Siyanür zehirlenmesi yaşıyorum. Gülüşü bir çeşit zehir. Bu yol bağımlılığa varmadan öldürüyordu. O denli etkili. Belinden tuttuğum gibi yere indiriyorum ve boynuna dökülen kılların kaşındırmaması için banyo yapmasını öneriyorum. Uysal bir şekilde çabucak dediğimi yapıyor. Argo kökenli kelimelerin çok erbabı olmasam da Ahsen'in her şeyi ben de küfür etme isteği uyandırıyor. Vay anasını demek istiyorum mesela. Nasıl bu kadar muhteşemlikten uzakken muhteşem olabiliyorsun. Bana dikleniyor ya hani, saçma sapan konuşuyor. Sikerler böyle işi demek istiyorum. Öfkeliyken aklımla nasıl da kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyorsun. Benim hırçın doğal afetim. -Erez Özen- "Erez, niye kendine işkence ediyorsun. Arkadaşlığımız yüzünden endişe etmene gerek yok. Sen her zaman benim gözüm kapalı sırtımı dayayabileceğim birinci insan olacaksın. Ağaçlar konusunda da endişelenmene gerek yok. Her zaman dikkatli olacağım. Eğer düşersem de küçük sıyrıklar ile atlatacağım." "Sen de benim, uğrunda gözüm kapalı her şeyi ardımda bırakacağım birinci insansın. Ve ikinci ve üçüncü ve sonsuz." Arsız bir tebessümle yanıma uzanıp başını omzuma iliştirdi. "Senin listenin tüm maddelerini de benim adımın kaplamasını isterim." -Ahsen Ekici-

"Ben senin her şeyini kabul ederek evet dedim. Sen bunları bilerek, bunları kabul ederek bana geldin. Her ihtimali konuştuk seninle! Sen bana evlenme teklifi ettiğinde her ihtimale boyun eğip çaldın kapımı." "Keşke gelmeseydim," diyerek ilk öldürücü darbeyi vurdu bana. "Keşke sana açılan balkona çıkmasaydım. Keşke doğduğunda o hastane odasına girmeseydim. Keşke seni hiç sevmeseydim. Seninle olan her şeyden o kadar pişmanım ki!"

"Günlerdir hatta haftalardır bunu düşünüyorum. Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum" dediğinde dolan gözlerimi saklamak için başımı öne eğdim. Ayrılık konuşmasını duymak istemiyordum. "Anladım" dedim sözünü keserek. Gözleri tekrar beni bulduğunda kaşlarını çatmıştı. Şuan ondan bunu duymamalıydım. Hatta burada da durmamalıydım. Son kez bakmak bile gelmedi içimden. Ya da karşısında ağlamamak için son kez dönüp bakamadım. Arkamı dönüp geldiğim yola yürürken "Nergis" dedi. Olduğum yerde durdum. Yüzümü ona dönmemiştim ama bana yaklaştığını ayak seslerinden anlayabiliyordum. "Evlensene benimle"

Menekşe düşüncelerini şiirlerle süsleyen bir paramedik ve acil durum afet gönüllüsüdür. Günleri yalan gülümsemeler ve sahte bir neşeyle geçip, giderken; tüm ülkeyi şaşırtan bir haberle kendini Kars'ta buluverir. Ancak bulması gereken tek şey kendisi değildir. Ona platonik olan Cesur, Allah'u Ekber Dağları'nda bir yerdedir. Menekşe Cesur'un aşkını başkalarının ağzından dinlerken, bu beklenmedik aşkın hayatında ne gibi şeyleri değiştireceğini bilemezken, kendini Cesur'a kaptırmadan edemez. Ancak her aşkın mutlu sona ulaşamadığı bu coğrafyada neler olacağını kimse bilmiyordur. . . Az bölümlü olduğu için okumaktan vazgeçecek olanlar için söylüyorum, okuyanların hiç biri pişman olmadı. . RomanceTR Aksiyon/Macera listesinde yer almaktadır. . Oluşturulma Tarihi: 1 Mart 2020 Yayınlanma Tarihi: 28 Mart 2020 Bitiş Tarihi: 14 Eylül 2020

Düşünülmüş her adımın, düşüşleri olacağından bihaber el sıkıştılar.

