Göktuğ ve Tuğçe'nin lise yıllarından üniversite yıllarına kadar aralarında geçen o güzel aşkı, arkadaş gruplarıyla yaşadıkları eğlenceli dakikaları, ailevi sorunlarını içermektedir. Onlar zamanla büyüdüler, sevdiler, affettiler, üzüldüler. İlk bölümlerde küçük olsalar da, sonradan geliştiler. Göktuğ, Tuğçe ve arkadaşlarını sevmeniz en büyük isteğimdir. Keyifli Okumalar Diliyorum... -Tüm Telif Hakları Saklıdır.-

Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Ama alışmam bu halimden memnun olduğum anlamına gelmiyor. Vücudumdan nefret ediyorum. Ben bile kendimi sevmezken başkası nasıl beni sevebilir ki ? Ama bazen hiç bir şey düşündüğün gibi olmaz. Mucize diye bi şey var sonuçta. *Okumakta olduğunuz ya da okuyup "Bu ne lan?" diyiceğiniz bu hikaye tamamen ve maalesef gerçektir.

Ve diyeceğim ki Aşk güzel şey Vaktinde Ve doğru insanla geldiği sürece Biz seninle salkımın iki aşık üzümüyken Başka şişelerden şarap olmuşuz Başka hayatlarda harap olmuşuz Biz seninle bir denizin İki aşık balığı iken Başka sularda yüzüp durmuşuz Başka kıyılara vurmuşuz Gittin ... Ve solumda Soluğumda Ve Sonumda

Normal bir hayatı olan normal bir kızdan hayat ne ister? Ne tür bir şanssızlıktır bu! Her şeyi altüst de edebilir, yeni kapılar da açabilir. Peki bu sefer ne olacak? Hep beraber görelim...

İyi okumalar :)

Tanrı bizi büyük bir labirentin içine atmıştı; hepimizi bir ucuna bırakmıştı. Bizim birbirmizi bulmak için çıktığımız yollar bizimle oyunlar oynayıp her defasında bir çıkmaz sokağa çıkarıyordu. İblis, bizim için hazırlanan labirentte kavuşmamamız için yollara pusu kuruyordu. Tuzağa düştüğümüzü gördüğünde ise büyük bir hazla bizi ateşinde yakıyordu. O kalbimi efsunkar gözleriyle zehirlemişti. O öldüren ve dipsiz kuyuya düşüren gözlerine bakmak için Tanrı'nın ve iblisin bizimle oynadığı oyunlara bir son verebilirdim. Bu bile benim için bir sebepti. Bizim kalplerimizi birbirine saran zehirli sarmaşıklar vardı. Biz farklı iki dünyayı ortada buluşturan bir merkezdik. Kimse bu merkezi sarsamazdı. Kimsenin sarsmaya gücü yoktu. Ben, onu ve beni dehşet veren oyunlara kurban olarak adamayacaktım. Farkında olmasak bile biz tanrının birbirlerinin yaralarını sarsması için gönderdiği ve yaşattığı iki kişiydik.. Not: Bu isimde yazılmış ilk ve tek kitaptır. Kitap kapağı için @dilaratekand teşekkür ederim. Tüm hakları saklıdır. Bu kitaptan alıntı yapmak, betimlemelerimi ve sözlerimi benim iznim olmadan alanlara karşı dava açacağım.