Kaçış Yokmu ? Yaklaşıyor ölüm.. Yeni şeyler öğreniyor insan. Yaklaşınca gerçeğe mağnen ve anlıyorsun ki hayat güzel. Olmayan her şeye rağmen… Hayatı güzelleştiren şey kesinlikle hayaller, hayallerimiz. Ya gerçek olacaklar ya da biz bu inançla öleceğiz, olsun ikisi de güzel. Hayatımı değiştiren sözler bunlardı. Yani hayallerim beni dönülmez bir çıkmazın içine soktu. Ben şimdi o dipsiz kuyunun içindeyim. Aslında tek isteğim onun da beni sevmesi ve birlikte mutlu bir kamp geçirmemizdi. Oysa bunların başıma geleceğini kim bilebilirdi ki? Peki siz hazır mısınız? Hayalleri uğruna psikopat profesörün oyuncağı olan bu kızın hikayesine? Çeşitli deney ve işkencelere marus kalan masum kızımız şimdi ne yapacak? Ve o köşkteki diğer delirmiş insanlar? Ne yani onun sonu da mı öyle olacak? Belki de ‘o’ gelip kurtaracak? Ya da dipsiz kuyuda beraber boğulacaklar..

********** "O kim?Neden herkes ondan korkuyor?" Benim bu sözlerim üzerine herkes bana bakmaya başladı.Sanırım yine ve yine sesimin tonunu en olmadık zamanda yükselttim.Yeni tanıştığım arkadaşım bana üzüntü,korku ve endişe ile bakarken ben 'O' na bakıyordum. Üstündeki yiyiştiği kızı kenara itip bana doğru gelmeye başladı. O her bir adım attığında insanlar da benden bir adım uzaklaşıyordu.Sonunda karşımda durduğunda beim hikayemi başlatan sözleri söyledi. "Benim kim olduğumu mu merak ediyorsun?Merak etme küçük cadı,sana bunu uygulayarak göstereceğim." Bunları söyledikten sonra bana bir adım yaklaşıp sadece ikimizin duyabileceği sözleri söylemeyi de unutmadı. "Ve bunu istesen de istemesen de kabul edeceksin." Yada benim hikayemi bitiren sözleri söyledi.