🌟 "Öyle sert olacağım ki durmam için bana yalvaracaksın!". Hades uyarılmış organını nasıl dizginleyeceğini şaşırmıştı. Daha önce hiç bir ölümlü yada ölümsüz farketmez hiç bir kadın aletini bu kadar sertleştirememişti. Persephone kulağının içinde uğuldayan seslere son verip elinde ucu kayganlaşmış aletin ucuna dilini sürttü. Ona zavallı bir kız olmadığını kanıtlayacaktı "Ruhların efendisi elimin altında terliyor mu?". Hadesin onu tutsak etmesinin üzerine ona bu lakabı takmıştı. Yer altı krallığında muhafaza ettiği ruhların efendisiydi. Dudaklarını gezdir...yine kulağında fısıldayan o ses kendini belli etmişti. Saklamaya çalıştığı yanı yer altı lordu yüzünden ifşa olacağa benziyordu. "Yap şunu artık". Şişen organı patlamak üzereydi. Bir an önce yuvasını bulmalıydı. "Ah. Elbette yapacağım!". Elinde sıvazladığı aleti ağzına almadan önce son sözleri oldu bunlar... 🌟 ⚡BU HİKÂYEDE +18 UNSURLAR YER ALMAKTADIR!!!⚡ FANTASTİK DÜNYAMA HOŞGELDİNİZ 🌙

Ruhumu hergün öldüren bir adam neden bedenimi ister ki? ° ° ° Belkide hiç kavuşamayacağım birini sevmemeliydim. 20 .04 .2015 | A

Kaderinin en karanlık tarafında yaşayan ama karanlıktan korkan bir kız. Karanlığı seven ve onunla bütün olan bir adam. Şiddet içerir.

Tutsak edilen bir genç kızın hikayesi. * * * Psikopat bir adam. Sadist, aynı zamanda mazoşişt. Gece koyusu gözlerini Melanie'ye olan bağlılığı kaplamıştı. Her anını izliyordu. Sonunda kolladığı zaman gelip çatmıstı ve Melanie artık onun tutsağıydı. Nicolas'ın cehenneminden kurtulmak çocuk oyuncağı değildi. Güçlü ve bir o kadar acımasızdı. Yaşayacağı şeyler onu yok ederken, bir bağımlıya dönüşeceğinden habersiz olan Melanie canı pahasına da olsa ondan kaçmayı başarabilecek miydi? * * * Artık bitti Melanie, özgürlüğün bana ait.

Beni sert bir şekilde duvara itip kolu ile boynumu sıkıştırdı.Nefes alabiliyordum ama boynumu hareket ettiremiyordum."Bana bir daha dokunursan eğer parmaklarını teker teker kırarım!" dedi korkutucu bir sesle."Kimse beni durduramaz!" Gözlerimin dolmasına engel olamamıştım.Gözümden akan yaş çıplak koluna dökülmüştü."B-bırak..." dedim zorla. "Bana bulaşma kirli surat.Pek iyi biri sayılmam uzak dur benden." dedi. Korku dolu bakışlarım gözleri ile birleşti.Siyah harelerin kahve tonuyla birleştiği gözlerinde karanlığı sezmiştim."Neden bu kadar kötüsün?" dedim.Kolunu boynumdan çekmeye çalışmıyordum.Çünkü biliyorum izin vermeyecek. "Bilmem.Beni bu hale getirene sormak gerek." dedi yüzüme tıslayarak. Kafamı iki yana sallamak istedim ama boynumdaki kolla yapamadım."Kimse kimseyi kötü ya da iyi yapamaz.Bu kişinin seçimine bağlı.Sen kötü olmayı tercih etmişsin." Kolunu boynuma bastırdığında gözlerim korkuyla açıldı.İşte şimdi nefes alamıyordum."Kötüyüm ve bunu ben tercih ettim!" dedi korkutucu bir sesle. Kolunu boynumdan çekmeye çalıştım. "B-bırak." diye mırıldandım. "O s*kik beyninide al s*ktir git buradan!" dedi ve beni serbest bırakıp hızla uzaklaştı.Olduğum yerde boynumu tutup aşağı eğildim.Sık sık öksürüyordum.Beni gözünü bile kırpnadan öldürecekti.Bunu yapacaktı. *** Bir insan aşktan ölebilir mi?

"Hadi bir oyun oynayalım" dedi ve beni duvarla arasına aldı. "Nasıl bir oyun mesela?" dedim zorla. Bu kadar yakınımdayken nefes almak bile zor hale geliyordu. "Eğer seni tahrik edemezsem bana istediğin her şeyi yapabilirsin." deyince kocaman açıldı gözlerim. Kasıklarımda çoktan bir sızı belirmişti. "Ama... Eğer seni tahrik edebilirsem..." diye fısıldadı ve kulağıma eğilip ilahi sesiyle devam etti. "O zaman kork benden." Elbette beni o kadar çabuk tahrik edemezdi. Liseli ergenler gibi değildim ben. Beni tahrik etmesi için çok daha fazlası lazımdı. "Kendine fazla güvenme. Beni tahrik edebilmek o kadar kolay değil." dedim. "O zaman izle ve gör Nida. Çünkü birkaç dakika sonra altımda inlerken çok daha fazlasını isteyeceksin." Kasıklarımdaki sızı kendini daha çok belli ederken cesur bakışlarımı Berk'e yönelttim. Oyun istiyorsa ona zevkle verirdim!

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾

"Korkuyor musun ?" diye sordu. Nehir başını kaldırmadan sadece kafasını salladı. Adamın kokusuna karışmış sert içki kokusu genzini yakmıştı. "Hım demek öyle " dedi fısıltıyla.." O zaman neden buradasın ? Buraya beni memnun etmek için geldiğini biliyorsundur herhalde " Nehir başını kaldırdı. Bebek mavisi gözleri adamın karalarıyla buluştu. "Zorla getirdi " dedi zor çıkan sesiyle. "O zaman ne yapacağız " dedi elinin birisini duvara yaslayıp. Nehir cevap vermedi. "Şöyle yapalım o zaman güzellik , ben seni o adam dan kurtarayım sende bana unutamayacağım bir gece yaşat ne dersin " Emir tuğra eğer sarhoş olmasaydı muhtemel bu sözleri söylemezdi. Bunda içkisine katılmış ilacın etkisi de büyüktü muhtemel. "Yani beni o adama vermeyecek misin " dedi umutla. "Hayır , seni o adama vermeyeceğim ama bu gece seni istiyorum karşılık ver " dedi acımasızca..

Umur Toprak,kaybetmeyeceği hiç bir oyuna girmez;o oyunlarda intikamını alacağı kişilerin azraili olmadan durmazdı. Bir meleğin masumluğundan çok uzak olduğuna adı kadar emin olduğu o anda hiç beklenmedik bir şekilde Sefa Sert'in meleği olmuştu. Unuttukları şey ise,azrailin de bir melek olduğuydu. O,dövüşmek için doğmuş bir ölüm meleğiydi. ... -Wattpad'deki ilk DÖVÜŞCÜ MELEK adlı kitaptır. Çalınma söz konusu olmamalıdır! #uyumsuz'da 1 #gencedebiyat'ta 1 #umursamaz'da 1 (+16) (Kitap kapağı için KeysNumber'a teşekkür ederim.)

Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.