Aşkın ne demek olduğunu bilmeden aşk acısıyla tanışan bir genç kızın hikayesi. ~ Gecenin bir yarısında onca yolu bu çehre için mi gelmiştim? Ne vardı bu yüzde? Ne vardı ki onu bu kadar değerli kılıyordu? Belki onu değerli kılan dış görüntüsü değil de aramızda oluşmuş olan bağdı. Bana göre aşk kaderin bir oyunuydu. Her insan farklı renkte ip yumağını elinde tutardı doğduğunda. Kaderse o renkli ipleri rastgele bağlardı birbirine. Kader bizim renkli iplerimizi birbirine bağlamıştı. Siyah ve kırmızıdan oluşan ipti aramızdaki. Kimse tarafından görülmeyen ama öyle kuvvetli ki ne kadar uzakta olursak olalım kendini hissettiren bir ip. Bazen başkalarına dolansak da asıl bağlandığımız kişi hep ipin ucunda bekliyordu. Ölüm gibi keskin bir makas ayırana dek sımsıkı bir düğümle bağlanmıştık Batı'yla. O hissediyor mu bilmiyordum ama ben tüm zerrelerime kadar bunun farkındaydım. ~