Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Beyza Alkoç'un yazmış olduğu 3391 Kilometre adlı kitaptan güzel alıntı derlemeleri.

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

"Buradayım." dedi Giray fısıltıyla ardından Çağlanın gözündeki bezi yavaşça aşağı çekti. Bez Çağlanın boynuna düştüğünde Çağla, karanlığa alışan gözlerini ışığa alıştırmak için birkaç defa kırpıştırdı. Karşısında doğrudan gözlerine bakan Girayı görünce gözlerinden düşen yaşlara engel olmadı. Girayı yeniden karşısında görmek çok güzeldi hem de ondan umudu kestiği sırada... Bunun tarifi yoktu. "Buradasın." Çağlanın sesi kısık ve titrekti. Çağla ağzından ufak bir hıçkırık kaçırdığında "Çok korkuyorum." dedi. Giray Çağlanın bu cümlesinden sonra kendisine daha fazla hakim olmadı Çağlayı göğsüne çekip sımsıkı sarıldı. Çağlanın elleri bağlı olduğu için ellerini Girayın göğsüne dayamış, Girayın sarılışını hissediyordu. Şuan ihtiyaç duyduğu tek şey buydu. Giray Çağlayı ağlarken görmeye dayanamıyordu. Birbirlerine sarıldıkları sırada adamlardan biri Girayın ensesine, diğeri de Çağlanın kafasına siyah renkteki tabancaları dayamıştı. Giray ensesindeki soğuk metali hissettiğinde dişlerini sıktı fakat umursamadı. "Buradayım Güzelim ağlama." dedi. Çağlaya sımsıkı sarılmış onun kendine has mis gibi bahar kokusunu içine çekmişti. Bu kokuyu özlemişti. Giray Çağlanın kusursuz güzellikteki yüzünü avuçlarının arasına aldı ve dudaklarını alnına dayamadan hemen önce "Sakın korkma, bu dövüşü kazandıktan sonra birlikte çıkacağız buradan." dedi. Çağlanın alnına uzun bir öpücük kondurduktan sonra ekledi "Bir daha asla yanımdan ayrılmayacaksın. "Çağla Girayın söyledikleriyle birlikte hafiften tebessüm etti ve "Giray" dedi. Ardından burnunu çekip "Lütfen kazan." diye ekledi. Giray Çağlanın yaşlı gözlerine birer öpücük kondurdu ve başını aşağı yukarı salladıktan sonra "Söz." dedi. "Söz veriyorum kazanacağım." (Kitap dreame hesabımda, kullanıcı adım oykumn)

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

"KÜÇÜK DOKTOR!NERDESİN?!Hadi ama bir deliden mi kaçıyorsun?" Büyük hastane koridorunda koşarken bağırmasıyla arkama baktım. 24 kişiliği olan korkunç bir adamdan kaçıyordum! Şuan hangi kişiliğine büründüğünü bilmiyordum ancak en korkunç olanının bu olduğunu rahatlıkla söyliyebilirdim. Koşmaya devam ettiğimde arkamdan kahkaha atmaya başladı. Lanet herif! Beni korkutmaktan zevk alıyor! Benimle dalga geçiyor! "Küçük Doktor! Korkularınla yüzleşmelisin. Hadi ama kaçma!" Koşarak girdiğim lavaboda bir kabine girip hızlıca kapıyı kilitledim. Allahım,lütfen beni bulamasın! "Küçük Doktor ebelemeden sıkıldı şimdi de saklanmaç oynuyor. Sence onu bulabilir miyiz Salih?" Kişilikleriyle tartışan bu manyaktan nasıl kurtulacağımı bilmiyordum. Sadece bir kez olsun şans benden yana olsun,sadece bir kez! . . . . Yeni mezun olmuş genç bir psikiyatrist. Duru SAĞLAM Çoklu kişilik bozukluğu olan bir adam. Rüzgar YILMAZ Genç doktor, bu adamın asıl kişiliğini ortaya çıkarabilecek mi? 24 kişiliği olan bu adamla başa çıkabilek mi? ~DİKKAT~ Buradaki hastalık gerçekte var olan bir hastalıktır. . . . . Kapak tasarımı 'kayipgalaksin6'. Düzenli olarak bölüm gelecektir. Diğer hikayelerime de bakarsanız sevinirim. . . . . .

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

❝Benim şeytanlarım iyiliğe içiyor. Çünkü dünyam alt üst. Tanrı'yı gördün mü? Son zamanlarda aramız bozuk. Görürsen selamımı söyle ona. Bence onun da kafası karışık. Biliyorum, bir günahkarım artık. Ya da sadece aşık.❞ KARGALAR SERİSİ; AHVEB, EDİN ve KASIRGAYA KANAN SAKA kitaplarından oluşan bir seridir. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın illa ki spoi yiyeceksinizdir. İstediğiniz kitaptan başlayabilirsiniz.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.