"Bana o bakışlarınızı atmayın Bay Min" Bakışlarını daha çok yoğunlaştırırken bir kenara attığı Moonlight'ın homurdanmalarını duyuyordum. Bu beni mutlu etmişti, o lanet kediyle tam 3 senedir gelin ve kayınvalde gibi atışıyorduk. "Ama Jennduikee benim sana ihtiyacımm var, benim minik ve ponçik kalbimi kırıcakmısın?" "Kaç yüzyıldır yaşıyan adamsınız Bay Min bu çocuksu halleriniz size yakışıyormu?" Tek kaşını kaldırdı ve göğsünü gererek konuştu. "Bazen buz gibi soğuk bir maço erkek olabilirim ama bazen de..." Az önceki haline saniyeler içinde büründü ve dizlerinin üstünde yürüyerek kollarını bacaklarıma doladı. "Küçücük kalpli ponçik bir çocuk olabiliyorum Jennie" Başımı geriye doğru atarken lanet ettim, şu yüze hayır diyemiyordum. "Tamam yardım edi-" Hızlıca benden ayrıldı ve klasik sevinç danslarını yapıp tuhaf tuhaf sesler çıkarmaya başladı. İşte onunla tanıştığımdan beri hayatım böyleydi. Deli bir cadı olan Yoongi, sinsi bir kedi olan Moonlight ve ben zavallı sindirella olan Jennie Kim.

○ Jennie çığlık atmak istiyordu ama bunu yapamadı, onu itmek yeniden saldırmak istiyordu ama geçirdiği şok buna engel oluyordu. Yoongi onun dudaklarına küçük bir öpücük kondurduktan sonra kulağına doğru eğildi âdeta ölümü fısıldayarak konuştu. "Senin ölene kadar yanında olacağımı söylemiştim Jennie, ve ben sözümü tutan bir adamım" __ @_nightmaria bu fanfic'in yazarı artık bu hesaptadır.