiyoruz. Belkide bilmiyoruz. Ama öğretemezmiyiz birbirimize bilmediklerimizi? Uzun süre tanıyamadım seni. Hep yanımdaydın tüm yakışıklılığın, tüm kıskançlıkların,tüm korumacılığınla... Tüm benliğinle. Ama bana bedenen ne kadar yakınsan, ruhen o kadar uzaktın... Üşüdüm, hem de çok. Sen varken ayazdı, üşürdüm. Sen yokken soğuktu, donardım be sevgilim... Sana, her gece bana seni ilk gördüğüm gün verdiğin oyuncak Tilkiyle uyuduğumu söyleyemeyecek kadar cesaretsiz. Ama bana her ' git' dediğinde yanına tekrar geri dönecek kadar yüzsüzüm. ... "En güzel rüyamsın... İşte bu yüzden gitmeliyim. Bu rüyada olmadı be güzelim. Bir dahakine." " Ama ben seninle olanı kabullenmeyi sevdim." ...