❝Την αγάπησα όχι για τον τρόπο που χόρευε με τους αγγέλους μου, αλλά για τον τρόπο με το οποίο το άκουσμα του ονόματος της μπορούσε να ησυχάσει τους δαίμονες μου.❞ - Christopher Poindexter The story is NOT mine, only the translation is. All the credits go to: @weyhey_harry

𝓲'𝓶 𝓬𝓸𝓿𝓮𝓻𝓲𝓷𝓰 𝓶𝔂 𝓮𝓪𝓻𝓼 𝓵𝓲𝓴𝓮 𝓪 𝓴𝓲𝓭 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝔂𝓸𝓾𝓻 𝔀𝓸𝓻𝓭𝓼 𝓶𝓮𝓪𝓷 𝓷𝓸𝓽𝓱𝓲𝓷𝓰 𝓲 𝓰𝓸 𝓵𝓪 𝓵𝓪 𝓵𝓪 Αμαρρυλίς δεκαεφτά χρονων. Μια βόλτα στο πάρκο όταν ήταν πέντε, θα της αλλάξει την ζωή καί θα της στοιχίσει τους γονείς της. Μεγαλώνοντας στο ορφανοτροφείο θα μάθει ενα μυστικό που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο μέλλον της. Παπαδόπουλοι μια περίεργη οικογένεια. Πέντε πανέμορφα αδέρφια με ενα σκοτεινό μυστικό. Οταν ο ένας απο τους πέντε εξαφανίζεται μυστηριωδώς οι υπόλοιποι κάνουν τα πάντα για να τον βρούν. Οταν η Αμαρρυλίς θα βρεθεί στον δρόμο τους θα μπλεχτεί σε ενα παιχνίδι της μοίρας το οποίο θα αποδεχθεί επικίνδυνο. Θα βρεθεί αντιμέτωπη με τέσσερις πανέμορφους μα επικίνδυνους άνδρες και τον εαυτό της που όμως δεν της ανήκει. Οι καταστάσεις και τα ονόματα είναι καθαρά φανταστικά και δεν αγγίζουν την πραγματικότητα. Η οποιαδήποτε μορφή αντιγραφής απαγορεύεται και θα υπάρξουν νομικές κυρώσεις!!! ⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΒΡΙΣΙΕΣ. ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ

Εκείνο το καλοκαίρι γνώρισα έναν άνθρωπο που μου άλλαξε την ζωή. Έναν άνθρωπο που αγάπησα και ερωτεύτηκα με όλη μου την ψυχή . Πόσο δύσκολο θα είναι άραγε να τον ξανά ερωτευτώ από την αρχή ; Όλα αλλάζουν όταν ένα καλοκαίρι ένα ατύχημα φέρνει τα ανω κάτω στην ζωή της Ελένας Και αυτός που τόσο καιρό περνούσε για άγνωστο κατέληξε πολύ παραπάνω...

Κυριάκος: Ελα βρε Εύα μια μικρή τόσο δα χάρη σου ζητάω... δεν μπορείς να βοηθήσεις τον κολλητό σου? Εύα: ρε Κυριάκο είσαι σοβαρός?.. Δεν μπορώ να κάνω αυτό που μου ζητάς... Είμαστε κολλητοί.... Και κάπως έτσι αρχίζει μια καινούρια ιστορία.. Λοιπόν ας τα πάρουμε απο την αρχή.. Κυριάκος και Εύα. Δύο 17χρονα παιδιά. Αυτός γκέι και αυτή απλώς κολλητή του. Αυτός απο την ημέρα που την είδε την ερωτεύτηκε. Αυτή απο την πρώτη μέρα που τον είδε τον ερωτεύτηκε. Ομως οι προτιμήσεις του Κυριάκου την έκαναν να τον έχει απλά κολλητό της. Τι θα γίνει όταν αυτοί οι δύο θα έρθουν πιο κοντά? Τι θα γίνει όταν και οι δύο θα νιώσουν αυτή την έλξη μεταξύ τους? Ερωτες, φιλίες και πολλά ακόμη θα συμβούν σε αυτήν την ιστορία! #Don't copy my story👌

