Znajdziesz tutaj wszystkie teorie i fakty czytelników książki Córki Wiatru. Autor CW - @Freestwesivewithgirl ❤ Przy okazji zapraszam do czytania tej lekturki!

Vaggie - moja ulubiona postać z HH, wiele osób ją lubi. Przez co postanowiłam taką oto książkę założyć. - Słodkie zdjęcia, shipy (z Vaggie) Chcę podziękować Freest za okładkę ❤ Jest Cudowna!😚❤🔥 Freest - @Freestwesivewithgirl ❗Współpraca z Freest❗

Shipy z książki ,,Córka Wiatru"

Atsumi Mai to niebieskooka brunetka. Spędziła gimnazjum i pierwszą klasę liceum w Ameryce. Teraz kiedy wróciła do domu czy pozna kogoś nowego? A może właśnie zobaczy kogoś kogo dawno nie widziała? Dlaczego dołączy do klubu siatkarskiego? Jak będzie wyglądać jej życie z siatkarzami? ______________________________________________________ {W trakcie edytowania} Witam i zapraszam do mojego nowego opowiadania! Nie jestem dobra w pisaniu opisu, więc jeśli lubisz Haikyuu to zachęcam do czytania. :) #952 w fanfiction #157 w anime

"I hope you realize you made the worst f**king decision of your life." She could feel his cold icy blue eyes piercing through her soul. "I didn't ask for this..." tears threatened to fall from her eyes, her lips quivering in fear. His grip on both her wrists become tighter as he slams them hard against the wall, trapping her petite body in-between the wall and his body, "You'll never have a place in my life, let alone my heart, do you understand?" She winces from the pain from her wrists. He slams her arms against the wall again. He leans in close enough to the point where their lips are only inches apart, "I said, do you f**king understand, foolish girl?" His voice rises as he clenches his jaw in an impatient manner. She nods in hopes that he'll let go. And just like that, he lets go of her as she falls to the floor in utter defeat. What have I done... she asks herself. **Full Summary Inside** Cover by: Me, Myself, and I!

Byłem przekonany, że nie ma gorszego widoku od siedzących na boisku, smutnych i czasem nawet rozpłakanych chłopaków z naszej drużyny. Poczuwam się w dużym obowiązku opiekuńczym, trzy lata na pozycji wice-kapitana to stworzenie potężnych, trwałych więzi z każdym z osobna. Obserwując sparingi z innymi drużynami, czy grzejąc ławę na eliminacjach czy innych zawodach, dręczyły mnie myśli o tym, że już w tym roku, pożegnam się z każdym, z kim udało mi się zżyć. Szkoła... co za bezwzględne cholerstwo. Jednak, wracając do myśli o najgorszej możliwej rzeczy, którą może ujrzeć „mama" Karasuno... okazało się, iż niestety, nie jest to po prostu płacz. Problem polega na tym, że takiego łkającego Noyę można przytulić, delikatnie pogładzić po starannie nastoburczonych włosach i szepnąć, że nie ma co się zamartwiać; że porażka to nie koniec świata. Schody zaczynają się, gdy osoba którą znasz, patrzy na ciebie martwo i nie kojarzy cię ani trochę. I wtedy, to ty sam, zaczynasz płakać jak maleńkie dziecko, pozostawione w ciemności.

Trochę sugestywności. Jeden tydzień z katorgi dorosłego Iwaizumiego. I doczepionego do niego Oikawy. Tak, niestety, Oikawy też. Okładka od WandersmokLight.

21:42 Saki: Po prostu z ciebie jest chłopak idealny ;-) Kei: Do czego zmierzasz? Saki: Tak mi się napisało :-) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Wszelkie podobieństwa do innych publikacji tego typu to przypadek. Raczej nie czytam takich książek :-)