''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Bölümler düzenlenmiş hâliyle yeniden paylaşılıyor. (Final dahil bütün bölümler eklenecektir.)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Geçmişini hatırlamayan yaralı bir prenses , geçmişin intikamını almak isteyen kara atlı prens. Sıraç Karmen ünlü bir iş adamı ve azılı bir mafya .. önemli bir gecede yaşanılan aksilik nedeniyle aylarca arayıp bulamadığı Besra Güngör ile karşılaşır ve intikam planıyla Besraya acı çektirmeye başlar . Sıraç Geçmişinde çektiği acıların bedelini suçsuz bir kıza ödetmek ister . Yaşamadığı acı ve eziyet kalmamış olan Besra ise geçmişini hatırlamasıyla kendini bulamaz . Hayatı değişmiş , düşünceleri değişmiştir. Artık bir mafyanın intikamcısı haline gelmiştir. Cennetten çiçek alıp cehenneme dikemezsin, cehennemden kor alıp cenneti yakamazsın • Açıklama: Hikayedeki isimler ve kurgu hayal ürünüdür , gerçekle bir bağlantısı yoktur. İçerdiği psikolojik ve fiziksel şiddet örnek teşkil etmemektedir. Ayrıca uzun soluklu ilk yazdığım kitaptır. ~Aksiyon Kategorisindedir. ~28 Aralık 2018

herzamanhakliyim: sana bir sey diyeyim mi? emredumann:? herzamanhakliyim: soguk olayim derken mal oluyosun emredumann: Dengesiz misin sen? herzamanhakliyim: herkes oyle der emredumann: Haklılarmış .d herzamanhakliyim: buradaki tek hakli benim su konuda bi anlasalim da emredumann: Ok. herzamanhakliyim: bok. emredumann: Terbiye. herzamanhakliyim: ortam.

❝Bir yalan, iki yalan, üç yalan. Ve kırıldı meleğin kanadı, şeytanın kahkahaları eşliğinde. ❞ Parkenin ucundan yukarı doğru çekiştirdiklerinde, düzenli bir şekilde yanıp sönen yeşil ışık dikkatimi çekti. Biraz daha kalktığında ise mavi bir kablo gördüm. Gördüklerim anında kafamda birleşirken, "Hayır!" diye en yüksek çığlıklarımdan birini attım. O sırada duvara sert bir darbe indi. Ardından gür bir ses yankı yaptı.

MTB'nin 2. kitabıdır ama 1. kitap okunmasa da anlayabileceğiniz şekilde. Uçurumdaydım, bir uçurumun kenarında yol alıyordum. İlk adımı benden bekliyordu ama ben uçurumun kenarındaydım. Bir adım ötesi ölümdü.

"Şarkıyı sana hediye ediyorum güzel kadın" dedi..