Fantastik #16 (20/05/2020) Bilim Kurgu #4 (29/09/2020) Önce aydınlık tüyü kanatlar sırtını buldu, sonra ise acının hançerleri kalbini... Sahi ya gerçekler ne kadar acı olabilirdi ki? Direndi. "Yapamam.", dedi. Sonuç olarak iyiliği benimseyerek büyümüştü ve bu öldükten sonra da böyle olmalıydı. Ölmüştü fakat asıl hayatına giriş yapmıştı. İşte asıl zorluk bununla başlıyordu. "Ben kötü değilim, olamam!" diyordu. O bir savaşçıydı ve savaşçılar direnirdi. Fakat ya hepsi tamamıyla boşuna verilen bir uğraşsa? Ya kalbinde ana rahmine düştüğü ilk andan itibaren leke bırakan bir karanlık varsa? O neydi? O kimdi? O ne yapacaktı? O şeytanın kızıydı ve yapacaklarını yalnızca Tanrı bilirdi... . . . "İçimde cehennemin ölümcül ateşini hissediyordum ve bunu dindiremiyordum, bu ateş yalnızca daha da büyüyordu." (Başlama tarihi: 02/03/2020)