Öldüğünü düşündüğünde gözlerini başka birinin bedeninde açmıştı. Hiç bilmediği bu kızın bedeninde onun hayatını yaşayabilecekmiydi? Belki de onun hayatını ondan daha iyi yaşayacaktı. ~ Zeki mc 'ye hasret kalanlara... . . . Kurgu tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir (ç)alma durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Gerçek ailem kurgusu olan bir kitaba sinirlenip kötü bir yorum atmamla başıma en fazla ne gelebilir ki. Ne mi gelebilir? Tabi ki gelebilecek en kötü şey. ana karakterin karıştırıldığı ve kimsenin sevmediği kötü kız oldum. Ve beni öldürecek kişi ise ana karakterin sevgilisi. Ölmemeye çalışırken ana karaktere aşık olacak olan en sevdiğim karakteri de kurtarmaya çalışıyorum ve sanırım çoğu şeyi batırdım. BU KİTAPTA YAŞ FARKI VARDIR!!!

Bu iyilerin başarı hikayesi değil kötülerin yaşamaya çalışma hikayesi. (Novel ve Reenkarnasyon Serisi) -Kitap ve kurgu şahsıma aittir çalınması ve ya taklit edilmesi durumlarında adli işlem başlatılacaktır.

İntihar etmemin ardından önceden okumuş olduğum romantik bir romanın içinde bir karakter olarak reenkarne oldum! Üstelik reenkarne olduğum karakter ise olmak isteyeceğim en son kişi; Adele Rose Wizard idi. Utanç verici hareketleri ile meşhur olan, romanda da pek uzun yaşayamayarak intihar eden Adele Rose Wizard. İkimizin tek ortak noktası ise 'intihar' etmiş olmamızdı..

"Bir gün kendini okuduğu kitabın içinde bulan bir kızın hikayesi...📚🤫" --- Yüzünde hiçbir ifade yoktu. Ne öfke, ne şaşkınlık, ne de merhamet... Sadece boşluk. Sanki gözlerimin içine bakarken bile beni görmüyordu. Yoksa tam tersi... içimi tamamen okuyordu. Acaba aklından ne geçiyordu? Düşünceleri benimkiler kadar karışık mıydı, yoksa içinde buz gibi bir soğukluk mu vardı? Bilmek istedim... ama bir yandan da öğrenmekten korktum. "Ne oldu, artık kaçmayacak mısın?" dedi, sesi alaycı bir merhametle doluydu. Dudaklarının kenarında küçümseyici bir gülümseme vardı, ama gözleri... Gözleri buz gibi soğuktu. "Hadi, durma. Koşmaya devam et." Sesi yumuşaktı ama içinde tehdit saklıydı. "Seni bulamayacağımı mı sandın?" Bu sefer sesinde alay yoktu. Ciddiydi. Beni gerçekten bulacağına başından beri emindi. "Demek pes ediyorsun." Hayır... Pes etmeyecektim! Durmayacaktım! Bedenimi saran korkuya aldırmadan hızla arkamı döndüm ve koşmaya başladım. Ayaklarımın altındaki zemini hissetmiyordum artık. Ne acıyı hissediyordum, ne soğuğu. Tek bir şey vardı içimde: Korku. Sessizlik içimi kemiriyordu. O yüzden... Dayanamadım.Başımı çevirdim.Orada değildi.Adımlarım yavaşladı. Göğsüm hızla inip kalkıyordu ama bir anlığına, sanki kurtulmuşum gibi hissettim.Sonra...Birine çarptım. Beni aniden kavrayıp sırtına attığında, onun Victor olduğunu fark ettim.Kendimi, rüzgârda savrulan bir yaprak gibi çaresiz ve kaybolmuş hissettim.Kollarım havada savrulurken, çırpınıyor, ama bir türlü kurtulamıyordum...

+18 cinsellik ve şiddet içeren sahneler bulunmaktadır. Bu hikaye Dark Romance kategorisindedir ve küçük yaştaki arkadaşlar için uygun değildir. Lütfen dikkate alınız. ✩｡:*•.───── ❁ ❁ ─────.•*:｡✩ Senin için her gün saçlarımı saldım. Dudaklarımdaki ruju tazeleyip durdum. Parfümsüz dışarıya çıkmadım. Yeni giysiler aldım. O giysileri hakkıyla taşıyabilmek için kilo verdim. Sırf sen birkaç saniye daha uzun bak diye hesaplar yaptım. Kahkaha atmadım, yüz hatlarımı korudum. Beni güzel gör istedim. Baktığında beni arzulaman için dünyanın en güzel kızı olmaya çalıştım. Güzel gözlerine bakarken kayboldum, derinlere battım. Sense elimden tutmak yerine beni gözlerinin derinliklerinde boğmayı tercih ettin. Kırmızı rujum dağıldı, makyajım silindi, saçlarım kabardı. Ve yeniden kilo alıyorum galiba. Seni beklemekten vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün mü olmalıydı? Hayır, böyle bitmesi şart değildi. Gözlerini açıp bana baksaydın, yaklaşıp ellerimi tutsaydın... Ya da en azından beni yanıtsız bırakmasaydın böyle bitmezdi. Eğer beni biraz bile sevseydin dünyanın en güzel kızı olurdum. En güzel, en asil ve en mutlu... Ama şimdi en suçluyum. Seni sevdiğim için, hiç olmadığım kadar suçluyum. Vazgeçişimin damgası, intiharımın tescili. Dudaklarını bir kez bile öpememenin sancısı. Aramıza koyduğun duvarlardan atlama vaktim. Aşağı düşeceğim sevgilim ve öleceğim. Bir kez bile kalbine gömülmeyeceğim. Çürümeme izin ver. Bu yorgun beden karışsın toprağa ve and içelim birlikte, birbirimizi görmeyeceğimize. Sakın bir kavanoza koyma, kalbim çoktan darılmış sana. Ve o güzel gözlerin... Yaşarken görmedin, ölü bedenime değmesin. Beni en güzel halimle hatırla. Kanı çekilmiş, çürümüş ve delicesine sarhoşken değil. Senin için geldiğim o gün gibi, en güzel halimle...