-TAMAMLANDI- Aslında namussuz damgası yemem herkes açısından daha kolaydı. Ailemin isteği dışında bir erkekle ilişkiye girmiş olmam, hatta gayri meşru bir çocuğumun olması, evliyken başka bir adama kaçmam veya kötü yola düşmem tecavüz mağduru olmamdan daha iyiydi. Tecavüz mağduru namus cinayetine kurban gitmezdi. Mağdur, tecavüzcü canilerin elinden sağ kurtulmuşsa eğer bir ömür ötekileştirilip, yıllarca acınacak bir yükten ötesi olmayacaktı. Tecavüz mağduru intihar ederdi, maktul olmazdı. Bu yüzden Semih'i ayartmış olmam istismara uğramamdan daha iyi bir seçenekti. Böylelikle babam beni öldürüp bir kenara atabilirdi mesela. Böylesine kan dondurucu bir hadiseden rahatlıkla bahsediyor olmam benim hatam olmamalı; çünkü bu topraklarda kadın bedeni başlı başına namus kavramına eş değerken, kadın zina yaptığı takdirde bu tür cinayetleri meşrulaştırmak çok olağandı. Bir "mağdur" olduğum için aslında tam olarak toplumdan istedikleri gibi kolayca dışlanamıyor, görmezden gelinemiyordum. Oysa gayrimeşru çocuğum ve ben, toplumdan dışlanabilir, yok sayılabilirdik. Hatta başka ahlaksızlıklar yapmış, çok kimselere büyük zararlar vermiş biri bile olsam, bu, tecavüz mağduru olmamdan daha kolaydı.

-TAMAMLANDI- Ellerini öpüyorum ve yavaşça bornozunu omuzlarından sıyırıyorum. Beklediğim gibi bir göğsü yok. Sol göğsünün olması gereken yerde bir yara izi var.... Karşımda kanseri yenmiş genç bir kadın var. Yaşadıklarını yok saymak onun için ne çok zor olmuştur. O tir tir titrerken gözlerimin dolmasına engel olamıyorum. Yavaşça eğiliyorum... kalbinin üzerine yanan dudaklarımı bastırıyorum. Önce irkiliyor sonra ne yaptığımı anlayınca tekrar ağlamaya başlıyor. Yeniden bir öpücük konduruyorum. Sonra bi tane daha... Yarasından öpüyorum onu. Utandığı noksanını seviyorum. Ruhunu iyileştirmeye bu noktadan başlamalıymışım belki de... Hıçkırarak ağlamaya başlıyor, başını alıp göğsüme bastırıyorum, bana sımsıkı sarılıyor. "Benim de şimdi canım yandı Nurefşan.... Sen göğsün için ağlıyorsun ama ben... benim kalbimi söküp aldılar sanki. Senin ne acılara katlandığını düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum. "

'Ben en çok akşam güneşini severim Mem. Sarının en masum, turuncunun en tutkulu, kırmızının en şefkatli hali demek çünkü. Ben akşam güneşinin alacasına meftunum. Sen bu aciz yüreğimin akşam güneşisin Mem.' ☀️☀️☀️ Hızlandım. Bir insan kaçtığı bir yere ne kadar hızlı gidebilirse o kadar hızlı gidiyordum. Koştum. Ardımdaki sesler yaklaştı. Geçmişime yaklaştım. Gidebileceğim ilk yere ulaştım. Demir kapılı konağın önünde durduğumda elimdeki bıçağın kabzasını vurdum. Nefes nefeseydim. Soğuk yakıyordu. Boğazımı yakıyordu. Tenimi yakıyordu. O soğuk yakıyordu ama ben donuyordum. Titriyordum baştan aşağı. Elimdeki kanlı bıçakla vurdum kapıya tekrar tekrar. Ayak sesleri bana yaklaşıyordu. "Mem!" diye bağırdım yıllar sonra. Adı dilimden dökülünce içim dalgalandı. Sesim titredi. "Mem, aç kapıyı!" Gözlerim buğulandı. Adım sesleri kulağımda yankılanıyordu şimdi. Kalbim, göğüs kafesimden taşıyordu. Kirpiklerim bile titredi. O zelzelede birkaç damla döküldü soğuğun kuruttuğu yanaklarıma. "Aç kapıyı, Mem! Aç ne olursun, aç!" Adım sesleri durdu arkamda. Bulmuşlardı beni. Yakalanmıştım işte. Memet kapıyı açmamıştı. Kapıyı ilk ben kapatmıştım bize. Ama bu gece her şeye rağmen bana açamaz mısın Mem? Göz kapaklarım kapandı. Kucağımdaki valizin içinde oğlum ağlıyordu. Elimdeki bıçağın bulandığı kan şimdi kuruyacaktı. Son kez kaldırıp vurdum kapıya. İçimle titredi sesim. Ağladım. "Mem... Duymuyor musun? Sesimi duymuyor musun? Aç kapıyı! Aç kapıyı Mem." ☀️☀️☀️ 'Senden sonra en çok akşam güneşinden nefret ettim Zühre. Sarının en güçsüz, turuncunun en yalancı, kırmızının en zalim hali demekti artık. Ben bir akşam güneşinin alacasında zincire vurdum sevdamı. Sen yüreğime kazınm

