Ένας εγκληματίας... Μια επιχειρηματίας... Ένα συμβόλαιο θα τους αναγκάσει να μείνουν για έναν χρόνο μαζί... Τι θα μπορούσε να συμβεί μέσα σε έναν χρόνο;... Και τι πραγματικά κρύβει αυτό το συμβόλαιο; Απόσπασμα: (φοβάσαι;) Ρωτάει σιγανά ενώ βαδίζει αργά προς το μέρος μου... Κάνω δύο βήματα πίσω και κολλάω στην κλειστή πόρτα (ο όχι) Να πάρει γιατί τραυλίζω;... Πλέον στέκεται μπροστά μου και τοποθετεί της παλάμες του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου (τότε θα σε κάνω να με φοβηθείς μικρή) Ψυθιρίζει πάνω στα χείλη μου και νιώθω την ανάσα του να με καίει.

ΣΕΙΡΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΜΟΣ 1 (Α& Β ΜΕΡΟΣ) «Στιγμές που μου πήρες» «Ήρθες» λέω. Το χαμόγελό της πλαταίνει, το φως της μοιάζει να βγαίνει με τη μορφή ακτίνων, μέσα από τους πόρους του δέρματός της. «Μου το ζήτησες». «Θα έκανες ό,τι σου ζητούσα;» «Θα έκανα τα πάντα». Γιατί; «Μου έμαθες να σ' αγαπάω, Στέφανε». Σαν να διάβασε τους λογισμούς μου, όλους, έναν προς έναν, δίνει την απάντηση που ψάχνω καιρό να βρω. Και τότε, ψύχρα! «Πάρε με μαζί σου, Άννα! Δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου». Θέλω να την κάνω να το εμπεδώσει, να συνειδητοποιήσει πως είμαι εδώ, τη χρειάζομαι κοντά μου... Για πάντα! Ναι! Για πάντα! Γιατί το δικό μου «Για πάντα» είναι παραπάνω από την αιωνιότητα. «Ήμουν κοντά σου και μ' έδιωξες, ήμουν το φως σου και μ' έσβησες, ήμουν η ζωή σου και με σκότωσες» μου λέει και τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα που ξέρω ότι αξίζω. «Δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου, δεν μπορείς να με πάρεις πια μαζί σου». «Μα, μου είπες...» την πρότασή μου κόβει ένας λυγμός. «Συγχώρεσέ με!» Κάνω να την πλησιάσω, να την πιάσω, να την ακουμπήσω ξανά, έστω κι αν είναι η τελευταία φορά. Δεν τα καταφέρνω. «Θα το κάνω...» μου λέει. «Όταν μου φέρεις πίσ