Είναι σαν παζλ τελικά ο έρωτας. Το χτίζεις κομμάτι κομμάτι με κάποιον και ξαφνικά μπορεί ο συμπαίκτης σου να στα γκρεμίσει όλα. Έλα μου ντε όμως που μετά θα χαθούν κομμάτια... --- "Απλά σε βαρέθηκα. Μπορείς να φύγεις." είπε και τα πόδια μου μουδιασαν. Κοίταξα κάτω προσπαθώντας να συγκρατηθώ. "Σε φίλησα, σε προστάτεψα , σου πήρα την αθωότητα, ανέχτηκα τους δικούς σου , μετακόμισα για πάρτη σου , έγραψα τραγούδια για σένα ... Εσένα... Εσύ δεν μου πρόσφερες τίποτα. Είσαι απλά ανώριμη και άχρηστη. " "Α-αυτά που λες τα εννοείς;" ρώτησα απελπισμένα. "Μωρό μου γιατί να μην τα εννοώ;" "Εύχομαι να σπάσει η κιθάρα σου όπως έσπασε τώρα η καρδιά μου..."

Τι γίνεται όταν ξεκινάς να πας μια απλή βόλτα με τις φίλες σου αλλά δεν γυρνάς ποτέ πίσω....θα προσπαθήσεις να ξεφύγεις μα θα υπάρξουν πολλά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεράσεις Πίστεψε με δεν τα καταφέρνουν όλοι.... Τι γίνεται όταν σκέφτεσαι τα μάτια του απαγωγεα σου περισσότερο από ότι την απόδραση σου.... Δεν θα τα καταφέρεις να γυρίσεις πίσω αν ο μονος δρόμος που βλέπεις είναι τα μάτια του

Η Μαντισον ειναι ενα 17χρονο κοριτσι που ζει φυσιολογικα μεχρι μια απαγωγη που θα της αλλαξει τα δεδομενα. Τι γινεται οταν ερωτευεσαι τον απαγωγεα σου και παραλληλα τον ορκισμένο εχθρο του αδερφου σου;

our love is skinny love. [...] Και οι δύο ντρέπονται να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον, μέχρι που αποφασίζουν να μην το κάνουν πια. ************* Highest rank:#8 in Διήγημα

"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης που πήγε ο πληθυντικός αριθμός;" πλέον είχε φτάσει η πλάτη μου να ακουμπάει σε ένα θρανιο. Ήταν επικίνδυνα κοντά. Άρχισε να με κάνει να νοιώθω νευρική και να μην μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο από το ότι είναι μπροστά μου. Που εφτασα; Πριν λίγο καιρό δεν γινόταν αυτό. Τώρα γιατί τον σκέφτομαι έτσι; "Πολύ αέρα έχεις πάρει μικρη" πριν προλάβω να αντιληφθώ το τι είπε είχε ακουμπήσει τα χείλη του στον λαιμό μου. Δεν έκανε έντονες κινήσεις και φαινόταν αυτό ότι το έκανε επίτηδες. " Α-Ασε με..." Προσπάθησα να απομακρυνθω αλλά το σώμα μου δεν ανταποκρινοταν. "Εγώ δεν σε κρατάω. Εσύ κάθεσαι. Μήπως το θέλεις αυτο;" ρώτησε και ένοιωθα το σατανικό του χαμόγελο μόνο και μόνο από την φωνή του αλλά και το ότι τα χείλια του ήταν πάνω μου την εικόνα αυτή την έκανε πιο έντονη. "Τελικά είσαι τόσο πονηρή" και με αυτή την φράση απομακρύνθηκε ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΡΑ;!