Üç yıl önce Meltem kalbinde ve aklında hala ilk aşkı Damla olduğunu bildiği halde Doruk'la evlenmişti. Meltem'e ailelerin ve şirketlerin geleceği için sadece bir piyon olarak davranılmıştı. Doruk'la evlilikleri sadece göstermelik olacaktı. Meltem eğer Doruk'u mutlu ederse ve onun istediği gibi davranırsa bir gün fikrini değiştireceğini ve ona aşık olacağını düşünmüştü. Ancak kimsenin hatır gönülle aşık olmayacağını zor yoldan da olsa anlamıştı. Doruk ilk aşkının gitmesine, kendisiyle evlenmek zorunda bırakmasına neden olduğu için nefret ederken zaten imkansız olan durum en sonunda kafasına dank etmişti. Üç yıl sonra Damla dönmüştü. Doruk hiç vakit kaybetmemişti. " Damla geri döndü. Boşanalım." Kırık kalbindeki acıya dayanamayan Meltem kafa dağıtmak için çıktığı gece kaza geçirince hayatını kaybetmiş ama gözlerini açtığında kendini evinde, sapasağlam olarak bulur. Kader ona ikini bir şans vermiştir ve daha fazla kendine haksızlık etmek istemeyen Meltem hayat kendini ne olursa olsun sevmeyecek birisi için zehir etmeye değmeyecek kadar kısa olduğuna karar verir. Bu kez ilk yaptığı hataları yapmayacak, mutlu olacaktır.

Adana/Kozanlı gözü kara kabadayı Arca Giray Kızılkan... Maddi zorluklar yüzünden üniversite umudu tehlikeye giren Meyil Akyüz... Ak ve Kızılın şarkısında sevda notalarıyla örülen bir senfoni... Yeşilçam'ın destansı aşklarını aratmayan, suç, gerilim, macera, tutku dolu bir mafya&şarkıcı aşkı... Güzelliğini ve muhteşem sesini yaşadığı evden ve üvey baba zulmünden kurtulmak için basamak olarak kullanırken sert kayaya çarpan, mangal yürekli Adanalı'ya tutulan genç bir kızın Türkiye starı olma yolundaki adımları... Acının ve şalgamın diyarı Adana'nın bağrından kopan deli fişek kabadayı Arca'nın, Türkiye'nin en büyük baronu olmak için attığı kanlı adımlar... Dezavantajlı ailelerin, paçayı yırtmak için suça karışmaktan çekinmeyen asi çocukları... 🔥 'Orada hiçlik ve çokluk her zaman peş peşeydi ona göre. Tanıdığı, bildiği her şey kendi zıttıyla muhteşem bir uyum içinde yuvarlanıp gidiyordu. Hiçbir şey yekpare ve kusursuz değildi. Gördüğü en güzel düğün de oradaydı, en feci ölüm de... Uyandığı en parlak, en sarı sabahla uykularını kaçıran en kara mor gece de... Damlardaki cibinliklerin içinde yuvarlandığı en renkli rüyalar da, gözleri açıkken gördüğü kanlı kabuslar da... Hayatın ta kendisi, ömür denen şeyin mayası, insanın özü, kaderin sillesi, feleğin çemberi, Allah'ın tokadı, cennetin meyvesi, dağların kokusu, kızların zarifi ve erkeklerin yiğidi hep bu kaseye benzeyen çukurdan ovanın rahmindeydi.' 🧨 Olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, argo, şiddet, cinsellik ve suç unsurları içermektedir. 18 yaş üstü için uygundur.🔞