"Bak Sima." Diye fısıldadım usulca. "Kalbin buz tutsa da yanıyorsun işte." *** Sima hayatından vazgeçtiği noktaya geldiğinde yaslanacak kimsesi kalmamıştı. Kalbinden geçen hisleri, kimsenin duymadığı sesi ve geceleri okuduğu hikayelerinden başka ona ait hiçbir şeyi yoktu. Umuda tutunmak isteyen ellerini yakmışlardı. "Ölmek istiyorum." Diye yakarmıştı göğe doğru elini uzatıp ağlarken. Ve sonrasında büyük bir ışık kaplamıştı her yeri. Gözlerini açtığında severek okuduğu romanlardan birinin içindeydi. İnsanların büyü kullandığı, kendi gününden çok daha öncesinde geçen ve çok ağladığı romanlardan biri ancak ne baş karakterin ne de herhangi bir yan karakterin bedenindeydi. En sonunda yaptıklarının cezası olarak zindana atılan, ardından kefaret için kurban edilen kötü kadının bedenine girmişti. Kehaneti bozan, kahramanı tehlikeye atan, sevilmeyen ve sevilmeyecek olan... Meyza Isabel Windfield. Geride bıraktığı talihsiz hayata dönmektense Meyza olarak kaderi değiştirmeyi yeğlediğinde kitapta kötü sonla karşılaşan diğer adamla, adı anılmayan lanetli Prens'le tanıştı. Onun topraklarında, onun krallığında. Kitapla alakalı bildiği her şeyi unutmak zorunda kalacağından habersizce Darien'in çekimine kapılırken öğreneceği bazı şeyler vardı. Kehanetler yanlış yorumlanırsa felaket getirebilir, doğruları ise bizzat kıyametin kendisi olabilirdi. Yazılan karakterlerin kaderini değiştirilebilirdi ancak hiçbir şey bedelsiz kalmazdı. Bir bedel ödemekten kaçıp geldiği dünyada, gözlerini kapatıp tehlikeye atlayacak bir kadına dönüşmek pek çok alameti peşinden sürükleyebilirdi ve Darien'in peşinden lanetli topraklara geldikten sonra unutması asla mümkün olmayacaktı; Bazen soğuk da insanı yakardı.

Uyandım... Ama 100 yıl öncesinde. **Selin yetimhanede büyümüş, hayat mücadelesinde yalnız kalmış bir kızdı. Bir gün öyle bir şey oldu ki kendini 1800'lü yılların sonunda bir konakta buldu. Üstelik kocaman bir aile ve geçmişin en çapkın delikanlısıyla birlikte.

Ilana, ejderhaların şövalyeleri ve onların binicileri olarak geçen Rhas Kabilesi'ne aittir. Rhas Kabilesi, yüzyıllar boyunca Rulva ejderhalarına hizmet etmiştir ancak ejderhalar onları askerler olarak değil, itaatkar hizmetçiler olarak görmüştür. Rhas katledilmiş, Rulva öldürülmüştür. Ilana'nın özgür bir hayatı vardır. Ta ki Rulva ejderhalarından birisiyle karşılaşana kadar. **Bu kitapta şiddet ve cinsel içerikli sahneler vardır. Yetişkin okurlar içindir.

DİKKAT +18 - Neden Lydia? Neden sürekli benden uzaklaşıyorsun. Ben seni kendime çekmeye çalıştıkça direnip duruyorsun ancak başka erkeklerin yanına kolayca gidebiliyorsun. Seni başkasının yanında görmeye dayanamıyorum. Kıskançlıktan deliricek gibi oluyorum. - Lütfen majesteleri, istemiyorum. Beni bulduğunuz her köşede sıkıştırıp öylece dokunup öpemezsiniz. Anlayın artık, sizi sevmiyorum. - Yalan söyleme! Neden yalan söyleyip duruyorsun Lydia? Her seferinde acımasızca kalbimi parçalara ayırma artık. Artık sev beni. Olurmu? Lütfen? - Sizde benim kalbimi parçaladınız majesteleri. Beni sevmiyorsunuz bile. - Şunu söyleyip durma! Senin kalbini parçaladım evet. Boğazını morarttığım için ölmeyi hakediyorum. Lanet olsun ki bir zamanlar gözünü çıkartmakta istedim kabul. Sana zarar vericek birçok şey istedim ve yaptım. Baştan sona hatalıyım. Baştan sona pişmanım. Aynılarını, hayır daha fazlasını bana yap. Gözümü çıkart, canımı yak. Ama beni terk etme. Beni sevmediğini bidaha sakın söyleme. Dayanamıyorum çünkü. Seni sevmediğimi nasıl düşünürsün. Sensiz kendimi öldürürüm ben. Tek ihtiyacım olan sensin Lydia. - Siz beni sevmiyorsunuz. Bu sevgi değil majesteleri bu saf takıntı. Hem Leydi Octavia da var zaten. Siz... Neyse. - Takıntı ya da sevgi umurumda mı sanıyorsun? Tek istediğim sensin. Önüme başka kadınları atıp kaçamazsın artık. Beni ne sanıyorsun? Öyle ya da böyle Lydia. Sadece seni istiyorum ve alacağım hemde herşeyini. ➡ Kurgu, çeviri ya da novel falan değildir. Kitap kapağı dahil tamamen şahsıma aittir. Keyifli okumalar.