"Bana inanacaklar mıydı? Peki ya ben söylediğim şeye inanıyor muydum?" Bir kıvılcımla başlar her şey, yanar tutuşur, ateş oluverir o minik kıvılcım. Eğer onu doğru kişi harlıyorsa o ufacık kıvılcım koskocaman bir ateşe dönüşür. Çevresinde ne varsa kendine katarak her yeri yakar kavurur. Geçtiği yerlerde izini bırakır, kolay kolay temizlenemez bütün o küller, yanıklar, çevresine yaydığı diğer tüm o minik kıvılcımlar... Eğer doğru kişi harlamıyorsa o minik kıvılcım nasıl oluştuysa aynen o şekilde, sükunetini koruyarak sessizce yok olur. Hafif bir rüzgar esiverirse hemen geldiği yere döner. Çünkü kıvılcımın ateşe dönüşebilmesi için rüzgara, aslında onun sonunu getirebilecek olan şeye, ihtiyacı vardır. O rüzgar ise onu ya öldürecek ya da doğmasını sağlayacak. Kıvılcım'ın ölü bir hayatı savunma hikayesi... Katledilen onca kadının hikayesi... Susanların, görmezden gelenlerin, umursamazların olduğu bu günlerde susmayan birinin, Herkesin hikayesi bu. ◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇ Kıvılcım ateşe dönüşebilecek midir yoksa sönecek midir acımasız dünyanın içinde? Ateşini bulması çok yakındır ancak kendini inandırabilecek midir çevresindekilere? Peki ya hastalığı? O ne olacak? ◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇ "Belki bir gün bana inanırlar öyle değil mi hocam?" Kulağıma acı ve hüzünlü bir iç çekiş sesi geldikten sonra sesini duydum tekrar. "Ben sana inanıyorum ya yetmez mi?" "Ama siz onlar değilsiniz." "İnsanları bu kadar takma kafana Kıvılcım. Bugün varlar, yarın yoklar. Kendi kendilerini sürükledikleri bu körlük döngüsü senin suçun değil ve senin düzeltmen gerekmiyor." Fısıldadığını sanarak cümlesine kendi kendine ekleme yaptı; "Tıpkı bazı kişileri ayırt edememen gibi bu da senin suçun değil." ◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇ İlk yayımlanma tarihi: 1 Mart 2021 Pazartesi 21:51

Hayatta dinlemeye doyamadığımız sesler vardır. Örneğin şırıl şırıl akan bir derenin sesi, rüzgârın yapraklara vurunca çıkardığı hışırtı, annemizin sesi, kitap sayfalarını çevirirkenki ses, bir bebek oyuncağına bastığımız zamanki ötme sesi... ne kadar da çocuksuyuz. Hatta bebeksi ayrıca savunmasız... Aslında önemsiz dediğimiz o minik sesler bizi gülümseten, hayata bağlayan şeyler. Yaşadıklarımızdan sonra hayatın sıradanlığına ihtiyaç duyabiliyoruz. Gülümsemek isterken ağlayabiliyoruz. Yapayalnızken gülümsemek kolay gibi de durmuyor... Öksüz kalınca nefes almak zor geliyor... Hayatı boyunca yaşayamadıklarını yaşlanınca kalan kısacık ömrüne sığdırmaya çalışan güçlü bir kadının, ruhu büyüyememiş o kocaman kadının, çocuk olmaktan korkmayan bir kadının hikayesi bu! "Anne bana ninni söyler misin?" ----- Hikayedeki bütün olaylar kurgudur, gerçeklikle herhangi bir ilgisi yoktur. Okuyanların bunu göz önünde bulundurup hikayedeki olay örgüsünü benim gerçek hayatımla karıştırmayıp bana bu şekilde sorular sormamasını önemle rica ederim. -----

Ben de bir anket yapayım dedim, hadi buyrun gelin bakalım.

İkinci şansa inanır mısınız? İnanmayın, öyle bir şey yok. En azından bizim elimizde öyle bir şans yok. Her şeyi yapmak için bir, sadece bir şansımız var. Sadece bir tanecik ömrümüz var mutlu olmak veya yalnızlık için. Bir tanecik ömrümüz var çalışıp çalışmamak için. Son olarak bir tanecik ömrümüz var kalıpları yıkmak için! ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ "Bu insanlara çok üzülüyorum Joseph; gözleri varken görmüyor, kulakları varken duymuyorlar, hiçbir şeyin farkında değiller..." ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ Evet, geçmişimizi bilmeliyiz ancak hepsini -iyisiyle kötüsüyle- geleceğimize taşımak doğru mu? Neden gülümseyip zorluklara; "Ben senden güçlüyüm!" demiyoruz ki? Neden bize hiçbir iznimiz olmadan çizilmiş yollardan yürümeye kalkışıyoruz? Neden kendi yolumuzu çizmiyoruz ki? Yaşayan ölüler bize bu konuda yardımcı olabilir. İkinci şansları olan kişiler hayattan derslerini alıp bize doğru şeyi gösterebilir! ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ İyi yürekli, düşman ve de konumunu bilmeyen insanlar düşünün. Böyle insanlar olabilirse vampirler neden olmasın? Vampirler, insanları ısıran ve kanlarını içen kötücül canlılar olarak canlanır çoğumuzun gözünde. Ama aslında bu gerçek değilse? Ya vampirler insanlığı kurtarmak için yapıyorsa tüm bu iğrenç şeyleri? Belki de sadece kendi soylarını kurtarmaya çalışıyorlardır... ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ Bir vampirin gözünden tüm bu olanları görmeye, onun bakış açısından tüm bu olanlara bakmaya hazır mısınız? Belki insanlar haklıdır, vampirler gerçekten de kötü canlılardır. Belki de değillerdir... Farklı ama bir o kadar da tanıdık bir dünyanın kapılarından içeri girmek üzeresiniz, hazır olun...